filmov
tv
Στα μάρμαρα του Γαλατά (Μαρμαροκολώνα) - Πάνω χορός (Μαντινάδες)

Показать описание
Το τραγούδι από την Κάρπαθο "Στα μάρμαρα του Γαλατά" από τους Ολυμπίτες Μιχάλη Ζωγραφίδη (λύρα, τραγούδι), Γιάννη Τσαμπανάκη (τσαμπούνα), Αντώνη Χαψή (λαούτο) και Νίκο Πολίτη (τραγούδι) και τους συμμετέχοντες του 3ου Σεμιναρίου Παραδοσιακού Τραγουδιού, που διοργάνωσε στις 20 Μαρτίου 2019 το Εργαστήρι Παραδοσιακού Τραγουδιού του ΚΕΠΕΜ, με θέμα "Εισαγωγή στην τραγουδιστική παράδοση της Ολύμπου Καρπάθου".
Η ιδιόμορφη ποιητική δομή του τραγουδιού μοιάζει με την αντίστοιχη άλλων τραγουδιών αλλά και των γνωστών πανελλήνιων πρωτοχρονιάτικων καλάντων "Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά", όπου ο ιαμβικός 15-σύλλαβος σπάει στα δύο ημιστίχιά του και παρεμβάλλονται ομοιοκατάληκτα τσακίσματα.
Στα μάρμαρα του Γαλατά,
-φραγκοκιτρολεμονιά-
στα μάρμαρα στην Πόλη
-ετρέλλανές με, κόρη-
ά’ουρος πέτρα πελεκά
-φραγκοκιτρολεμονιά-
και πελεκά με τό ’να.
-τη μαρμαροκολώνα-
Κόρη ξαθή επέρασε,
-και τον εχαιρέτησε-
κόρη ξαθή του λέει:
-και κάθεται και κλαίει-
— Ά’ουρε, πού ’ν’ το χέρι σου
-Χριστέ, και νά ’μουν ταίρι σου-
και πελεκάς με τό ’να;
-τη μαρμαροκολώνα-
— Εννιά άπαντρες εφίλησα
-εφίλησα και τσίμπησα-
και δέκα παντρεμένες
-λωλές και χαδεμένες-
και δεκαπέντε καλογριές
-ωσάν τις κιτρολεμονιές-
και κόψα’ μου τη χέρα.
-άσπρη μου περιστέρα-
Να σε φιλήσω στιά και σε
-ζουμπούλι μου και μενεξέ-
κι ας κόψου’ και την άλλη.
-πέρδικα με τα κάλλη-
ά’ουρος: άγουρος, νεαρός | στια: στάσου
Ακολουθούν αυτοσχέδιες μαντινάδες σε μελωδικά μοτίβα του Πάνω χορού από τον Μιχάλη Ζωγραφίδη και τον Δημήτρη Μαντζούρη, εισηγητή του σεμιναρίου και δάσκαλο του Εργαστηρίου.
Η ιδιόμορφη ποιητική δομή του τραγουδιού μοιάζει με την αντίστοιχη άλλων τραγουδιών αλλά και των γνωστών πανελλήνιων πρωτοχρονιάτικων καλάντων "Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά", όπου ο ιαμβικός 15-σύλλαβος σπάει στα δύο ημιστίχιά του και παρεμβάλλονται ομοιοκατάληκτα τσακίσματα.
Στα μάρμαρα του Γαλατά,
-φραγκοκιτρολεμονιά-
στα μάρμαρα στην Πόλη
-ετρέλλανές με, κόρη-
ά’ουρος πέτρα πελεκά
-φραγκοκιτρολεμονιά-
και πελεκά με τό ’να.
-τη μαρμαροκολώνα-
Κόρη ξαθή επέρασε,
-και τον εχαιρέτησε-
κόρη ξαθή του λέει:
-και κάθεται και κλαίει-
— Ά’ουρε, πού ’ν’ το χέρι σου
-Χριστέ, και νά ’μουν ταίρι σου-
και πελεκάς με τό ’να;
-τη μαρμαροκολώνα-
— Εννιά άπαντρες εφίλησα
-εφίλησα και τσίμπησα-
και δέκα παντρεμένες
-λωλές και χαδεμένες-
και δεκαπέντε καλογριές
-ωσάν τις κιτρολεμονιές-
και κόψα’ μου τη χέρα.
-άσπρη μου περιστέρα-
Να σε φιλήσω στιά και σε
-ζουμπούλι μου και μενεξέ-
κι ας κόψου’ και την άλλη.
-πέρδικα με τα κάλλη-
ά’ουρος: άγουρος, νεαρός | στια: στάσου
Ακολουθούν αυτοσχέδιες μαντινάδες σε μελωδικά μοτίβα του Πάνω χορού από τον Μιχάλη Ζωγραφίδη και τον Δημήτρη Μαντζούρη, εισηγητή του σεμιναρίου και δάσκαλο του Εργαστηρίου.