filmov
tv
Για αυτόν το λόγο οι αεράκατοι σταμάτησαν να πετάνε για πάντα

Показать описание
Η πρώτη στρατιωτική επιχείρηση αεράκατου ήταν ελληνική! Τα πρώτα αεροσκάφη σχεδιάστηκαν από τον Γάλλο Henri Fabre, και από τότε, πολλοί άλλοι εφευρέτες δούλεψαν σε παρόμοια έργα.
-----------
Μπορεί ήδη να ξέρετε πως πριν τον Ψυχρό Πόλεμο, υπήρχε μία τάση στην στρατιωτική βιομηχανία η οποία αφορούσε τεράστια ιπτάμενα υδροπλάνα, τα οποία ονομάστηκαν αεράκατοι. Τα αεροσκάφη αυτά έμοιαζαν πάρα πολύ με βάρκες, ή γενικά πλοία για αυτό και στα αγγλικά ονομάστηκαν "flying boats' δηλαδή "ιπτάμενες βάρκες". Σήμερα βέβαια οι αεράκατοι δεν είναι συχνό φαινόμενο, αφού δεν έχουν απομείνει και πολλές μετά την 'έκλειψή' τους.
Τι πήγε λάθος με αυτά τα τεράστια αεροσκάφη; Γιατί η ιδέα ξεκίνησε να πεθαίνει κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και τελικά εγκαταλείφθηκε τελείως; Πριν απαντήσουμε, ας ρίξουμε μια ματιά στην ιστορία παραγωγής τους.
Η ιστορία των αεράκατων ξεκινάει μαζί με τις πρώτες προσπάθειες των εφευρετών να κατασκευάσουν ένα υδροπλάνο. Αυτές οι προσπάθειες κατέληξαν στο πρώτο λειτουργικό υδροπλάνο της ιστορίας, το οποίο έκανε τη παρθενική του πτήση το 1910. Το υδροπλάνο σχεδιάστηκε από τον Γάλλο Henri Fabre, και έκτοτε, πολλοί άλλοι εφευρέτες έχουν δουλέψει σε παρόμοια έργα.
Το πρώτο υδροπλάνο που παρήγγειλε το αμερικανικό ναυτικό ήταν το Curtiss Model D το οποίο κατασκεύασε ο Glenn Curtiss το 1913. Τα μοντέλα E και F του υδροπλάνου του Curtiss ήταν και τα πρώτα που ονομάστηκαν αεράκατοι (flying boats). Έπειτα από αυτό, αεροπόροι άλλων κρατών όπως της Βρετανίας και της Ελβετίας, κατασκεύαζαν και τροποποιούσαν αεροσκάφη για να λειτουργούν ως υδροπλάνα.
Τα προγράμματα των ατράκτων ξεκίνησαν να βελτιώνονται μετά το 1913 όταν και η εφημερίδα Daily Mail ανακοίνωσε ένα διαγωνισμό με έπαθλο 10 χιλιάδων δολαρίων. Ο νικητής θα ήταν αυτός που θα έχτιζε το πρώτο αεροπλάνο το οποίο θα διέσχιζε τον Ατλαντικό χωρίς καμία στάση. Καταλαβαίνεται ότι αυτό ήταν μία πολύ καλή αφορμή για να αποδείξει η κάθε χώρα την ανωτερότητα της στον αέρα. Έτσι και έγινε, Αμερική και Βρετανία έκαναν υπερπροσπάθειες για να δείξει η κάθε μία την κυριαρχία της.
Για να επιτευχθεί όμως κάτι τέτοιο, έπρεπε πρώτα να βελτιώσουν τις αεράκατους και να αντικαταστήσουν τις μηχανές τους με ισχυρότερες. Ακολούθησε μία πληθώρα από αλλαγές και λύσεις σε τεχνικό επίπεδο που είχε ως αποτέλεσμα μία αναγεννημένη γενιά υδροπλάνων και παράλληλα τη γέννηση μιας ολόκληρης νέας βιομηχανίας.
