filmov
tv
Κωνσταντίνος Τρικαλιώτης | Απομεινάρια
Показать описание
στίχοι & μουσική
Κωνσταντίνος Τρικαλιώτης
ερμηνεία
Θεοδώρα Μπάκα
κλασικές κιθάρες
Μαρία Παπακώστα
Νίκος Κωτσιανούλης
Απομεινάρια
Της ζωής τ' απομεινάρια
έμαθα να εκτιμώ,
και ξεθωριασμένα χνάρια
άρχισα ν' αναζητώ.
Δίχως ουρανού πυξίδα,
δίχως άστρο του βορρά,
των ανθρώπων έργα είδα
μα δεν το 'πα πουθενά.
Τι κι αν έψαχνα σε κάστρα
και σε βάλτους μυστικά,
σαν παιδί μετρούσα τ' άστρα
μα τα βρήκα λιγοστά.
Κι αν περάσανε τα χρόνια,
τα όνειρα μου είναι εδώ,
σαν παλιά αδειανά βαγόνια
που ξέμειναν στο σταθμό.
Κι όλα αυτά τα παραμύθια
μια φορά κι έναν καιρό,
μου διδάξαν μιαν αλήθεια
μου 'παν ένα μυστικό.
Είναι η ζωή ποτήρι
μ' ευτυχία αντί νερό.
Σαν γελάς μισογεμάτο,
κι όταν κλαις μισαδειανό.
Έτσι ακόμα ψάχνω χνάρια
της ζωής απομεινάρια.
Life's remains
Someone told me and it's true
that even life's remains count.
So I'm searching for a clue,
faded traces that left to found.
Without compass just to guide me,
with no polar star in dark.
Humans evil deeds had frighten me
and I hide it in silence ark.
And I kept looking in castles,
searching secrets in the swamps.
As a kid thought stars was far less,
so I counted them without prompts.
Now the years pass and gone
but my dreams are always here.
Like an empty old wagon,
with no use, or hope to appear.
And all those the fairy tellers,
once upon a time they start.
They had whisper me a secret,
that were taught me human's fact.
Life is just a glass of feelings
which is changing by your mood.
If you cry it looks half empty,
when you laugh it looks half full.
So I still looking for traces,
life's remains and faded faces.
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τον Κωνσταντίνο Τρικαλιώτη δείτε το άλλο μου video.
If you want to know more about Konstantinos Trikaliotis see my previews video.
Κωνσταντίνος Τρικαλιώτης
ερμηνεία
Θεοδώρα Μπάκα
κλασικές κιθάρες
Μαρία Παπακώστα
Νίκος Κωτσιανούλης
Απομεινάρια
Της ζωής τ' απομεινάρια
έμαθα να εκτιμώ,
και ξεθωριασμένα χνάρια
άρχισα ν' αναζητώ.
Δίχως ουρανού πυξίδα,
δίχως άστρο του βορρά,
των ανθρώπων έργα είδα
μα δεν το 'πα πουθενά.
Τι κι αν έψαχνα σε κάστρα
και σε βάλτους μυστικά,
σαν παιδί μετρούσα τ' άστρα
μα τα βρήκα λιγοστά.
Κι αν περάσανε τα χρόνια,
τα όνειρα μου είναι εδώ,
σαν παλιά αδειανά βαγόνια
που ξέμειναν στο σταθμό.
Κι όλα αυτά τα παραμύθια
μια φορά κι έναν καιρό,
μου διδάξαν μιαν αλήθεια
μου 'παν ένα μυστικό.
Είναι η ζωή ποτήρι
μ' ευτυχία αντί νερό.
Σαν γελάς μισογεμάτο,
κι όταν κλαις μισαδειανό.
Έτσι ακόμα ψάχνω χνάρια
της ζωής απομεινάρια.
Life's remains
Someone told me and it's true
that even life's remains count.
So I'm searching for a clue,
faded traces that left to found.
Without compass just to guide me,
with no polar star in dark.
Humans evil deeds had frighten me
and I hide it in silence ark.
And I kept looking in castles,
searching secrets in the swamps.
As a kid thought stars was far less,
so I counted them without prompts.
Now the years pass and gone
but my dreams are always here.
Like an empty old wagon,
with no use, or hope to appear.
And all those the fairy tellers,
once upon a time they start.
They had whisper me a secret,
that were taught me human's fact.
Life is just a glass of feelings
which is changing by your mood.
If you cry it looks half empty,
when you laugh it looks half full.
So I still looking for traces,
life's remains and faded faces.
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τον Κωνσταντίνο Τρικαλιώτη δείτε το άλλο μου video.
If you want to know more about Konstantinos Trikaliotis see my previews video.
0:02:55
Κωνσταντίνος Τρικαλιώτης | Απομεινάρια
0:14:34
Συζήτηση για την Ολιστική Ιατρική με τον Ιατρό Κωνσταντίνο Τρικαλιώτη...
0:14:34
Συζήτηση για την Ολιστική Ιατρική με τον Ιατρό Κωνσταντίνο Τρικαλιώτη....
0:04:53
Παλιά Χαραυγή-Απομεινάρια μιας ζωής
0:02:53
Dionysiou, Stratos - Anthropos Then Ginesai (Άνθρωπος δε γίνεσαι)
Комментарии