filmov
tv
Ναυπηγική κομπανία-Τσομπάνογλου Νεκταρία: 'Το Ανθρωπάκι'

Показать описание
29 Οκτωβριου 2017, στο Στέκι της Ναυπηγικής Κομπανίας.
Πρώτη μάζωξη με την "ζεστή" παρέα της Ναυπηγικής Κομπανίας. Κάθαρση νου και ψυχής οι μαζώξεις στο ναυπηγικό στέκι. Έκπληξη η παρουσία της Τσομπάνογλου Νεκταρίας, υπέροχη φωνή, στόφα μεγάλης τραγουδίστριας παρά το νεαρό της ηλικίας, μας μάγεψε. Είναι μεγάλο ταλέντο. Η φωνή της κρύσταλλο. Πολύ χαρισματικό παιδί. Απολαύστε την στην εκτέλεση του τραγουδιού: " Το Ανθρωπάκι "
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
Στίχοι: Διονύσης Τζεφρώνης
Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Ροδά
-----------------------------------------------------------------------
Το ένα φέρνει τ’ άλλο
κι αφού σ’ αγάπησα
απ’ το δικό μου δρόμο
για σε ξεστράτισα.
Με πήρες να με κάνεις
κυρά κι αρχόντισσα,
προδότης όμως βγήκες,
δεν το λησμόνησα.
Όλο ήθελες να παίρνεις
και ποτέ δεν έδινες.
Ανθρωπάκι ήσουν πάντα
κι ανθρωπάκι έμεινες.
Ο κόσμος είναι ρόδα,
γυρίζει, μάτια μου.
Θα ’ρθεις μετανιωμένος
στα σκαλοπάτια μου.
Στην πόρτα την κλεισμένη
θα κλαις, λεβέντη μου,
και δε θα σου ανοίγω,
παλιέ αφέντη μου.
Όλο ήθελες να παίρνεις
και ποτέ δεν έδινες.
Ανθρωπάκι ήσουν πάντα
κι ανθρωπάκι έμεινες.
----------------------------------------------------------------------
Πρώτη μάζωξη με την "ζεστή" παρέα της Ναυπηγικής Κομπανίας. Κάθαρση νου και ψυχής οι μαζώξεις στο ναυπηγικό στέκι. Έκπληξη η παρουσία της Τσομπάνογλου Νεκταρίας, υπέροχη φωνή, στόφα μεγάλης τραγουδίστριας παρά το νεαρό της ηλικίας, μας μάγεψε. Είναι μεγάλο ταλέντο. Η φωνή της κρύσταλλο. Πολύ χαρισματικό παιδί. Απολαύστε την στην εκτέλεση του τραγουδιού: " Το Ανθρωπάκι "
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
Στίχοι: Διονύσης Τζεφρώνης
Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Ροδά
-----------------------------------------------------------------------
Το ένα φέρνει τ’ άλλο
κι αφού σ’ αγάπησα
απ’ το δικό μου δρόμο
για σε ξεστράτισα.
Με πήρες να με κάνεις
κυρά κι αρχόντισσα,
προδότης όμως βγήκες,
δεν το λησμόνησα.
Όλο ήθελες να παίρνεις
και ποτέ δεν έδινες.
Ανθρωπάκι ήσουν πάντα
κι ανθρωπάκι έμεινες.
Ο κόσμος είναι ρόδα,
γυρίζει, μάτια μου.
Θα ’ρθεις μετανιωμένος
στα σκαλοπάτια μου.
Στην πόρτα την κλεισμένη
θα κλαις, λεβέντη μου,
και δε θα σου ανοίγω,
παλιέ αφέντη μου.
Όλο ήθελες να παίρνεις
και ποτέ δεν έδινες.
Ανθρωπάκι ήσουν πάντα
κι ανθρωπάκι έμεινες.
----------------------------------------------------------------------