Η Πρώτη Στρατιωτική Τους Αποστολή Ήταν Ελληνική
Μία από τις πρώτες επίσημες επιχειρήσεις στις οποίες πήρε μέρος μία αεράκατος, καταγράφηκε το 1913 κατά την διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων. Το ελληνικό 'Astra Hydravion' έριξε τέσσερεις βόμβες στον τουρκικό στόλο κατά την διάρκεια αναγνωριστικής αποστολής. Το γαλλικό υδροπλάνο υπηρέτησε τον ελληνικό στρατό από το 2012 έως το 2014 και αποτελούσε το πρώτο ελληνικό εξ ολοκλήρου υδροπλάνο.
Η πρώτη εκτενής παραγωγή αεράκατων συνέβει κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Στο ξεκίνημα του πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Βασιλικό ναυτικό αποφάσισαν για ακόμη μία φορά να βελτιώσουν τις αεράκατούς τους για να τις χρησιμοποιήσουν στο πεδίο της μάχης. Ένα καλό παράδειγμα αποτελεί το Felixstowe F.1 υδροπλάνο το οποίο ουσιαστικά ήταν ένα τροποποιημένο Curtiss Model H-4. Υπήρξε βέβαια πολύ πιο ασφαλές και αξιόπιστο από το υδροπλάνου του Curtiss.
Έπειτα από αυτό, το Felixstowe F.2A κατασκευάστηκε και οι Βρετανοί παρήγγειλαν πάνω από εκατό μονάδες στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Βασιλικός στρατός τα χρησιμοποιούσε ως αεροσκάφη περιπολίας και γενικά, οι αποστολές τους ήταν αρκετά επιτυχημένες. Το Βασιλικό ναυτικό χρησιμοποίησε επίσης το F.2, το F.3 και το F.5 για περιπολίες αλλά και αναγνωριστικές αποστολές εναντίων γερμανικών υποβρυχίων.
Η πρώτη αερομαχία τέτοιων αεροσκαφών καταγράφηκε το 1918 όταν και τρία F.2A αντιμετώπισαν δέκα γερμανικά υδροπλάνα κοντά σε γερμανικό λιμάνι βόρεια της χώρας. Το αποτέλεσμα ήταν μία σπουδαία επιτυχία για την Βρετανία: τα F.2A κατάφεραν να καταρρίψουν δύο με έξι εχθρικά αεροσκάφη ενώ κανέναν βρετανικό υδροπλάνο δεν χάθηκε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:
Όλες οι τελευταίες ειδήσεις στο site:
-----------------
----------------
-----------
Μπορεί ήδη να ξέρετε πως πριν τον Ψυχρό Πόλεμο, υπήρχε μία τάση στην στρατιωτική βιομηχανία η οποία αφορούσε τεράστια ιπτάμενα υδροπλάνα, τα οποία ονομάστηκαν αεράκατοι. Τα αεροσκάφη αυτά έμοιαζαν πάρα πολύ με βάρκες, ή γενικά πλοία για αυτό και στα αγγλικά ονομάστηκαν "flying boats' δηλαδή "ιπτάμενες βάρκες". Σήμερα βέβαια οι αεράκατοι δεν είναι συχνό φαινόμενο, αφού δεν έχουν απομείνει και πολλές μετά την 'έκλειψή' τους.
Τι πήγε λάθος με αυτά τα τεράστια αεροσκάφη; Γιατί η ιδέα ξεκίνησε να πεθαίνει κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και τελικά εγκαταλείφθηκε τελείως; Πριν απαντήσουμε, ας ρίξουμε μια ματιά στην ιστορία παραγωγής τους.
Η ιστορία των αεράκατων ξεκινάει μαζί με τις πρώτες προσπάθειες των εφευρετών να κατασκευάσουν ένα υδροπλάνο. Αυτές οι προσπάθειες κατέληξαν στο πρώτο λειτουργικό υδροπλάνο της ιστορίας, το οποίο έκανε τη παρθενική του πτήση το 1910. Το υδροπλάνο σχεδιάστηκε από τον Γάλλο Henri Fabre, και έκτοτε, πολλοί άλλοι εφευρέτες έχουν δουλέψει σε παρόμοια έργα.
