9. Τι να διαβάσω; Ο Ήρκος Αποστολίδης μας απαντά.

Πολλές φορές θέλουμε να πιάσουμε ένα βιβλίο αλλά δεν ξέρουμε τι. Από πού να ξεκινήσουμε άραγε; Ο Ήρκος Αποστολίδης μας δείχνει έναν δρόμο. Απολαύστε τον.

Βρες με στα υπόλοιπα social 👇

#βιβλία #διαβαζουμε #booktok

[De_Voltaire]

Ευχαριστούμε πολύ για ένα ακόμα εξαίρετο βίντεο.
Προς απάντηση στα σχόλια που έχουν γίνει, ο Franz Kafka στην επιστολή του στον Oskar Pollak έγραψε: «Εγώ πιστεύω ότι θα έπρεπε κανείς μόνο τέτοια βιβλία εν γένει να διαβάζει, που τον δαγκώνουνε και τον κεντάνε. Αν το βιβλίο που διαβάζουμε δεν μας ξυπνά μ’ ένα χτύπημα γροθιάς στο κρανίο, για ποιον λόγο διαβάζουμε τότε το βιβλίο; Για να μας κάμει ευτυχείς, όπως γράφεις; Θεέ μου, ευτυχείς θα ήμαστε ακόμη κι αν δεν είχαμε καθόλου βιβλία, και τέτοια βιβλία, που θα μας κάμνουν ευτυχείς, θα μπορούσαμε εν ανάγκη να γράψουμε κι οι ίδιοι. Χρειαζόμαστε όμως τα βιβλία που επενεργούν επάνω μας σαν δυστυχία που μας πονάει πολύ, όπως ο θάνατος κάποιου που αγαπήσαμε πιο πολύ απ’ τον εαυτό μας, σαν να ήμαστε διωγμένοι σε δάση, μακριά απ’ όλους τους ανθρώπους, σαν αυτοκτονία, ένα βιβλίο πρέπει να είναι το τσεκούρι για την παγωμένη θάλασσα μέσα μας».

[TheGentlemanGR]

Εγώ θα έλεγα στα νέα παιδιά διαβάστε ότι θέλετε και ο δρόμος θα σας πάει μόνος του και στους μεγάλους και τους κλασικούς. Εγω ξεκίνησα με Τόλκιν και Βονεγκατ και διάβασα και Ντοστογιέφσκι και Κάφκα έστω και από ενα βιβλίο με δυσκολία και κόπο.

[Nikos-xycs]

Πριν από λίγο, τώρα αλλά και στα επόμενα χρόνια με την πτωτική πορεία της γλώσσας μας (και όχι μόνο) αλλά και την πλήρη αδιαφορία για τα βιβλία ευτυχώς που υπάρχουν και αυτές οι μεταφράσεις των αρχαίων.
Θα αποδειχθούν διαμάντια στο μέλλον.
Τέλος πάντων
Το θέμα είναι να διαβάζεις έστω και αυτές τις μεταφράσεις.
«Απ' το ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα».
Και τέλος,
Με τον καλπασμό της τεχνολογίας στο μέλλον θα χρησιμοποιείται από τους γιατρούς ως θεραπεία το πιάσιμο και ξεφύλλισμα ενός βιβλίου.
Θα είναι σαν να σε πηγαίνουν από την μόλυνση της πόλης στην εξοχή.

[kapamaroyGR]

Οι συμβουλές του κ.Αποστολίδη αφορούν προχωρημένους αναγνώστες και μου θυμίζουν τους φιλόλογους στο σχολείο. Ο μέσος αναγνώστης ξεκινά από βιβλία κάθε είδους που λειτουργούν σαν "δόλωμα" ώστε να αγαπήσουν την ανάγνωση και να την κάνουν συνήθεια. Από κει και πέρα, μόνος του θα αρχίσει να εμβαθύνει και να εξελίσσεται. Μόνος του θα αρχίσει να ζητά βιβλία που θα τον προκαλούν και θα τον δοκιμάζουν. Θα αρχίσει να αντιλαμβάνεται την αξία της κλασσικής λογοτεχνίας, γιατί έχοντας φάει με το κιλό fast food συγχρονη λογοτεχνία, μόλις γευτεί την μεστότητα των κλασικών, θα εκτιμήσει και την αξία τους. Δε γίνεται να τα πάρεις όλα απο την αρχή και να ακολουθείς μια ευθεία γραμμή. Κάνεις πισωγυρίσματα και εξελίσσεσαι πολυδιάστατα. Ως αναγνώστης και ως ανθρωπος.

