Uznawanie kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej - wstęp

Swobodny przepływ osób stanowiący jedną z czterech swobód wspólnego rynku Unii Europejskiej, coraz szersza integracja i współpraca państw członkowskich, a także otwarte pomiędzy krajami granice spowodowały, że wszyscy obywatele UE mają prawo do przemieszczania się, osiedlania, podejmowania działalności gospodarczej i pracy w dowolnym państwie członkowskim, bez konieczności ubiegania się o wizy czy zezwolenia.

Ponadto obywatele jednego państwa UE podejmujący pracę lub działalność gospodarczą czy też inną działalność zarobkową w innym kraju wspólnoty muszą być w nim traktowani w taki sam sposób, jak jego obywatele.

Swobodny przepływ osób na terenie UE powoduje:
- nieograniczone przemieszczanie się obywateli UE między poszczególnymi państwami
- obywatele UE coraz chętniej podejmują zatrudnienie poza krajem pochodzenia,

Konsekwencją tego była potrzeba normatywnego uregulowania wzajemnego uznawania przez państwa wspólnoty kwalifikacji zawodowych nabytych przez obywateli danego kraju UE – jak również państwa przynależącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego– na terytorium innych państw w zakresie tzw. zawodów regulowanych, czyli wymagających do ich wykonywania szczególnych kwalifikacji, uprawnień czy też certyfikatów.

W tym 9-odcinkowym szkoleniu przedstawimy podstawowe zasady uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w krajach UE. Czyli co się dzieje, jeśli zdobyliśmy pewne uprawnienia w innych krajach, a chcemy na tej podstawie móc pracować w zawodzie w Polsce.

1. Swoboda przepływu osób
2. Podstawa prawna
3. Definicje związane z uznawaniem kwalifikacji zawodowych
4. Procedura uznawania kwalifikacji zdobytych w UE na terenie RP
5. Automatyczne uznawanie kwalifikacji zawodowych
6. Szczególne kwalifikacje uznawane na podstawie innych aktów
7. Uproszczony system uznawania kwalifikacji zawodowych
8. Europejska legitymacja zawodowa
9. Procedura uznawania kwalifikacji w innych państwach UE na przykładzie Niemiec