Το πρώτο υδροπλάνο που παρήγγειλε το αμερικανικό ναυτικό ήταν το Curtiss Model D το οποίο κατασκεύασε ο Glenn Curtiss το 1913. Τα μοντέλα E και F του υδροπλάνου του Curtiss ήταν και τα πρώτα που ονομάστηκαν αεράκατοι (flying boats). Έπειτα από αυτό, αεροπόροι άλλων κρατών όπως της Βρετανίας και της Ελβετίας, κατασκεύαζαν και τροποποιούσαν αεροσκάφη για να λειτουργούν ως υδροπλάνα.
Τα προγράμματα των ατράκτων ξεκίνησαν να βελτιώνονται μετά το 1913 όταν και η εφημερίδα Daily Mail ανακοίνωσε ένα διαγωνισμό με έπαθλο 10 χιλιάδων δολαρίων. Ο νικητής θα ήταν αυτός που θα έχτιζε το πρώτο αεροπλάνο το οποίο θα διέσχιζε τον Ατλαντικό χωρίς καμία στάση. Καταλαβαίνεται ότι αυτό ήταν μία πολύ καλή αφορμή για να αποδείξει η κάθε χώρα την ανωτερότητα της στον αέρα. Έτσι και έγινε, Αμερική και Βρετανία έκαναν υπερπροσπάθειες για να δείξει η κάθε μία την κυριαρχία της.
Για να επιτευχθεί όμως κάτι τέτοιο, έπρεπε πρώτα να βελτιώσουν τις αεράκατους και να αντικαταστήσουν τις μηχανές τους με ισχυρότερες. Ακολούθησε μία πληθώρα από αλλαγές και λύσεις σε τεχνικό επίπεδο που είχε ως αποτέλεσμα μία αναγεννημένη γενιά υδροπλάνων και παράλληλα τη γέννηση μιας ολόκληρης νέας βιομηχανίας.
Η Πρώτη Στρατιωτική Τους Αποστολή Ήταν Ελληνική
Μία από τις πρώτες επίσημες επιχειρήσεις στις οποίες πήρε μέρος μία αεράκατος, καταγράφηκε το 1913 κατά την διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων. Το ελληνικό 'Astra Hydravion' έριξε τέσσερεις βόμβες στον τουρκικό στόλο κατά την διάρκεια αναγνωριστικής αποστολής. Το γαλλικό υδροπλάνο υπηρέτησε τον ελληνικό στρατό από το 2012 έως το 2014 και αποτελούσε το πρώτο ελληνικό εξ ολοκλήρου υδροπλάνο.
Η πρώτη εκτενής παραγωγή αεράκατων συνέβει κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Στο ξεκίνημα του πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Βασιλικό ναυτικό αποφάσισαν για ακόμη μία φορά να βελτιώσουν τις αεράκατούς τους για να τις χρησιμοποιήσουν στο πεδίο της μάχης. Ένα καλό παράδειγμα αποτελεί το Felixstowe F.1 υδροπλάνο το οποίο ουσιαστικά ήταν ένα τροποποιημένο Curtiss Model H-4. Υπήρξε βέβαια πολύ πιο ασφαλές και αξιόπιστο από το υδροπλάνου του Curtiss.
Έπειτα από αυτό, το Felixstowe F.2A κατασκευάστηκε και οι Βρετανοί παρήγγειλαν πάνω από εκατό μονάδες στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Βασιλικός στρατός τα χρησιμοποιούσε ως αεροσκάφη περιπολίας και γενικά, οι αποστολές τους ήταν αρκετά επιτυχημένες. Το Βασιλικό ναυτικό χρησιμοποίησε επίσης το F.2, το F.3 και το F.5 για περιπολίες αλλά και αναγνωριστικές αποστολές εναντίων γερμανικών υποβρυχίων.
Η πρώτη αερομαχία τέτοιων αεροσκαφών καταγράφηκε το 1918 όταν και τρία F.2A αντιμετώπισαν δέκα γερμανικά υδροπλάνα κοντά σε γερμανικό λιμάνι βόρεια της χώρας. Το αποτέλεσμα ήταν μία σπουδαία επιτυχία για την Βρετανία: τα F.2A κατάφεραν να καταρρίψουν δύο με έξι εχθρικά αεροσκάφη ενώ κανέναν βρετανικό υδροπλάνο δεν χάθηκε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:
Όλες οι τελευταίες ειδήσεις στο site:
-----------------
----------------