Ως τον ύστατο χτύπο ~ Σαχίμ Κάσεμ

Ως τον ύστατο χτύπο θ' αντιστέκομαι

Στίχοι:Σαχίμ Κάσεμ
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Χαράλαμπος Γαργανουράκης

Ίσως να στερηθώ και το ψωμί μου,
ίσως το στρώμα ξεπουλήσω και τα ρούχα μου.
Ίσως δουλέψω σκουπιδιάρης, πετροκόπος και χαμάλης,
ίσως να σωριαστώ γυμνός και πεινασμένος.

Αλλά δεν παζαρεύω κι ως τον ύστατο
χτύπο της καρδιάς μου θ' αντιστέκομαι.

Ίσως αρπάξεις απ' τη γη μου και την τελευταία σπιθαμή,
ίσως θα ρίξεις στις φυλακές τη νιότη μου.
Ίσως μου κλέψεις την κληρονομιά του παππού μου,
ίσως καθίσεις πάνω απ' το χωριό μας εφιάλτης.

Αλλά δεν παζαρεύω κι ως τον ύστατο
χτύπο της καρδιάς μου θ' αντιστέκομαι.

Ίσως από τις νύχτες μου να σβήσει κάθε φως,
ίσως να στερηθώ της μάνας το φιλί.
Ίσως στερήσεις στα παιδιά μου καινούργιο ρούχο στη γιορτή,
ίσως στις μέρες μου καρφώσεις το σταυρό.

Αλλά δεν παζαρεύω κι ως τον ύστατο
χτύπο της καρδιάς μου θ' αντιστέκομαι.

Αποποίηση: Το παρόν βίντεο δεν δημιουργήθηκε με σκοπό το κέρδος. Το ακουστικό περιεχόμενο δεν ανήκει σε εμένα. Οι φωτογραφίες είναι από το διαδίκτυο και δεν επιθυμώ να επωφεληθώ από τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών.

[pythais]

Όλα αλλάζουνε, ρέουν,
λάμπουν παράξενα.
Αυτή τη στιγμή,
στο τραπέζι μου απάνω
διακλαδίζονται δέκα
ρυάκια φωτιάς.

Δεν έχω πια δάχτυλα.
Μόνο το πρόσωπο μου αντιστέκεται
να μείνει σαν πρόσωπο.
Για μένα, για σένα,
για όλο τον κόσμο.

Η πένα μου έλιωσε.
Έγινε φως.
Μιάν αχτίδα χρυσή
που τυλίχτη στο χέρι μου.
Κ’ οι λέξεις που σούγραψα,
τρεμόπαιξαν λάμποντας
κι’ άλλαξαν θέσεις.
Χοροπήδησαν πάνω
στις γραμμές του χαρτιού,
μπερδεύτηκαν, έγιναν
αντηλιές,
Νικηφόρος Βρεττάκος