filmov
tv
Ταΰγετος Κορ. Χαλασμένο Βουνό

Показать описание
Ελληνικός Ορειβατικός Σύνδεσμος Αθηνών
.
Ταΰγετος Χαλασμένο Βουνό
Ταΰγετος : Το επιβλητικό αυτό βουνό είναι το ψηλότερο της Πελοποννήσου, με όψη οροσειράς, στα σύνορα των νομών Λακωνίας και Μεσσηνίας. Αρχίζει από το οροπέδιο της Μεγαλόπολης και καταλήγει στο ακρωτήριο Ταίναρο και έχει μήκος 110 χλμ. Το πλάτος του στο πιο πλατύ σημείο, περίπου στη μέση είναι 29 χλμ.
Η κύρια κορυφογραμμή του είναι μια τέλεια κόψη και ταυτόχρονα το όριο ανάμεσα στις δύο όψεις του -την ανατολική, με άφθονα νερά και δάση και μικρά εύφορα οροπέδια και τη δυτική με γυμνές πλαγιές, ράχες και ρεματιές. Από τον Ταΰγετο πηγάζουν ο Ευρώτας ποταμός, που χύνεται στο Λακωνικό κόλπο και ο Νέδοντας, που χύνεται στο Μεσσηνιακό κόλπο.Δυο φαράγγια χωρίζουν τον Ταΰγετο, το ένα της “Μεγάλης Λαγκάδας”, που χωρίζει το Βόρειο από τον Κεντρικό Ταΰγετο στο ύψος του χωριού Τρύπη και το δεύτερο στην περιοχή Αρεόπολη-Κότρωνας, που χωρίζει τον Κεντρικό από το Νότιο Ταΰγετο και ονομάζεται Σαγγιάς.Πήρε το όνομα του από την Ταϋγέτη, κόρη του Άτλαντα, ενώ η ψηλότερη κορυφή του ονομαζόταν Ταλετός. Οι Μανιάτες όμως τον αποκαλούν Μακρυνό Ηλία. Από την Ανατολική Μάνη τμήμα της κορυφογραμμής του Ταϋγέτου δίνει την εικόνα κλειστού χεριού, γροθιάς, και τα πέντε αντερείσματα έδωσαν το όνομα Πενταδάκτυλος.Κατά την αρχαιότητα από τον Ταΰγετο εξορύσσονταν μέταλλα και μάρμαρα, όπως τα κόκκινα μάρμαρα στα Δημαριώτικα της Μάνης, δηλαδή το πολύτιμο rosso antico των Ρωμαίων, το Λακεδαιμόνιο μάρμαρο που είναι Σερπεντίτης, η λευκή κρυσταλλίνα της Μάνης, καθώς και πέτρα για οικοδόμηση, η οποία χρησιμοποιείται και σήμερα.Τα ασβεστολιθικά πετρώματα του Ταϋγέτου είναι πορώδη και τα νερά της βροχής και του χιονιού που κάθε χρόνο διαπερνούν τα έγκατα του βουνού, σχηματίζουν πηγές σε διάφορα σημεία, με το νερό των οποίων δροσίζονται οι περαστικοί. Σημαντικές πηγές είναι της Αγίας Μαρίνας στην Άρνα, που στην πλατεία της βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα πλατάνια στην Ελλάδα, με περίμετρο 13 μ. και ύψος 30 μ. Ακόμα οι πηγές Πενταυλοί, Μαγγανιάρη, Αη-Γιάννη της Τρύπης, Αη Δημήτρη του δάσους της Βασιλικής, Μουζιά κ.α.
Πηγή Εδώ
.
Ταΰγετος Χαλασμένο Βουνό
Ταΰγετος : Το επιβλητικό αυτό βουνό είναι το ψηλότερο της Πελοποννήσου, με όψη οροσειράς, στα σύνορα των νομών Λακωνίας και Μεσσηνίας. Αρχίζει από το οροπέδιο της Μεγαλόπολης και καταλήγει στο ακρωτήριο Ταίναρο και έχει μήκος 110 χλμ. Το πλάτος του στο πιο πλατύ σημείο, περίπου στη μέση είναι 29 χλμ.
Η κύρια κορυφογραμμή του είναι μια τέλεια κόψη και ταυτόχρονα το όριο ανάμεσα στις δύο όψεις του -την ανατολική, με άφθονα νερά και δάση και μικρά εύφορα οροπέδια και τη δυτική με γυμνές πλαγιές, ράχες και ρεματιές. Από τον Ταΰγετο πηγάζουν ο Ευρώτας ποταμός, που χύνεται στο Λακωνικό κόλπο και ο Νέδοντας, που χύνεται στο Μεσσηνιακό κόλπο.Δυο φαράγγια χωρίζουν τον Ταΰγετο, το ένα της “Μεγάλης Λαγκάδας”, που χωρίζει το Βόρειο από τον Κεντρικό Ταΰγετο στο ύψος του χωριού Τρύπη και το δεύτερο στην περιοχή Αρεόπολη-Κότρωνας, που χωρίζει τον Κεντρικό από το Νότιο Ταΰγετο και ονομάζεται Σαγγιάς.Πήρε το όνομα του από την Ταϋγέτη, κόρη του Άτλαντα, ενώ η ψηλότερη κορυφή του ονομαζόταν Ταλετός. Οι Μανιάτες όμως τον αποκαλούν Μακρυνό Ηλία. Από την Ανατολική Μάνη τμήμα της κορυφογραμμής του Ταϋγέτου δίνει την εικόνα κλειστού χεριού, γροθιάς, και τα πέντε αντερείσματα έδωσαν το όνομα Πενταδάκτυλος.Κατά την αρχαιότητα από τον Ταΰγετο εξορύσσονταν μέταλλα και μάρμαρα, όπως τα κόκκινα μάρμαρα στα Δημαριώτικα της Μάνης, δηλαδή το πολύτιμο rosso antico των Ρωμαίων, το Λακεδαιμόνιο μάρμαρο που είναι Σερπεντίτης, η λευκή κρυσταλλίνα της Μάνης, καθώς και πέτρα για οικοδόμηση, η οποία χρησιμοποιείται και σήμερα.Τα ασβεστολιθικά πετρώματα του Ταϋγέτου είναι πορώδη και τα νερά της βροχής και του χιονιού που κάθε χρόνο διαπερνούν τα έγκατα του βουνού, σχηματίζουν πηγές σε διάφορα σημεία, με το νερό των οποίων δροσίζονται οι περαστικοί. Σημαντικές πηγές είναι της Αγίας Μαρίνας στην Άρνα, που στην πλατεία της βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα πλατάνια στην Ελλάδα, με περίμετρο 13 μ. και ύψος 30 μ. Ακόμα οι πηγές Πενταυλοί, Μαγγανιάρη, Αη-Γιάννη της Τρύπης, Αη Δημήτρη του δάσους της Βασιλικής, Μουζιά κ.α.
Πηγή Εδώ