ΑκροΒάτης - Όταν κοιμάται η πόλη

Από τον δίσκο ''Από τη λύπη ως την οργή''

Στίχοι: ΑκροΒάτης

Μουσική παραγωγή/ Προγραμματισμός/ Μίξη/ Mastering: ΑκροΒάτης

Artwork: Komstock

Find ΑκροΒάτης (Κενός) at

Find Komstock at

ΜΑΥΡΑ ΤΕΤΡΑΔΙΑ 2022.

[mavratetradia]

Καταλλήγω τόσο λίγος κι ακουμπώ τα αρνητικά.
Έχεις δίκιο Αντρίκο, είναι απλά μαθηματικά,
κι εγώ έτσι πίστευα,
απλώς πάντοτε με μπέρδευαν οι πράξεις.
Πες μου πως δε θα αλλάξεις.
Αλλάζω πόλη μπας και σωθώ απ' τις σκέψεις.
Κατρακυλώ σα μπάλα σε κατηφόρες που παίζεις
κι είναι κάτι φορές που παίζει κι εσύ να νιώθεις έτσι,
γι' αυτό βάζω σε δ' πρόσωπο αυτές τις λέξεις.
Και μ' ακούν απ' το παράθυρο οι γείτονες,
σα γράφω μουσική για όταν με πρωτοφίλησες.
Μα τα πλήκτρα μου εμένα δε συνθέτουν μελωδίες,
συνθέτουν θύμησες,
κι αυτό για όταν με πρωτοθύμησες.
Στις μισές περιπλανήσεις μας ο ουρανός
είχε ένα χρώμα ροζ και μυρωδιά χειμώνα,
στις άλλες μισές σε περιμένω ακόμα να φανείς
κι ακόμα, επιρρεπής, μιλάω για σένα στους φίλους μου κάθε πιώμα.
Το χθες που τώρα νοσταλγούμε.
Το τώρα που αύριο θα είναι χθες τόσο ειδεχθές.
Και μου πε χθες
πως θες να γίνουμε αστερόσκονη στο άπειρο του κόσμου.
Κι εγώ βλέπω τον θάνατο εμπρός μου..

Όταν κοιμάται η πόλη
εμείς τόσο μόνοι βαδίζουμε προς το κενό.
Όταν κοιμάται η πόλη
εμείς τόσο μόνοι ψάχνουμε σκοπό.

Μουσική απ' το πικάπ κι ελληνικό στην κούπα.
Σου 'πα, ''Τίποτα δεν αλλάζει εδώ, όλα σε λούπα''.
Με σκοταδιασμένα μούτρα και δυο μάτια πορσελάνες,
άμα σπάσουν ξεγλιστράν τόσες επιθμίες κι ανάγκες.
Ανοιγοκλείνω τα φώτα όπως μου έδειξες,
όσο απολαμβάνω τσιμπήματα από μέλισσες.
Εφόσον με τρυπάν, καλά έκανες και έφυγες,
αφού πάντα αναζητούσες όσα έχασες.
Χάνω πρώτα εμένα,
μετά τα απωθημένα,
ύστερα έναν φίλο που τον χαζεύει η μέρα,
πίνει νύχτες σε ήττες και πίκρες
μα πάντα γελά, που δεν ήρθες, θλιμμένα.
Κάνω πως το 'χω και βουτώ στον όχλο, λοιπόν,
με ψυχολογικά στο on και έναν εαυτό λίγο παράλογο.
Με συγκινούν οι ήχοι στο προαύλιο,
μα απ' αύριο το χθες θα 'ναι μακάβριο κι εμείς απλές ανάσες.
Πλάσε μου δυο αυταπάτες να μπερδεύομαι
και δώσε μου μια τζούρα πριν φτάσει το τραίνο που έρχεται.
Ένα μικρό ταξίδι από τη λύπη ως την οργή
για αυτούς που φλέγονται..

[themis.orfanidis]

Απλά να είχε και τους στοιχους αλλά και πάλι 🔥🔥

[Mythical.]

Το ρεφρεν μου θυμιζει ενα παλιοτερο που ειχες ανεβασει το 17.Αυτο μου δειχνει την εξελιξη αλλα και το οτι παραμενεις πιστος στο στυλ που δημιουργησες/ατε ως μαυρα.
Συνεχισε δυνατα αδερφεε