ΑΠ' ΤΟΥ ΜΕΜΕΤΗ ΤΟ ΝΕΡΟ, 1932, ΣΩΤΗΡΗΣ ΓΑΒΑΛΑΣ

AP’ TOU MEMETI TO NERO, SOTIRIS GAVALAS

Χ’ απ’ του Μεμέτη το νερό, αμάν αμάν
νήπια κι εγώ και δεν μπορώ

κ’ απ’ του Μεμέτη το νερό, αμάν αμάν
ήπια κι εγώ και δεν μπορώ

ήπια κι εγώ και δεν μπορώ, αμάν αμάν
και πάντα το αναζητώ

ήπια κι εγώ και δεν μπορώ, αμάν αμάν
και πάντα το αναζητώ

Μεμέτη μου, Μεμέτη μου, αμάν αμάν
μ’ εσέ περνώ το ντέρτι μου

Μεμέτη μου, Μεμέτη μου, αμάν αμάν
μ’ εσέ περνώ το κέφι μου

Μεμέτη μου, και ντε και ντε, αμάν αμάν
Μαριώ δεν θα βρεις σαν κι εμέ

Μαριώ δεν θα βρεις σαν κι εμέ, αμάν αμάν
να σου πατάει τον αργελέ

-Γεια σου, ρε Μεμέτη, να χαρείς τη Μαριώ!

Μεμέτη μου, Μεμέτη μου, αμάν αμάν
μ’ εσέ περνώ το κέφι μου

είσαι στην τρίχα σεβνταλής, αμάν αμάν
και στο χορό σου μερακλής

για σένα παίζουν τα βιολιά, αμάν αμάν
Μεμέτη μου, καρασεβντά

για σένα παίζουν τα βιολιά, αμάν αμάν
Μεμέτη μου, καρασεβντά

χόρεψε, βρε Μεμέτη μου, αμάν αμάν
ντερβίση και λεβέντη μου

χόρεψε, βρε Μεμέτη μου, αμάν αμάν
ντερβίση και λεβέντη μου

γλέντα, Μεμέτη, με βιολιά, αμάν αμάν
αυτόν τον ψεύτικο ντουνιά

αυτόν τον ψεύτικο ντουνιά, αμάν αμάν
γλέντα, Μεμέτη, με βιολιά