filmov
tv
Σιωπηλοί Προφήτες - Κόκκινη Βροχή

Показать описание
Σιωπηλοί Προφήτες - Κόκκινη Βροχή
Song created by me, photo found on internet.
Lyrics
ΚΟΚΚΙΝΗ ΒΡΟΧΗ
Μέσα στο όνειρό μου
τα μάτια ανοίγω και ήρεμα κοιτώ
μπροστά μου τώρα βλέπω ένα μεγάλο αγρό
με φυτά κόκκινα βαμμένα
από παραμύθι χρώματα παρμένα
κι από ψηλά πέφτει κόκκινη βροχή
λες και στα σύννεφα σφάζεται η ζωή
και τον αγρό ποτίζουν
τον ορίζοντα για λίγο χρωματίζουν
και το όνειρο βαραίνει
στο μυαλό μου σαν εφιάλτης βγαίνει
τη φαντασία μου τώρα καταριέμαι
και για την τύχη μου ειρωνικά καυχιέμαι
που μου χαρίζει κάθε νύχτα εφιάλτες
και μου παίρνει της ζωής τους πολύτιμους χάρτες
Και σταματώ
τον ουρανό κοιτώ R
και σταματώ
δεν αντέχω να βλέπω τον κόκκινο αγρό
Τρεις νύχτες γυρνάω στον αγρό
τρεις μέρες προσεύχομαι την έξοδο να βρώ
και κοιμάμαι βαθιά
η κούραση με παγιδέυει σε τοπία ονειρικά
και βλέπω να πλησιάζει ένα κόκκινο βέλος
μακάρι να είναι του εφιάλτη το πολυπόθητο τέλος
γιατί φοβάμαι πως άλλο δεν αντέχω
ήδη έδωσα ότι έχω
και είμαι πια κουρασμένος, κάτω από τη ζώνη χτυπημένος
και αναρωτιέμαι για πόσο ακόμα στα όνειρα μου
σα τρελός θα χτυπιέμαι
και θα χάνω τα λογικά μου
R
Και σταματώ, ιδρωμένος στο κρεβάτι ξυπνώ
παλιές νύχτες θυμάμαι
όταν οι ώρες με πιάναν να κοιμάμαι
όλα μοιάζαν ωραία βολευμένα
μα ήταν από καιρό καλοστημένα
και τώρα είμαι σε ένα τόπο εφιαλτικό
μαζί με τον πιο μεγάλο μου εχθρό
στο ένα χέρι κρατάει φωτιά
μα η ανάσα του φέρνει γνωστή θανάτου παγωνιά
κάποιοι τον λένε εφιάλτη
άλλοι της ηρεμίας αγκάθι
μα όπως και να το πεις
πάλι τη νύχτα θα τον δεις
για αυτό στο κόκκινο αγρό ποτέ μη χαθείς
R.
Song created by me, photo found on internet.
Lyrics
ΚΟΚΚΙΝΗ ΒΡΟΧΗ
Μέσα στο όνειρό μου
τα μάτια ανοίγω και ήρεμα κοιτώ
μπροστά μου τώρα βλέπω ένα μεγάλο αγρό
με φυτά κόκκινα βαμμένα
από παραμύθι χρώματα παρμένα
κι από ψηλά πέφτει κόκκινη βροχή
λες και στα σύννεφα σφάζεται η ζωή
και τον αγρό ποτίζουν
τον ορίζοντα για λίγο χρωματίζουν
και το όνειρο βαραίνει
στο μυαλό μου σαν εφιάλτης βγαίνει
τη φαντασία μου τώρα καταριέμαι
και για την τύχη μου ειρωνικά καυχιέμαι
που μου χαρίζει κάθε νύχτα εφιάλτες
και μου παίρνει της ζωής τους πολύτιμους χάρτες
Και σταματώ
τον ουρανό κοιτώ R
και σταματώ
δεν αντέχω να βλέπω τον κόκκινο αγρό
Τρεις νύχτες γυρνάω στον αγρό
τρεις μέρες προσεύχομαι την έξοδο να βρώ
και κοιμάμαι βαθιά
η κούραση με παγιδέυει σε τοπία ονειρικά
και βλέπω να πλησιάζει ένα κόκκινο βέλος
μακάρι να είναι του εφιάλτη το πολυπόθητο τέλος
γιατί φοβάμαι πως άλλο δεν αντέχω
ήδη έδωσα ότι έχω
και είμαι πια κουρασμένος, κάτω από τη ζώνη χτυπημένος
και αναρωτιέμαι για πόσο ακόμα στα όνειρα μου
σα τρελός θα χτυπιέμαι
και θα χάνω τα λογικά μου
R
Και σταματώ, ιδρωμένος στο κρεβάτι ξυπνώ
παλιές νύχτες θυμάμαι
όταν οι ώρες με πιάναν να κοιμάμαι
όλα μοιάζαν ωραία βολευμένα
μα ήταν από καιρό καλοστημένα
και τώρα είμαι σε ένα τόπο εφιαλτικό
μαζί με τον πιο μεγάλο μου εχθρό
στο ένα χέρι κρατάει φωτιά
μα η ανάσα του φέρνει γνωστή θανάτου παγωνιά
κάποιοι τον λένε εφιάλτη
άλλοι της ηρεμίας αγκάθι
μα όπως και να το πεις
πάλι τη νύχτα θα τον δεις
για αυτό στο κόκκινο αγρό ποτέ μη χαθείς
R.