''The Fighter''...Νάσος Κανταράς

#4february #fuckcancer #ιστορίεςποδοσφαίρου
Κυριακή 17 Απριλίου 2016

Η μέρα που μια “περίεργη” φάση έμελλε να αλλάξει όλη μου τη ζωή.
Το παιχνίδι ήταν κάπου στα μισά του δευτέρου ημιχρόνου, όπου προσπαθώντας να γίνω κάτοχος της μπάλας ένιωσα ένα σπρώξιμο?! στην πλάτη (όταν ζήτησα φάουλ από το διαιτητή, ισχυρίστηκε ότι δεν υπήρχε κανείς κοντά μου) και έπεσα στο πόδι του αντιπάλου πάνω στην προσπάθειά του να διώξει. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δεχθώ κλωτσιά σε ανοιχτό σαγόνι, το οποίο κλείνοντας, με την ορμή που είχε μου έκοψε στο πλάι τη γλώσσα.
Επόμενη κίνηση ράμματα, κανένα αποτέλεσμα, οι πόνοι συνεχίζονταν και η πληγή δεν επουλωνόταν. Ώσπου τελικά έγινε εισαγωγή σε νοσοκομείο για βιοψία.
Το αποτέλεσμα αυτής: καρκίνος στο πίσω μέρος της γλώσσας. Ένας καρκίνος ο οποίος προϋπήρχε, δούλευε αθόρυβα και ασυμπτωματικά που με το χτύπημα φανερώθηκε!
Τα υπόλοιπα πάνω κάτω γνωστά όπως σε κάθε τέτοια κατάσταση. Χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες, μετά ανοσοθεραπεία και ξανά χημειοθεραπείες. Πολλά τα ΔΕΝ, ελάχιστες οι πιθανότητες να τα καταφέρω. (Για να το θέσω και ποδοσφαιρικά, το παιχνίδι ήταν στις καθυστερήσεις και ήθελα 2 γκολ για να το κερδίσω).
Δεν θα πλατειάσω περισσότερο (μπορώ να γράφω για ώρες). Το θαύμα έγινε, το ματσάκι γύρισε κι στόχος πια ήταν να ξαναπαίξω ποδόσφαιρο παρά τους όποιους δισταγμούς των γιατρών μου. Καμία αναπηρία στην ομιλία δεν ήταν δυνατή να με κρατήσει μακριά από τα γήπεδα. Πράγματι τη σεζόν 2018-19 ξεκίνησα πάλι να παίζω για τον Άρη Αμφιάλης στη B’ Πειραιά, με στόχο να καταφέρει η ομάδα να πάρει την άνοδο. Μπήκαμε στα μπαράζ αλλά ο στόχος δεν επετεύχθη.
Μπορεί σε συλλογικό επίπεδο να μην τα καταφέραμε, σε ατομικό όμως τα είχα καταφέρει....είχα επιστρέψει και με το παραπάνω (10 γκολ)!
Ευχαριστώ όλους όσους πίστεψαν σε εμένα και μου έδωσαν τη δυνατότητα να ξαναζήσω.
Νάσος Κανταράς