filmov
tv
Μπλε «θεοί»

Показать описание
Οι υποτιθέμενες φανταστικές φιγούρες από παλιές παραδόσεις περιλαμβάνουν επίσης ανθρώπους -ή υπερφυσικά όντα σε ανθρώπινη μορφή- με μπλε, μερικές φορές και πράσινο, χρώμα δέρματος. Στο μακρινό παρελθόν, μια μπλε απόχρωση του δέρματος φαίνεται να θεωρούνταν σημάδι «εξυψωμένης καταγωγής» και ακόμη και σήμερα το «γαλάζιο αίμα» εξακολουθεί να θεωρείται συνώνυμο της ευγενούς και διακεκριμένης καταγωγής στον ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Τα πιο γνωστά παραδείγματα των "γαλάζιων εξυψωμένων" βρίσκονται στην ινδική θρησκεία και μυθολογία, όπου μερικές από τις υψηλότερες θεότητες, όπως ο Βισνού και ο Κρίσνα, απεικονίζονται με αυτόν τον τρόπο.
Υπάρχει όμως μια "παγίδα": αυτή η μπλε αναπαράσταση εισήχθη στην Ινδία μόλις πριν από μερικές εκατοντάδες χρόνια. Αυτές οι θρησκευτικές εικόνες δεν αποτελούν σοβαρή απόδειξη ότι οι Ινδουιστές είχαν επαφές με "γαλανόδερμα" όντα εξαιρετικής φύσης σε παλαιότερες εποχές.
Αλλά δεν είναι μόνο σε σχέση με το ινδικό πάνθεον που βρίσκουμε αναφορές σε "μπλε θεούς". Ο Robert Charroux ανέφερε το 1963 στο "Histoire inconnue des hommes depuis cent mille ans" (Ιστορία άγνωστη στους ανθρώπους για εκατό χιλιάδες χρόνια), ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε το 1960 στο περιοδικό "Atlantis" (με την επιμέλεια του Egerton Sykes).
Σύμφωνα με τον Charroux, την ίδια χρονιά χρονολογείται επίσης μια αντίστοιχη συνεισφορά σε μια -ανώνυμη- ρωσική έκδοση, "η οποία βασίστηκε στις ιστορίες του Αιγύπτιου ιστορικού Μανέθοντα, στον Ηρόδοτο, στις επιγραφές του Πάπυρου του Τορίνο και της Πέτρας του Παλέρμο, και είναι ταυτόχρονα σημαντική για τη λύση του αινίγματος της Ατλαντίδας και για την άφιξη στη Γη κατοίκων άλλων πλανητών".
Σε αυτές τις εισηγήσεις, οι Ρώσοι συγγραφείς και ο αρχαιολόγος Χένρι Μπακ "υπενθύμισαν τον Πλάτωνα, ο οποίος απέδιδε εξωγήινη προέλευση στις Ατλαντίδες, και έθεσαν το ερώτημα: ήταν οι ΄Ατλαντες ( Ατλαντίδες) γαλαζοαίματοι;"
Μεταξύ άλλων, οι συγγραφείς ακολουθούν επίσης την υπόθεση ότι οι Άτλαντες ήταν οι πραγματικοί ιδρυτές του αιγυπτιακού πολιτισμού
Οι Αιγύπτιοι (συνεχίζει ο Χένρι Μπακ) εκτελούσαν τις εικόνες στις τοιχογραφίες τους με μεγάλη προσοχή, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στα χρώματα. Τώρα, με ποια χρώματα ζωγράφιζαν τους θεούς τους;"
Ο Charroux συνεχίζει για να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα: "Αν ο Όσιρις, ο θεός της αναγεννημένης βλάστησης, ήταν πράσινος, ο Θωθ είτε πράσινος είτε ανοιχτό μπλε, ο Άμμων και ο Σου ήταν σαφώς μπλε θεοί. Γιατί αυτό το χρώμα προοριζόταν για τους αιγυπτιακούς θεούς Νομίζουμε ότι μόνο μία απάντηση είναι δυνατή: είτε ήταν απόγονοι ενός λαού με μπλε χρώμα δέρματος είτε θεωρούνταν τέτοιοι.
Όταν ο Όσιρις και ο Θωθ ήρθαν στην Αίγυπτο, δεν βρήκαν εδώ τις συνθήκες διαβίωσης που επικρατούσαν σε μια χώρα με ψηλά βουνά, αλλά αντίθετα μια πεδιάδα πλημμυρισμένη από το φως του ήλιου και με θερμό κλίμα. Έτσι, το χρώμα του δέρματός τους άλλαξε από το έντονο ηλιακό φως, έτσι ώστε τελικά εμφανίστηκε λαδί (δηλαδή μπλε και κίτρινο). Τα πρώτα αιγυπτιακά σχέδια αντανακλούσαν αυτό το γεγονός μέσω του πράσινου χρώματος. " [Αρχαία κείμενα που αμφισβητούν την κυρίαρχη ιστορία της ανθρωπότητας ]
Ο Charroux προφανώς παραβλέπει εντελώς το γεγονός ότι η ηλιακή/(UV) ακτινοβολία είναι πολύ πιο έντονη στα ψηλά βουνά από ό,τι στα πεδινά. Επομένως, οι υπό συζήτηση ΄Ατλαντες του μεγάλου υψομέτρου θα μπορούσαν κατά προτίμηση να είχαν δυσκολίες προσαρμογής στην υψηλότερη πίεση του αέρα στην Αίγυπτο: σε κάθε περίπτωση, δεν είχαν να φοβηθούν το ηλιακό έγκαυμα.
