τι με κάνει να πω όχι στα βιβλία { nope booktag challenge} 📚

Γεια σας φίλοι μου και καλώς ήλθατε στο νέο #booktag challenge.

Μπορείτε να προμηθευτείτε τα βιβλία μου από τις Εκδόσεις Πηγή

Βρείτε με στα social media:
✨TikTok : @danaiibrahim

#booktubegr #greekbooktube #βιβλίο

[sofiatsiwkou]

Το εγκυμοσύνη τρόπ ήταν από πάντα το χειρότερό μου! Είναι μια αφορμή οι ήρωες να συζητήσουν και να προσπαθήσουν να λύσουν τις διαφορές τους, όχι όμως να ξεχνάνε τα πάντα έτσι απλά. Είναι κρίμα το παιδί να μην είναι με τους γονείς του όλοι μαζί αγαπημένοι μα σίγουρα καλύτερο από το να μένουν στο ίδιο σπίτι από εξαναγκασμένο συμβιβασμό και, πια, συνήθεια. Ωραίο το μαγικό ραβδί, όχι τόσο ✨Forced✨ αν γίνεται

[GeorgeTheBookishMan]

Πολύ ωραίο βίντεο και γενικά πολύ καλή δουλειά. Μπράβο σου 😃😃

[ChristinaTheBookhunter]

Συμφωνώ άπειρα με αυτά που λες για τον Μαλ!!! Είναι από τους χειρότερους χαρακτήρες

[Xristina_Mixelaki]

Τα βιντεάκια σου μου φτιάχνουν την μέρα κάθε μα κάθε φορά..να μαζευτούμε όλες εμείς που απεχθανόμαστε τον Μαλ να ανταλλάξουμε απόψεις 😂

[favole]

Είχα κι εγώ δύσκολες μέρες και cosy καινούριο βιντεάκι ήταν ό, τι καλύτερο, πραγματικά. Βοηθάς στην ψυχική μας υγεία (ναι, κι εμάς που είμαστε σουπερ υπέρ της θεραπείας).
Στην τριλογία Shadow & Bone δεν σιπάρω κανέναν με κανέναν άλλον, τους αντιπαθώ απλά όλους. Αλλά για να πρωτοτυπήσω θα πω ότι δεν σιπάρω καθόλου Cardan και Jude από Folk of Air, γιατί το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα να κάνω με κάποιον που με βασάνιζε και με τρομοκρατούσε όλη μου τη ζωή είναι σεξ!

[klprojects]

Επιτέλους κάποιος άλλος που δεν συμπαθεί τον Μαλ, δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με όσα είπες. Τέλειο βιντεο btw!!

[deppydrac]

Πολύ ωραίο βίντεο!!! Ενας κακός χαρακτήρας βιβλίου που δεν θα ήθελα προσωπικά να συναντήσω είναι ο Ρανταλ Φλαγκ από "το κοράκι" του Stephen King

[iwannageo]

Μας αρέσουν τοοοσο πολυ αυτα τα ειδη βιντεο❤

[clockworkbooks_]

Θα μπορούσα να σε ακούω να μιλάς για ΩΡΕΣ 😍 τέλειο tag!!! Το a little life το είχα προσπαθήσει είναι η αλήθεια αλλά μου έκανε μεγάλο κακό στο mental health μου και το άφησα 🥺

[Halfling]

Ειλικρινά, ακούγοντάς σε να μιλάς για το A Little Life, ένιωθα ολοένα και περισσότερη ανακούφιση καθώς ένιωθα ότι είμαι η μόνη που δεν έχει σκοπό να το διαβάσει για τους λόγους τους οποίους ανέφερες. Θα ήθελα να παραθέσω τη δική μου άποψη και σε καμία περίπτωση που το σχόλιο διαβαστεί από κάποιον που έχει αγαπήσει το βιβλίο, δε θέλω σε καμία περίπτωση να θιχτεί και να νιώθει ότι προσβάλλονται οι προσωπικές του απόψεις.

Γενικά, δεν έχω θέμα να διαβάζω βιβλία που θίγουν σκληρά θέματα. Γνωρίζω πώς είναι να γράφει κάποιος συγγραφέας για θέματα όπως φόνοι, κακοποίηση ανηλίκου ή ακόμη και σεξουαλική παρενόχληση. Ξέρω ότι το A Little Life είναι γεμάτο με σκληρά θέματα τα οποία για πολλούς ανθρώπους ήταν γροθιά στο στομάχι. Ωστόσο, επειδή ακριβώς το βιβλίο έχει πολλά, πολλά trigger warnings, αυτό λειτουργεί αποτρεπτικά για εμένα. Και όχι, δεν είναι ότι νιώθω πως δε θα μπορώ να τα διαχειριστώ. Πολύ απλά, έχω καταλάβει ότι ακριβώς επειδή το βιβλίο συμπεριλαμβάνει ό, τι trigger warnings μπορείς να φανταστείς, από ένα σημείο και μετά απλά δε θα νοιάζομαι για αυτά που συμβαίνουν. Είναι πολύ σημαντικό τόσο στις ταινίες και στις σειρές όσο και στα βιβλία να θίγονται σοβαρά θέματα, όπως είναι η κατάθλιψη και η σεξουαλική παρενόχληση, όμως όταν αυτό γίνεται σε υπερβολικό βαθμό, εμένα προσωπικά, σταματούν να με επηρεάζουν και απλά τα αντιμετωπίζω σαν κάτι το αναμενόμενο. Στην αρχή θα διαβάσω για ένα τραύμα, μετά άλλο ένα, ακόμη ένα, ακόμη ένα μέχρι που στο τέλος θα πάψω να ενδιαφέρομαι για τους χαρακτήρες και την πλοκή, εφόσον δεν υπάρχει ουσιαστική υπόθεση και οι χαρακτήρες βασανίζονται απλά για να βασανίζονται.