[Manfred-njvz]

Ο Ήρκος Αποστολίδης έχει μείνει στη θουκυδίδεια μετάφραση του Βενιζέλου μόνο και μόνο για να έχει να έρεισμα να ασκεί αντιπαραγωγική κριτική. Μα ποιος έχει υπόψη του σήμερα τη μετάφραση του Βενιζέλου; Ποιος θα διάβαζε ένα βιβλίο τέτοιου όγκου στην καθαρεύουσα; Πού ζει ο άνθρωπος; Δεν αντιλαμβάνεται ότι μ' αυτόν τον τρόπο κάνει διαφήμιση; Τέλος πάντων. Το αυτό και για τις αντίστοιχες του Κάφκα και φυσικά των αρχαίων κλασικών. Λίγο παραπάνω ενημερωμένος να ήταν, α, και λιγουλάκι καλοπροαίρετος, θα βοηθούσε τον κόσμο που ζητάει τις συμβουλές του να περπατήσει σε πιο θετικά μονοπάτια. Μάταια.

Για όποιον ενδιαφέρεται, λοιπόν, για μια αξιοπρεπέστατη μετάφραση της Ιστορίας του Θουκυδίδη ας αναζητήσει εκείνη του Άγγελου Βλάχου, εκδ. Εστία. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν διαθέτει το αρχαίο κείμενο. Η μετέπειτα και πιο πρόσφατη μετάφραση από τον Σκουτερόπουλο, παρόλο που εμπεριέχει το αρχαίο κείμενο καλό είναι να αποφευχθεί (έτσι κι αλλιώς νομίζω ότι είναι εξαντλημένη, δεν κυκλοφορεί πια). Βέβαια, το καλύτερο είναι να έχει κανείς και τις δύο μεταφράσεις ώστε να ελέγχει εδώ κι εκεί διάφορα χωρία. Αυτό θα έπρεπε να προτείνει κάποιος που έχει τη φήμη του Ήρκου Αποστολίδη.
Για Κάφκα πολύ καλές μεταφράσεις είναι οι πρόσφατες από την Ιωάννα Αβραμίδου (Η Δίκη & Η Μεταμόρφωση), εκδ. Πανοπτικόν.

Για Πλάτωνα έχω εδώ μια συγκεντρωτική λίστα με τις πιο αξιοπρεπείς, σύγχρονες και δόκιμες μεταφράσεις στα νέα ελληνικά, κατά τη γνώμη μου πάντα:

– «Γοργίας», «Μένων», «Λάχης», «Παρμενίδης» και «Θεαίτητος» μτφρ. Παύλος Καλλιγάς
– «Ευθύφρων», «Ίων» «Λύσις», «Ευθύδημος», «Χαρμίδης» και «Ιππίας ελάττων» μτφρ. Σκουτερόπουλος
– «Μενέξενος» μτφρ. Κωνσταντίνος Αθανασάτος
– «Κρατύλος» μτφρ. 1η) Γιώργος Κεντρωτής, μτφρ. 2η) Γιώργος Λαθύρης, Μαρία Μαραγκού
– «Φαίδων» μτφρ. Ιωάννης Πετράκης
– «Φαίδρος» μτφρ. Παναγιώτης Δόικος
– «Απολογία» μτφρ. Στάντης Αποστολίδης
– «Συμπόσιο» μτφρ. Δημήτρης Κοσμάς (διαβάζοντας όμως από δίπλα τα σχόλια της έκδοσης του Συκουτρή)
– «Σοφιστής» μτφρ. Γιώργος Ηλιόπουλος (ετοιμάζεται μτφρ. και από τον Παύλο Καλλιγά)
– «Πολιτικός» μτφρ. 1η) Στέφανος Δημητρίου, μτφρ. 2η) Κωνσταντίνος Στέφου
– «Τίμαιος» μτφρ. Βασίλης Κάλφας