Εξάλλου, φαίνεται να υπάρχει μια σαφής σχέση μεταξύ του χρώματος του δέρματος των ανθρώπων και της ατμοσφαιρικής πυκνότητας (περιεκτικότητας σε οξυγόνο) του αντίστοιχου οικοτόπου τους.
σχετικό μας δημοσίευμα
Τα πιο γνωστά παραδείγματα των "γαλάζιων εξυψωμένων" βρίσκονται στην ινδική θρησκεία και μυθολογία, όπου μερικές από τις υψηλότερες θεότητες, όπως ο Βισνού και ο Κρίσνα, απεικονίζονται με αυτόν τον τρόπο.
Υπάρχει όμως μια "παγίδα": αυτή η μπλε αναπαράσταση εισήχθη στην Ινδία μόλις πριν από μερικές εκατοντάδες χρόνια. Αυτές οι θρησκευτικές εικόνες δεν αποτελούν σοβαρή απόδειξη ότι οι Ινδουιστές είχαν επαφές με "γαλανόδερμα" όντα εξαιρετικής φύσης σε παλαιότερες εποχές.
Αλλά δεν είναι μόνο σε σχέση με το ινδικό πάνθεον που βρίσκουμε αναφορές σε "μπλε θεούς". Ο Robert Charroux ανέφερε το 1963 στο "Histoire inconnue des hommes depuis cent mille ans" (Ιστορία άγνωστη στους ανθρώπους για εκατό χιλιάδες χρόνια), ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε το 1960 στο περιοδικό "Atlantis" (με την επιμέλεια του Egerton Sykes).
Σύμφωνα με τον Charroux, την ίδια χρονιά χρονολογείται επίσης μια αντίστοιχη συνεισφορά σε μια -ανώνυμη- ρωσική έκδοση, "η οποία βασίστηκε στις ιστορίες του Αιγύπτιου ιστορικού Μανέθοντα, στον Ηρόδοτο, στις επιγραφές του Πάπυρου του Τορίνο και της Πέτρας του Παλέρμο, και είναι ταυτόχρονα σημαντική για τη λύση του αινίγματος της Ατλαντίδας και για την άφιξη στη Γη κατοίκων άλλων πλανητών".
Σε αυτές τις εισηγήσεις, οι Ρώσοι συγγραφείς και ο αρχαιολόγος Χένρι Μπακ "υπενθύμισαν τον Πλάτωνα, ο οποίος απέδιδε εξωγήινη προέλευση στις Ατλαντίδες, και έθεσαν το ερώτημα: ήταν οι ΄Ατλαντες ( Ατλαντίδες) γαλαζοαίματοι;"
Μεταξύ άλλων, οι συγγραφείς ακολουθούν επίσης την υπόθεση ότι οι Άτλαντες ήταν οι πραγματικοί ιδρυτές του αιγυπτιακού πολιτισμού
Οι Αιγύπτιοι (συνεχίζει ο Χένρι Μπακ) εκτελούσαν τις εικόνες στις τοιχογραφίες τους με μεγάλη προσοχή, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στα χρώματα. Τώρα, με ποια χρώματα ζωγράφιζαν τους θεούς τους;"
Ο Charroux συνεχίζει για να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα: "Αν ο Όσιρις, ο θεός της αναγεννημένης βλάστησης, ήταν πράσινος, ο Θωθ είτε πράσινος είτε ανοιχτό μπλε, ο Άμμων και ο Σου ήταν σαφώς μπλε θεοί. Γιατί αυτό το χρώμα προοριζόταν για τους αιγυπτιακούς θεούς Νομίζουμε ότι μόνο μία απάντηση είναι δυνατή: είτε ήταν απόγονοι ενός λαού με μπλε χρώμα δέρματος είτε θεωρούνταν τέτοιοι.
Όταν ο Όσιρις και ο Θωθ ήρθαν στην Αίγυπτο, δεν βρήκαν εδώ τις συνθήκες διαβίωσης που επικρατούσαν σε μια χώρα με ψηλά βουνά, αλλά αντίθετα μια πεδιάδα πλημμυρισμένη από το φως του ήλιου και με θερμό κλίμα. Έτσι, το χρώμα του δέρματός τους άλλαξε από το έντονο ηλιακό φως, έτσι ώστε τελικά εμφανίστηκε λαδί (δηλαδή μπλε και κίτρινο). Τα πρώτα αιγυπτιακά σχέδια αντανακλούσαν αυτό το γεγονός μέσω του πράσινου χρώματος. " [Αρχαία κείμενα που αμφισβητούν την κυρίαρχη ιστορία της ανθρωπότητας ]
Ο Charroux προφανώς παραβλέπει εντελώς το γεγονός ότι η ηλιακή/(UV) ακτινοβολία είναι πολύ πιο έντονη στα ψηλά βουνά από ό,τι στα πεδινά. Επομένως, οι υπό συζήτηση ΄Ατλαντες του μεγάλου υψομέτρου θα μπορούσαν κατά προτίμηση να είχαν δυσκολίες προσαρμογής στην υψηλότερη πίεση του αέρα στην Αίγυπτο: σε κάθε περίπτωση, δεν είχαν να φοβηθούν το ηλιακό έγκαυμα.
Εξάλλου, φαίνεται να υπάρχει μια σαφής σχέση μεταξύ του χρώματος του δέρματος των ανθρώπων και της ατμοσφαιρικής πυκνότητας (περιεκτικότητας σε οξυγόνο) του αντίστοιχου οικοτόπου τους.
σχετικό μας δημοσίευμα