Σταύρος Κουγιουμτζής - ΔΙΨΑΣΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΣΟΥ - Μάνος Ελευθερίου

Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ερμηνεία: Χρυσούλα Κεχαγιόγλου

Δίψασα στην πόρτα σου γι’ αγάπη
κι έγειρα γλυκά να κοιμηθώ
Μαύρο δαχτυλίδι το φεγγάρι
τάμα σε ξωκκλήσι μακρινό.
Μαύρο δαχτυλίδι το φεγγάρι
τάμα σε ξωκκλήσι μακρινό.

Έδεσα με κόμπο τη φωνή σου
δροσερό κλωνάρι της αυλής
δένδρο μυστικό του παραδείσου
μπαλκονάκι της μικρής ζωής
δένδρο μυστικό του παραδείσου
μπαλκονάκι της μικρής ζωής

[OrpheusDionysus]

Σε ποιο παράδεισο να ψάξω τη μορφή σου
με πήρε το κατόπι η μοναξιά
στην πόρτα μου ακούω τη φωνή σου
ανοίγω κι είναι μόνο η ερημιά.
Του Μάρκου η πενιά σε ξαναφέρνει
στη Σύρα που παιδεύει ο βοριάς
κρατεί σφιχτά τη φτώχεια που τον δέρνει
και την ορίζει άπονος ντουνιάς.
Ο κυρ Αλέξανδρος σηκώνει το ποτήρι
τροπάρια μουρμουρίζει του χαμού
τριχιές λιβάνι και το θυμιατήρι
τη ζάλη φέρνει του παλιού καημού.
Ο Σταύρος ψιθυρίζει τους σκοπούς του
φονιάδες τρέχουν και μαστιγωτές
να κλείσουν στο Γεντί τους λογισμούς του
πετούν μαζί σου σκέψεις φτερωτές.
Του Κάτω Κόσμου τα πουλιά παραμιλάνε
σε γνώρισαν και τρέχουνε σιμά
στενά γενήκαν λεωφόροι που γλιστράνε
μουγκρίζουν μηχανές του θανατά.
Τώρα σε βλέπω Άμλετ να γυρίζεις
βασίλειο άδειο σ’ άδειο ουρανό
την πίκρα σου εσύ δεν την ορίζεις
στο στήθος την κρατώ και ας πονώ.
Μίνως Σωμαράκης