filmov
tv
Έρωτας στον ακάλυπτο- Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης(Σταυρός του Νότου)

Показать описание
Από τις Δευτεριάτικες εμφανίσεις του Αλέξανδρου Εμμανουηλίδη στο club του Σταυρού του Νότου με καλεσμένους, την Μαρία Παπαγεωργίου, τον Απόστολο Ρίζο και την Χριστίνα Μαξούρη, τον Οκτώβριο του 2015.
Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης : Τραγούδι,κιθάρα
Θανάσης Αρχανιώτης : Τύμπανα
Γιώργος Ζιώτας : Ηλεκτρικές κιθάρες
Θάνος Κολοκυθάς : Ηλεκτρικό μπάσο
Χρήστος Τόλης : Πλήκτρα
Έρωτας στον ακάλυπτο - 2007
Στίχοι: Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης
Μουσική: Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης
1. Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης
Πίσω απ`τις γρίλιες σε βλέπω,
πάνε τώρα τρεις μέρες
κι είναι οι σκέψεις μου χίλιες
κι είναι τα μάτια μου σφαίρες.
Το άσπρο φως σε τυλίγει
διαγράφοντας το κορμί σου
κι όταν η πόρτα σου ανοίγει,
κρυφά κοιτάω τη μορφή σου.
Πίσω απ`τις γρίλιες σε βλέπω
και το ξέρω είσαι μόνη
κι όταν τα ρούχα σου απλώνεις,
σκουπίζω εγώ το μπαλκόνι.
Πίσω απ`τις γρίλιες σε βλέπω
κι είναι σαν να σε ξέρω
κι όταν τα ρούχα σου βγάζεις,
σαν παιδί υποφέρω.
Το φως μη σβήσεις ακόμα,
μείνε λίγο κοντά μου,
γιατί η σκιά σου έχει στόμα,
μιλάει στη μοναξιά μου.
Σ`ακούω μιλάς μ`έναν Άρη
και με κάποιον Μανόλη
κι εγώ κοιτάω το φεγγάρι
μυστήριο πράγμα η πόλη.
Το φως σε λίγο θα σβήσεις
τη σκιά σου θα χάσω,
σ`έναν ακάλυπτο μέσα,
πώς να σε πλησιάσω.
Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης : Τραγούδι,κιθάρα
Θανάσης Αρχανιώτης : Τύμπανα
Γιώργος Ζιώτας : Ηλεκτρικές κιθάρες
Θάνος Κολοκυθάς : Ηλεκτρικό μπάσο
Χρήστος Τόλης : Πλήκτρα
Έρωτας στον ακάλυπτο - 2007
Στίχοι: Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης
Μουσική: Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης
1. Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης
Πίσω απ`τις γρίλιες σε βλέπω,
πάνε τώρα τρεις μέρες
κι είναι οι σκέψεις μου χίλιες
κι είναι τα μάτια μου σφαίρες.
Το άσπρο φως σε τυλίγει
διαγράφοντας το κορμί σου
κι όταν η πόρτα σου ανοίγει,
κρυφά κοιτάω τη μορφή σου.
Πίσω απ`τις γρίλιες σε βλέπω
και το ξέρω είσαι μόνη
κι όταν τα ρούχα σου απλώνεις,
σκουπίζω εγώ το μπαλκόνι.
Πίσω απ`τις γρίλιες σε βλέπω
κι είναι σαν να σε ξέρω
κι όταν τα ρούχα σου βγάζεις,
σαν παιδί υποφέρω.
Το φως μη σβήσεις ακόμα,
μείνε λίγο κοντά μου,
γιατί η σκιά σου έχει στόμα,
μιλάει στη μοναξιά μου.
Σ`ακούω μιλάς μ`έναν Άρη
και με κάποιον Μανόλη
κι εγώ κοιτάω το φεγγάρι
μυστήριο πράγμα η πόλη.
Το φως σε λίγο θα σβήσεις
τη σκιά σου θα χάσω,
σ`έναν ακάλυπτο μέσα,
πώς να σε πλησιάσω.