ΑΓΓΕΛΟΣ ΞΕΝΟΣ - Άλκης Κανίδης, ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ My music challenge

preview_player
Показать описание
Άλκης Κανίδης
ΑΓΓΕΛΟΣ ΞΕΝΟΣ
Σε ευχαριστούμε Άλκη!

Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1978. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του ΑΠΘ και κάτοχος του διατμηματικού μεταπτυχιακού τίτλου «Προηγμένα Συστήματα Υπολογιστών και επικοινωνιών: Η τεχνολογία στην μουσική εκπαίδευση και παραγωγή» του Τμήματος Ηλ. Μηχανικών του ΑΠΘ.

Σπούδασε φωνητική στα πλαίσια των πανεπιστημιακών σπουδών του με τον Σπύρο Σακκά, πιάνο στο Μακεδονικό Ωδείο με την Μαρία Γεωργιάδου, και αρμονία με τον Δημήτρη Αθανασιάδη, ταυτόχρονα όμως εξερεύνησε με πάθος τον κόσμο της ηλεκτρικής κιθάρας. Υπήρξε ηλεκτρικός κιθαρίστας του συγκροτήματος «Ονιράμα», όπου είχε και τον πρόσθετο ρόλο της ηχογράφησης και παραγωγής του πρώτου στούντιο άλμπουμ «Δύσκολος καιρός για πρίγκιπες» που έγινε και χρυσός, και τραγουδιστής στο βρετανικής επιρροής μουσικό σχήμα «Ιντιοτεκ» με τους οποίους κυκλοφόρησαν δύο άλμπουμ (Universal). Αυτή την στιγμή είναι ο κύριος τραγουδιστής των «ΕΚΜΕΚ» με τους οποίους έχουν κυκλοφορήσει ένα επίσημο άλμπουμ και πολλά singles (Lyra). Διδάσκει φωνητική, ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα τα τελευταία δέκα χρόνια.

#ΜΕΝΟΥΜΕΣΠΙΤΙ #Mymusic #Challenge

Στίχοι: Άλκης Κανίδης
Μουσική: Άλκης Κανίδης
ΕΚΜΕΚ

Εκείνα που είδανε τόσες στεριές
Μα ακόμα δεν βρήκανε μια πατρίδα
Εκείνα τα πλοία πήγαινε με να δώ
Να μπαίνουν ξανά μέσα στην καταιγίδα

Ν’ αφήνουν το ωραίο λιμάνι γιατί
Η ανόητη καρδιά ερωτεύτηκε πάλι
την πιο μακρινή, την πιο άγνωστη γή
και τίποτα πια δεν της φτάνει

Λένε πως είμαι ένας τρελός
Μ’ έχουν οι γείτονες για λέρα
Γιατί είναι κάστρα σταθερά
Κι εγώ ένα φύλλο στον αέρα

Γιατί χαρίζω τα φτερά μου
Στο πρώτο αθώο της το χάδι
Κι ύστερα πέφτω σαν άγγελος ξένος
Στον κόσμο μονάχος Σάββατο βράδυ

Εκείνα που σκύψαν σε άγιες πηγές
μα όσο κι αν ήπιανε δεν ξεδιψάσαν
εκείνα τα χείλη ας έλθουν να πουν
ποιους δρόμους διασχίσαν, ποια όρη περάσαν

και φτάσαν εδώ που όταν μπαίνει το φως
η ομορφιά που κοιτούσα μοιάζει ένα ψέμα
και φεύγω πάλι σαν κλέφτης γυμνός
μπροστά απ’ της αγάπης το βλέμμα

Λένε πως είμαι ένας τρελός
Μ’ έχουν οι γείτονες για λέρα
Γιατί είναι κάστρα σταθερά
Κι εγώ ένα φύλλο στον αέρα

Γιατί χαρίζω τα φτερά μου
Στο πρώτο αθώο της το χάδι
Κι ύστερα πέφτω σαν άγγελος ξένος
Στον κόσμο μονάχος Σάββατο βράδυ
Рекомендации по теме