L.Spinellis - 'Elegie for piano/ Ελεγεία (1895)

Loudovicos Spinellis (Syros 1871 or 1872 - Athens 1904) was a Greek composer, co-founder with Dionysios Lavrangas of the Third Greek Melodrama. Son of a director, he introduced him to music and led him to study music in Milan. In his short life, he composed music for the greek vaudeville-like genre called “komidhyllion”, popular Athenian songs, and Greek tragedies. He was a gifted composer with a vision for the future of Greek music, but was sidelined by the "politics" and musical interests of the Athens Conservatory (the dominant factor in Athenian and Greek classical music of the time) and died at a young and productive age. His untimely death, the scattering of his works and the lack of written information about his life and work (his partner, Dionysios Lavrangas, in his autobiography makes reference mostly of Spinellis’ turbulent love life) made him one of the most obscure and unappreciated composers of Greek music. The researches of the theatrologists Giannis Sideris, Thodoros Hatzipantazis and the musicologist Giorgos Leotsakos once again highlighted its importance.
His work is mostly lost. One of his few found and recorded works is this Elegie for piano ('Elegie) published in 1895 in the "Music Journal" by the composer Napoleon Labellet. According to Giorgos Leotsakos, it is "a relatively rare sample late 19th century Greek music for piano, it follows a ripe post-romantic style, with a subtle sense of interdependence of rubato, rhythmic caesuras and formal balance (…)". A small, melancholic work for solo piano that definitely highlights the knowledge and talent of the composer.

piano: Alexis Miroshnikov

O Λουδοβίκος Σπινέλλης (Σύρος 1871 ή 1872 – Αθήνα 1904) ήταν Έλληνας συνθέτης, συνιδρυτής μαζί με το Διονύσιο Λαυράγκα του Γ’ Ελληνικού Μελοδράματος. Ήταν γιος αρχιμουσικού, ο οποίος τον μύησε στη μουσική και τον οδήγησε να σπουδάσει μουσική στο Μιλάνο. Στην σύντομη ζωή του, συνέθεσε μουσική για δημοφιλή αθηναϊκά τραγούδια, κωμειδύλλια (είδος οπερέτας) και αρχαίες τραγωδίες. Ήταν ένας προικισμένος συνθέτης, ένας βιοποριστής του λαϊκού τραγουδιού και του θεάτρου με όραμα για το μέλλον της ελληνικής μουσικής που παραγκωνίστηκε από την "πολιτική" και τις μουσικές συμφεροντολογικές πεποιθήσεις του Ωδείου Αθηνών (του κυριάρχου παράγοντα στην αθηναϊκή και ελληνική λόγια μουσική της εποχής) και που πέθανε σε νεαρή και παραγωγική ηλικία. Ο πρόωρος θάνατός του, ο διασκορπισμός των έργων του και η έλλειψη γραπτών πληροφοριών για τη δράση και τη ζωή του (ο συνεργάτης του Διονύσιος Λαυράγκας στην αυτοβιογραφία του περιγράφει, κυρίως, από τον Σπινέλλη τον περιπετειώδη ερωτικό του βίο) τον κατέστησαν έναν από τους πιο αφανείς και αδικημένους συνθέτες λόγιας ελληνικής μουσικής. Οι έρευνες των θεατρολόγων Γιάννη Σιδέρη, Θόδωρου Χατζηπανταζή και του μουσικολόγου Γιώργου Λεωτσάκου ανέδειξαν ξανά τη σημασία του.

Το έργο του είναι ως επί το πλείστον χαμένο. Ένα από τα λίγα ευρισκόμενα και ηχογραφημένα έργα του είναι αυτή η Ελεγεία για πιάνο ('Elegie) δημοσιευμένη το 1895 στη «Μουσική Εφημερίδα» του συνθέτη Ναπολέοντα Λαμπελέτ. Σύμφωνα με τον Γιώργο Λεωτσάκο είναι «σχετικά σπάνιο δείγμα ελληνικής μουσικής για πιάνο στο τέλος του 19ου αιώνος, ακολουθεί ένα ώριμο μεταρομαντικό ύφος, με λεπτή αίσθηση της αλληλεξάρτησης rubato, ρυθμικών τομών και μορφικής ισορροπίας (…)». Ένα μικρό, μελαγχολικό έργο για σόλο πιάνο που σίγουρα αναδεικνύει τις γνώσεις και το ταλέντο του Συριανού συνθέτη.

Πιάνο: Αλέξης Μιρόσνικοβ

[stellav]

Αδικημένος συνθέτης, όπως αδικημένη και αφανής παραμένει και η ελληνική μουσική τέχνη αυτού του βάθους ! Το έργο σας είναι εξαιρετικά σημαντικό ! Σας ευχαριστω για τις υπέροχες αναρτήσεις που κάνετε ! 😊