Για την «Πολιτεία» τώρα, μία είναι δυστυχώς μέχρι σήμερα η καλύτερη μετάφραση τούτου του πιο εμβληματικού πλατωνικού έργου, εκείνη του Ιωάννη Γρυπάρη στη δημοτική, ολοκληρωμένη από τον Ευάγγελο Παπανούτσο. Δυστυχώς, όμως, η έκδοση που κυκλοφορεί δεν εμπεριέχει σχόλια που να φωτίζουν τούτον τον απαιτητικότατο διάλογο όπως του πρέπει. Απαραίτητο βοήθημα για την κατανόηση της «Πολιτείας» είναι το δίτομο πόνημα του Κωνσταντίνου Αθανασάτου «Πλάτωνος Πολιτεία», εκδ. Καρδαμίτσα. Η μεταγενέστερη και πιο σύγχρονη μτφρ. του Σκουτερόπουλου, δυστυχώς πάσχει από μια νεοελληνική μετάφραση η οποία, θα τολμήσω να το πω, απλώς δεν διαβάζεται. Τα νέα ελληνικά του Σκουτερόπουλου στην «Πολιτεία» είναι ακαταλαβίστικα, όπως είναι και εκείνα στη μετάφρασή του της «Ιστορίας» του Θουκυδίδη. Παραδόξως, οι παλαιότερες μεταφράσεις του των έξι "πρώιμων" πλατωνικών διαλόγων που προτείνω είναι πολύ καλύτερες από εκείνη της «Πολιτείας».

Και last but not least, μεταφράσεις αρχαίου δράματος μπορεί ο καθένας να αναζητήσει π.χ. εκείνες από την Ακαδημία Αθηνών κ.λπ. Άγνωστη όμως παραμένει η εξαιρετική εργασία (εισαγωγή, μετάφραση, πλουσιότατος σχολιασμός κ.λπ.), των Βασίλειου Βερτουδάκη και Αμφιλόχιου Παπαθωμά στον Οιδίποδα του Σοφοκλή: «Βασιλιάς και Φαρμακός. Η τραγωδία Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή», εκδ. Σίλλυβος. Όσοι ενδιαφέρονται για Οιδίποδα είναι κρίμα να αγνοούν ένα τέτοιο πόνημα.

[ΑπόλλωνΘηρευτής]

Ξεχάσατε κύριε Αποστολίδη την συμβολή της αμερικάνικης λογοτεχνίας στην διαμόρφωση των ανθρώπινων αξιών, κυρίως του 19ου και του 20ου αιώνα (έως το 1960).
Ε. Α. Πόε
Τζον Σταϊνμπεκ
Περλ Μπακ
Τζακ Λόντον
Αμπρος Μπιρς
Άπτον Σινκλαίρ
Μαρκ Τουαίην
Ισαάκ Ασίμωφ
Ναθάνιελ Χόθωρν
απλώς αναφέρω μερικούς.

[pp]

Διάβασε οτι μπορείς να κατανοήσεις καλύτερα κ σε κανει καλύτερο!

[georgepanathas]

Ουσιαστικά μας λέει να διαβάσετε βιβλία άλλων, να έχετε δηλαδή απόψεις άλλων που θα διαμορφώσουν μερικούς. Στους αμόρφωτους θα είναι η βάση, το πλαίσιο εντός του οποίου θα αναπτυχθεί η κρίση, σκέψη κτλ Δυστυχώς αυτή η αρρώστια της σκέψης με την αυθεντία, μου θυμίζει γιατί η Ελλάδα και ο κόσμος ακόμα αν το απλώσω είναι εργαστήριο ανθρώπων από δεύτερο χέρι και κοινωνία των μετρίων. Δεν υπάρχει κάποιος με καθαρή αγνή δικιά του προσωπική σκέψη στο παρόν χωρίς παραμορφώσεις από το αρχαίο και μη παρελθόν.Διαβαστε ότι θέλετε προφανώς απλά λέω όταν λες τη κασέτα και τα θεμελιώδη υποχρεωτικα βιβλία δημιουργείς κλώνους περιορισμένης νοημοσύνης. Το διάβασμα χωρίς κασέτα χωρίς γκουρού αυθεντίες τύπου το λέει ο Ντοστογιέφσκι κτλ είναι δημιουργικό παντα, το λέω μη παρεξηγηθω περί διαβάσματος ή μη