Ειλικρινά, δε θέλω να φανώ σαν άνθρωπος που στην πραγματική ζωή δε λογαριάζει τα ζητήματα τα οποία ανέφερα πιο πάνω και σε καμία περίπτωση δεν προσπαθώ να μειώσω τη σοβαρότητα των καταστάσεων. Απλά, καλό θα είναι οι συγγραφείς (μια που μιλάμε για βιβλία) να χειρίζονται αυτά τα θέματα με προσοχή και να μην τα καταχράζονται απλά και μόνο για να διεγείρουν συναισθηματικά τον αναγνώστη ή να γεμίσουν τις σελίδες του βιβλίου.

Τώρα, θα αναφέρω έναν ακόμη λόγο που με αποθαρρύνει από το να διαβάσω το βιβλίο. Όπως ήδη είπες εσύ, η συγγραφέας δεν υποστηρίζει την ψυχανάληση το οποίο το έχει δηλώσει σε αρκετές συνεντεύξεις της. Ωστόσο, κάτι το οποίο με εξέπληξε σε μεγάλο βαθμό είναι το γεγονός ότι η συγγραφέας δε μπήκε στον κόπο να κάνει μία έρευνα σχετικά με τα τραύματα που θίγει στο βιβλίο καθώς και στο πώς αντιδρούν οι άνθρωποι πάνω σε αυτά. Απλά έγραφε όπως ένιωθε εκείνη ότι συμπεριφέρεται κάποιος ο οποίος έχει κατάθλιψη και αντιμετωπίζει ψυχικά τραύματα. Όταν το έμαθα αυτό, απλά ήμουν σοκαρισμένη και ειλικρινά δε μπορώ να διανοηθώ πώς είναι δυνατόν να το κάνει κάποιος αυτό. Η κατάθλιψη και η ψυχική υγεία ΔΕΝ πρέπει να παρουσιάζονται με διαστρεβλωμένο τρόπο! Ναι, επειδή το βιβλίο είναι βιβλίο και δεν αναφέρεται σε αληθινά γεγονότα, κάποιες ανακρίβειες (ως έναν βαθμό πάντα) μπορούν να συγχωρεθούν. Όταν όμως ολόκληρο το βιβλίο είναι χτισμένο γύρω από τις τραυματικές εμπειρίες που έχουν ζήσει τα πρόσωπα και κυρίως ο Jude, όταν όλο το βιβλίο υπενθυμίζει συνεχώς ότι ο πρωταγωνιστής δε μπορεί να σωθεί και πατάει πάνω στην ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων, τότε λυπάμαι, αλλά καλύτερα θα ήταν να μην είχε γραφτεί με αυτόν τον τρόπο.

Οι συγγραφείς σαν τη Υanagihara πρέπει να καταλάβουν το εξής: η κατάθλιψη και τα τραύματα που στιγματίζουν τους ανθρώπους, δεν είναι όργανα που μπορούν να χειρίζονται με όποιον τρόπο θέλουν με σκοπό να πουλήσουν τα βιβλία τους. Δεν είναι "πιόνια" που μπορούν να μετακινούν όπως θέλουν, αδιαφορώντας για το αν παρουσιάζουν μία μη ρεαλιστική προσέγγιση των πραγμάτων. Θεωρώ πολύ επιπόλαιο το γεγονός να γράψει κάποιος ένα βιβλίο σαν αυτό, χωρίς να έχει κάνει πρωτίστως μία έρευνα για τα θέματα που πραγματεύεται και ο τρόπος που τα χειρίστηκε η συγγραφέας μπορώ να πω ότι είναι και "επικίνδυνος".

Συγγνώμη για αυτό το μεγάλο σχόλιο. Ξαναλέω, σε καμία περίπτωση δεν κρίνω τους αναγνώστες που έχουν αγαπήσει το συγκεκριμένο βιβλίο. Εγώ μοιράστηκα τους προβληματισμούς μου και τις σκέψεις μου πάνω σε αυτό και στη συγγραφέα και το αν κάποιος θα διαφωνήσει ή θα συμφωνήσει μαζί μου, είναι καθαρά υποκειμενικό.

[rat-xomj]

Το Levi x Mikasa είναι ίσως το πιο σιχαμένο ship που έχω ακούσει ☠️ δηλαδή θυμάμαι την πρώτη φορά που το είδα ήμουν σε φάση 😀τι😀