Ο Ύμνος της Μάλτας - Ο Εθνικός Ύμνος της Μάλτας

Показать описание

L-Innu Malti - Ο Εθνικός Ύμνος της Μάλτας

Το 1922 ο μουσικός και ιατρός Ρομπερ Σαμιούτ συνέθεσε μια μελωδία βασισμένη σε ένα ήδη υπάρχον τραγούδι του ποιητή Γκαν Άντον Βασάλο που παιζόταν σε διάφορες εκδηλώσεις στη Μάλτα.

Έναν χρόνο μετά, ο διευθυντής Δημοτικών Σχολείων Λαφέρλα απέκτησε τη σύνθεση αυτή θέλοντας έναν ύμνο που θα τραγουδούν οι μαθητές στα σχολεία. Ο Λαφέρλα ζήτησε από τον στιχουργό Ντουν Καρμ Ψάιλα (εθνικός ποιητής της Μάλτας), να γράψει στίχους που θα ταιριάζουν με τη μελωδία του Σαμιούτ.

Ο ύμνος παιζόταν ήδη τον Δεκέμβριο του 1922, κυρίως σε κυβερνητικά σχολεία. Η πρώτη φορά που ακούστηκε δημόσια ήταν στις 27 Δεκεμβρίου 1922 και ξανά στις 6 Ιανουαρίου 1923, κατά τη διάρκεια δύο συναυλιών στο θέατρο Manoel. Ωστόσο, στις δύο πρώτες εκτελέσεις του, κάποιος είχε αλλάξει μερικούς στίχους από την πρώτη στροφή. Αυτό εξόργισε τον στιχουργό Ντου Καρμ, ο οποίος διαμαρτυρήθηκε γράφοντας ένα άρθρο σε τοπική εφημερίδα. Από τότε, οι στίχοι παρέμειναν αναλλοίωτοι.

Η κυβέρνηση της Μάλτας ανακήρυξε τον ύμνο ως τον επίσημο ύμνο της Μάλτας στις 22 Φεβρουαρίου 1941.

Στις 25 Μαρτίου 1945, στο στάδιο Γκζίρα, έλαβε χώρα ένας αγώνας ποδοσφαίρου ανάμεσα σε επίλεκτους της Μάλτας και στην κροατική ομάδα Χάιντουκ Σπλιτ (τότε Γιουγκοσλαβίας).

Την εποχή εκείνη η Μάλτα βρισκόταν ακόμη υπό βρετανική κυριαρχία και στο γήπεδο ήταν παρών ο Βρετανός κυβερνήτης. Πριν την έναρξη του αγώνα, η μπάντα έπαιξε τον εθνικό ύμνο της Γιουγκοσλαβίας και αυτόν της Μεγάλης Βρετανίας.

Αφού ακούστηκαν οι 2 ύμνοι, την ώρα που ο κυβερνήτης ήταν έτοιμος να καθίσει, οι παρευρισκόμενοι στο γήπεδο σηκώθηκαν όρθιοι και τραγούδησαν τον εθνικό ύμνο της Μάλτας. Ο κυβερνήτης, αν και ντροπιασμένος, σηκώθηκε επίσης όρθιος μέχρι το τέλος του ύμνου.

Το Σύνταγμα της Ανεξαρτησίας του 1964 κατοχύρωσε επίσημα το L-Innu Malti ως τον Εθνικό Ύμνο της Μάλτας, που είναι σήμερα ένα από τα σύμβολα της ταυτότητας της όμορφης και περήφανης αυτής χώρας.