O ρόλος του stress στους ασθενείς με ΙΦΝΕ

Κατάθλιψη και άγχος και διπολισμός είναι οι πιο κοινές ψυχικές διαταραχές στους ασθενείς με ιδιοπαθή φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου. Οι αλληλεπιδράσεις που συμβαίνουν στον άξονα του εντέρου, στον εγκέφαλο, οι ανοσολογικές διαταραχές, το οξειδωτικό stress και η δυσλειτουργία στο πνευμονογαστρικό νεύρο, παίζουν ρόλο και στην παθοψυχολογία των ΙΦΝΕ αλλά και των ψυχικών διαταραχών.

Η ψυχιατρική νοσηρότητα μπορεί να επηρεάσει τόσο την πορεία της ψυχιατρικής νόσου, όσο και να αυξήσει την σοβαρότητα των υποτροπών αλλά και να παρεμποδίσει την θεραπεία.

Ο κ. Λυράκος τόνισε ότι είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε την σχέση αυτών των νοσημάτων με την ψυχική υγεία για την σωστή διαχείρισή τους.

Ο ρόλος του stress επιδεινώνει την πορεία της θεραπείας των ΙΦΝΕ. Μάλιστα μπορεί να θεωρηθεί και ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες της υποτροπής της νόσου.

Ποσοστό 75% των ασθενών με ΙΦΝΕ τονίζουν ότι το stress ή ή προσωπικότητά τους αποτελεί μείζονα παράγοντα για την ανάπτυξη της νόσου. Για ένα ποσοστό μεγαλύτερο του 90% το stress επηρεάζει την δραστηριότητα της νόσου.

Ο μηχανισμός του stress στα ιδιοπαθή φλεγμονώδη νοσήματα σχτίζεται με μη ειδικές επιδράσεις, με εντερική διαπερατότητα, με ανασολογικούς μηχανισμούς και έμμεσες επιπτώσεις.

Η χρόνια αστάθεια και εξέλιξη της νόσου μπορεί να προκαλέσουν ένα ευρύ φάσμα από ψυχολογικές διαταραχές αλλά και από διαπροσωπικά προβλήματα στους ασθενείς με ΙΦΝΕ.

Συχνό επίσης φαινόμενο είναι ο απομονωτισμός του ατόμου, η απώλεια της αξίας του εαυτού που οδηγεί στο στίγμα.

Τα ίδια τα συμπτώματα προκαλούν στιγματισμό στους ασθενείς και στο τι πιστεύουν οι ίδιοι αλλά και οι άλλοι για αυτούς.