filmov
tv
Στέργιος Ζημπιλιάδης - Νίκος Κοκκινίδης // Τα αμαρτίας ι-σ' πολλά // 2022

Показать описание
Τα αμαρτίας ι-σ' πολλά | Official Music Video 🎬
__________________
🎼 Μουσική | Παραδοσιακή
🧾 Στίχοι | Χρήστος Αντωνιάδης
❗ Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κουρτίδης,
Αχιλλέας Βασιλειάδης, Κώστας Σιαμίδης.
Στο δίσκο // Μαυροθάλασσα // το 1999'.
____________________
Συντελεστές:
🎤 Τραγούδι: Στέργιος Ζημπιλιάδης
🎻 Λύρα: Νίκος Κοκκινίδης
🥁 Νταούλι: Γιώργος Κορτσινίδης
🎹🎸 Πιάνο - Κιθάρες: Λάκης Παναγιωτίδης
🎛️🖥️ Ενορχήστρωση - Προγραμματισμός: Λάκης Παναγιωτίδης
_____________________
🎬 Επιμέλεια βίντεο: Νίκος Κοκκινίδης
____________________
🎼🔴 Recorded, Mixed, Mastered: LP Studio Rec
🎼🔴 Ηχογράφηση Νταούλι: Argo records
______________________
Στίχοι:
Τα αμαρτίας ι-σ’ πολλά
σ’ εμά τα μαχαλάδες
Γομών’νε πέντ’-εξ’ κούμουλα,
αρνόπο μ’, αραπάδες
Το κούνιγμα σ’ περήφανον,
αρ’ άμον τη νυφίτσας
Από μακρά -ν- ευτάς πελίν
ντο είσαι τη μανίτσας
Την καρδι͜ά μ’ εφυλάκωσες,
είμαι φυλακωμένον
Με τη σεβντάς τα σίδερα
είμαι σπιχτά δεμένον
------------- | ΡΕΦΡΕΝ | ----------------
Θ’ ανταμώνω μετ’ εσέναν,
’ίνουμες τα δύο, έναν
Μάρτυρας σ’ αΐκον πόνον
του Θεού τ’ ομμάτι͜α μόνον
αΐκον: τέτοιο/α
άμον: σαν, όπως, καθώς
γομών’νε: γεμίζουν, κομπιάζουν
εμά: δικά μου
ευτάς : κάνεις, φτιάχνεις
’ίνουμες: γινόμαστε
μακρά: μακριά, απομακρυσμένα
μαχαλάδες: γειτονιές
μετ’: συνοδεία, μαζί με
ομμάτι͜α: μάτια
πελίν: φανερό, εμφανές, πρόδηλο
σπιχτά : σφιχτά
__________________
🎼 Μουσική | Παραδοσιακή
🧾 Στίχοι | Χρήστος Αντωνιάδης
❗ Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κουρτίδης,
Αχιλλέας Βασιλειάδης, Κώστας Σιαμίδης.
Στο δίσκο // Μαυροθάλασσα // το 1999'.
____________________
Συντελεστές:
🎤 Τραγούδι: Στέργιος Ζημπιλιάδης
🎻 Λύρα: Νίκος Κοκκινίδης
🥁 Νταούλι: Γιώργος Κορτσινίδης
🎹🎸 Πιάνο - Κιθάρες: Λάκης Παναγιωτίδης
🎛️🖥️ Ενορχήστρωση - Προγραμματισμός: Λάκης Παναγιωτίδης
_____________________
🎬 Επιμέλεια βίντεο: Νίκος Κοκκινίδης
____________________
🎼🔴 Recorded, Mixed, Mastered: LP Studio Rec
🎼🔴 Ηχογράφηση Νταούλι: Argo records
______________________
Στίχοι:
Τα αμαρτίας ι-σ’ πολλά
σ’ εμά τα μαχαλάδες
Γομών’νε πέντ’-εξ’ κούμουλα,
αρνόπο μ’, αραπάδες
Το κούνιγμα σ’ περήφανον,
αρ’ άμον τη νυφίτσας
Από μακρά -ν- ευτάς πελίν
ντο είσαι τη μανίτσας
Την καρδι͜ά μ’ εφυλάκωσες,
είμαι φυλακωμένον
Με τη σεβντάς τα σίδερα
είμαι σπιχτά δεμένον
------------- | ΡΕΦΡΕΝ | ----------------
Θ’ ανταμώνω μετ’ εσέναν,
’ίνουμες τα δύο, έναν
Μάρτυρας σ’ αΐκον πόνον
του Θεού τ’ ομμάτι͜α μόνον
αΐκον: τέτοιο/α
άμον: σαν, όπως, καθώς
γομών’νε: γεμίζουν, κομπιάζουν
εμά: δικά μου
ευτάς : κάνεις, φτιάχνεις
’ίνουμες: γινόμαστε
μακρά: μακριά, απομακρυσμένα
μαχαλάδες: γειτονιές
μετ’: συνοδεία, μαζί με
ομμάτι͜α: μάτια
πελίν: φανερό, εμφανές, πρόδηλο
σπιχτά : σφιχτά