Ιστορία της ελεύθερης σκέψης («freethought movement»)

preview_player
Показать описание
© anichtipoli
«Η Ιστορία του Κινήματος της Ελεύθερης Σκέψης»

Η ομιλία του Βλάση Ρασσιά με τίτλο «Η Ιστορία του Κινήματος της Ελεύθερης Σκέψης» στις 11 Ιουνίου 2016, στο Φιλοσοφικό Αθήναιο Εκατηβόλος.

"Η συντριπτική πλειοψηφία των σύγχρονων ανθρώπων θεωρεί εσφαλμένα δεδομένη, διατοπική και διαχρονική, την σχετική ελευθερία έκφρασης που υπάρχει στα περισσότερα μέρη τουλάχιστον του «δυτικού» κόσμου, τις λίγες δεκαετίες μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ιστορική πραγματικότητα είναι όμως εντελώς διαφορετική. Επί πολλούς αιώνες, από τον 4ο έως και τον 18ο – 19ο αιώνα, η χριστιανική τρομοκρατία είχε ακυρώσει κάθε δυνατότητα ατιμωρητί έκφρασης απόψεων και ιδεών που απείχαν από το θρησκευτικό παραλήρημα περί ενός αλλά και τρισυπόστατου, ιουδαίου αλλά και παγκόσμιου, «Θεού», που κρατάει λογιστήριο «αμαρτιών» και τιμωρεί θνητούς «δούλους» μέσα σε έναν υλικό κόσμο που είναι «κτίσμα» και αποκλειστικό τσιφλίκι του. Το ίδιο αυστηρά απαγορευμένη ήταν η αντιμετώπιση της ανθρώπινης σεξουαλικότητας έξω από την άρρωστη και ενοχική εικόνα της δυστυχισμένης χριστιανοσύνης και το ίδιο αυστηρά απαγορευμένη, βεβαίως, ήταν κάθε πολιτική πρόταση έξω από το ανατριχιαστικό πλαίσιο του Ευσέβιου Καισαρείας πως όπως μόνον ένας Θεός διοικεί τους ουρανούς, έτσι και μόνον ένας άνθρωπος, ένας μονάρχης, πρέπει να διοικεί την κάθε κοινωνία ανθρώπων...

...«Ελεύθερη Σκέψη». Με τον τελευταίο όρο, ή ως «Ελευθερόφρονες» («Freethinkers»), η Ιστορία έχει καταγράψει το, μακρύ στην διάρκειά του και γεωγραφικά ευρύ, κοινωνικό και πνευματικό ρεύμα ενάντια στην χριστιανική θεοκρατία, θρησκοληψία και σκοταδισμό. Χρονική αφετηρία του Κινήματος της «Ελεύθερης Σκέψης» ήταν ο μαρτυρικός θάνατος του Ιταλού πανθεϊστή φιλοσόφου Τζιορντάνο Μπρούνο (Philotheus Giordano Bruno Nolanus, 1548 – 1600) και οι προεκτάσεις του φθάνουν έως τις πολύ περίεργες ημέρες μας, κατά τις οποίες, λόγω της περίεργης «ανεμελιάς» των πολιτικών ηγεσιών, το θεοκρατικό σκότος απειλεί να ξανακαταπιεί όλες τις σφαίρες του ατομικού και συλλογικού βίου. Η σχετική ελευθερία έκφρασης που υπάρχει στα περισσότερα μέρη τουλάχιστον του «δυτικού» κόσμου, τις λίγες δεκαετίες μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν χαρίστηκε ποτέ και πουθενά από την χριστιανική Εκκλησία, αλλ’ αντιθέτως κερδίθηκε με μεγάλους και επί μακρόν αγώνες που κόστισαν πολύ σε εκείνους που τους διεξήγαγαν, από κοινωνική απομόνωση και φυλακίσεις μέχρι ακόμα και θάνατο."
Рекомендации по теме