«Κάτω 'ς σην Άσπρην Θάλασσαν», από τον Ηλία Υφαντίδη [Στίχοι]

ΣΤΙΧΟΙ
Κάτω ’ς σην Άσπρην Θάλασσαν – καρδιά μου, καρδιά μου
πέρα ’ς σην περατίαν, έχω καρδιά καμένη,

καράβιν χιλιαρμάτωτον – καρδιά μου, καρδιά μου
εχπάστεν ’ς σην Φραγκίαν – έχω καρδιά καμένη.

Είχεν απέσ’ αθ’ Έλλενους, ρωμαίικα παλικάρια,
λυγίσκουνταν - συγκλίσκουνταν και σύρ’νε τα κωπία.

Σίτε εσύρναν το κωπίν, καμάρα εφανερώθεν
και ’ς σην καμάραν κι άλλο απάν’, χρυσή κόρη εκείτον.

Έσειξεν το μαντήλιν ατ’ς κι εστάθεν το καράβιν.
Καραβοκύρ’ ναι μάτια μου, καραβοκύρ’ ναι φως μου,

έπαρ’ κ’ εμέν’ ’ς σην τέντα σου, έπαρ’ με ’ς σο καράβι σ’.
Αδά κόρη ’κί γίνεσαι, αδά εσύ ’κί πρέπεις,

έχω απέσ’ τους Έλλενους, ρωμαίικα παλικάρια,
κομπών’νε και φιλούνε σε, κουπίζ’νε το καράβι μ’.

[Καταγραφή: Δόμνα Σαμίου. Περιλαμβάνεται στο CD της «Της κυρα-θάλασσας».]