Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου - Σκόρπιες σκέψεις (Loreena McKennitt- Kecharitomene)

Μη φανταστείς πως έφυγες μόνος
πήρες μαζί σου ό,τι μου είχε απομείνες
πήρες το τέλος μου
____

Μια ουτοπία πορφυρή μου χαμογελάει απόψε
θα 'θελα να ήσουν εσύ
σου πήγαινε η κόκκινη απόδραση καρδιά μου
____

Πόσα κρυμμένα λόγια
φυλακισμένα μες στη σιωπή σου
δεν έσπασαν ποτέ τα δεσμά τους να ‘ρθουν να με βρουν
να χωθούν στις ρωγμές μου και να τις σφραγίσουν
και κάνει απόψε τόσο κρύο
____

Και μην αργείς
το όνειρο ξάγρυπνο μη μου αφήσεις
να 'ρθεις.
ξημέρωμα στην έγνοια του να ακουμπήσεις
μη ξεχαστείς
____

Με τον καιρό
η απουσία σου έχασε το επιχρύσωμα της
σαν τη παρουσία σου μου έμοιασε
η ίδια θαμπωμένη έλλειψη
___

Το βλέμμα σου
δρόμους υφαίνει στο αδειανό της νύχτας μου πανί
____

Δοκίμασες τάχα τις αντοχές μου;
γελάστηκες
η πέτρινη ζωή δεν χαράζεται μάτια μου από σπασμένη γραφίδα
____

Να γινόταν λέει
σημάδι αχάραγο να 'ταν η ζωή μου
να μπεις
και δίχως μέτρημα ίχνη να το γεμίσεις
____

Ώρες ώρες σκέφτομαι
πως η μόνη απόδειξη ότι υπήρξες
ήταν η ένδεια των αναζητήσεών μου
____

Κανείς δεν είδε τον ερχομό σου
κανείς δεν ένιωσε το φευγιό σου
μόνο ένα πεφταστέρι που λησμονήθηκε μέσα του μια ευχή
____

Αν ήταν να έφευγα κάποτε
θα διάλεγα μια νύχτα σαν την αποψινή
με την υγρή διάφανη αγάπη σου να με σκεπάζει και να χαμογελώ
____

Η νύχτα
σαν απόλυτη αλήθεια ξεχύθηκε στη σκέψη
καλοδέξου την
πίσω απ' το σκοτάδι της κρύβεται η λησμονιά
____

Όσα πόθησες
όσα αγάπησες
όσα δεν πρόκαμες να φτάσεις
κόκκινες χάντρες, το λαιμό των ονείρων σου πληγώνουν
____

Μη μου μιλάς για Παραδείσου αμαρτία
τώρα στη Κόλαση τα κρίματά μου αγιάζω
____

Μη φύγεις
μη χαθείς
πώς θα πορευτώ μες στο σκοτάδι;
____

Αφού δε κράτησα ποτέ την παρουσία σου στη χούφτα μου
γιατί η απουσία σου
από τα αδειανά τα χέρια μου κυλάει
και της καρδιάς μου ξεχειλίζει το παράπονο;
____

Κι εδώ κι εκεί και παραπέρα
γέμισε η νύχτα από ασύμμετρες ατέλειες
πού να σε ενθρονίσω μοναξιά μου;
ααν ήχος έκπτωτος,
πάλι στα μέσα μου σ’ αισθάνομαι να μετοικείς
____

Φοβάμαι τη μέρα που θα μ' αγαπήσω ξανά
μη και φανεί η γύμνια σου αγάπη μου
____

Κάπου απόψε θα βρέχει
θα κυλάει στο στόμα μια κουβέντα του νερού
ο καπνός του τσιγάρου, κόμπους θα δένει το λυπημένο χαμόγελο
κι εσύ θα πρέπει να διαλέξεις
ανάμεσα στη θύμηση και την ελευθερία
Καληνύχτα

[ΙωάνναΚρανίτη]

Εξαιρετική Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου...!