[artrockheaven]

Μετά από πολλά χρόνια διαβάσματος, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο απλός αναγνώστης δεν πρέπει να διαβάσει αρχαία γραμματεία και φιλοσοφία. Και αυτό γιατί θα καταλάβει ελάχιστα. Φρονώ ότι πρέπει να διαβάζει δοκίμια. Λογοτεχνικά και φιλοσοφικά. Δυστυχώς στην πατρίδα μας οι διανοούμενοι έχουν άλλες ασχολίες. ίσως και να μην υπάρχει κοινό για να δώσει το έναυσμα σε κάποιον να γράψει βιβλίο, στο οποίο να προσπαθεί να κάνει πενηνταράκια, όπως έλεγε και ο Γεωργίου, το νόημα των βιβλίων των μεγάλων πνευμάτων. Εν μέρει οι Αποστολίδηδες με τα βίντεο και pocast τους αυτό κάνουν. Εγώ όμως προτιμώ τα βιβλία. Τα τελευταία 5-6 χρόνια πάντως αυτό κάνω εκτός από τα λογοτεχνικά βιβλία. Εκεί διαβάζεις και ότι πάρεις. Θα αναφέρω ένα παράδειγμα και κλείνω. Αν κάποιος διαβάσει τον Φάουστ θα έχει κάνει ...., ούτε την μισή δουλειά, αν παράλληλα δεν διαβάσει και το «Φάουστ του Γκαίτε» του Ι. Θεοδωρακόπουλου. Εκεί όπου αναλύεται το έργο στίχο προς στίχο. Και παίρνεις έτσι όλο το νόημα αυτού του σπουδαίου έργου. Ή τουλάχιστον την ουσία του. Επίσης υπάρχουν και το Άξιον εστί του Λιγνάδη και ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ του Τζους που τον ανέλυσε ο Μαραγκόπουλος.

[giorgosasimakopoulos]

Εγω ειμαι 40 και ξεκινησα απο καζαντζακη μεχρι τα 20 και απο τα 20 μεχρι τα 40 ακομα διαβαζω αρχαιους ποτε θα πιασω ντοστογιεφσκυ στα 90?

[babispaok]

Θα ήθελα μαζί Μ. Αλέξανδρο και Δημοσθένη.

[konstantinossugar]

Τι μεταφράσεις να επιλέξουμε δεν μας είπατε και θα αναγκαστούμε να ενοχλήσουμε τον κύριο ήρκο

[georgecchouchlias]

Πλην όμως η Αμφίπολη ήταν μεγάλο διοικητικό κέντρο της Αθήνας επί εποχής του Περικλή ε τώρα ο Φίλιππος μας πείραξε;Αχ ρε ηρκο άλλο η ρητορική άλλο Θουκυδίδης ο ποίος ήταν πολιτικός φιλοσοφος ε τώρα ο δημοσθενης..any way αντε γειά ία ταΐσω την γάτα μου την φουφουκα!

[PariGarchaeo]

Με αυτά τα πρέπει μας κάνατε από μικρά παιδιά να θεωρούμε το διάβασμα αγγαρεία. Αντί να καλλιεργείται ένα ενδιαφέρον για την λογοτεχνεία γενικότερα και να ενθαρρύνεται κάποιος να διαβάσει κάτι που πραγματικά τον συγκινεί προσπαθούν όλοι να καθοδηγούν το περιεχόμενο των βιβλίων.

[ΧΡΗΣΤΟΣΤΑΣΣΟΣ]

Ότι να ναι . Διαβάστε ότι ξεκουράζει την ψυχή σας. Από στιχάκια σε ημερολόγιο μέχρι Περιοδικά μόδας.

[johnmaksamsunga]

ρε διαβαζετε οτι σας ευχαριστει οχι τις προσταγες των φιλολογων. Αρκετα τους φαγαμε 6 χρονια στο γυμνασιο με συντακτικα και σαχλαμαρες

[loucimourgos]

Νά μήν διαβάζουν τίποτα
Γιατί άμα αρχίζεις νά διαβάζεις είναι ο προθάλαμος για νά γίνεις ινφουελσερ
Τσοπάνης κ γεωργός πρώτα κ τότε νά αρχίζεις νά διαβάζεις
Ηρκο Μίρκο κ πιπικο