ΒΗΤΑΠΕΙΣ - 40 ΩΡΕΣ ΠΡΙΝ 2003 - 2014

preview_player
Показать описание

Μουσική Παραγωγή, Ενορχήστρωση : Pure Form

Στίχοι : Hatemost, Λόγος 90, Pure Form
Drums : Δημήτρης Καλονάρος
Μπάσο : Μάριος Καλλέργης
Πλήκτρα : Σπύρος Λιακόπουλος
Τσέλο : Βαγγέλης Μπάκαλος
Βιολί : Μελίνα Ντελίκου
Pads : Βαγγέλης Καραπέτρος

Recording, Mixing : Groundzero sound & design

Sound Direction : Γιάννης Χριστοδουλάτος, Γιωργος Χάλαρης

Mastering : Sweetspot studio
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Πραγματικά πολυ ωραίο τραγουδι. Σου προκαλει παραξενα συναισθήματα. Πρώτη μου φορά το άκουσα το 2008 στα 15 μου. Τέτοια τραγούδια δεν γράφονται πία, τέτοια τραγούδια που σημαδεύουν την Εποχη! Την ηλικία μας, την εφηβεία μας τις επιπολαιες και παρορμιτικες επιλογες μας...

manoslampropoulos
Автор

Oταν επαιξε στο ιβανωφειο δακρυσα.
Ευχαριστουμε για ολα.

swantBTS
Автор

27-12-2002 _ 27-12-2014
12 χρόνια ομάδα μια.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΑ ΜΑΓΚΕΣ.

vanebp
Автор

Δεν ξέρω πως γίνεται κάθε φορά που το ακούω να ανατριχιάζω σαν να μην το έχω ξανακούσει.

akisgiannakis
Автор

Πώς άλλαξε έτσι είναι υπέροχο κάθε φορά που το άκουω ανατριχιάζω συγχαρητήρια!

Alex_kokko
Автор

Τόσα χρόνια μετά το ίδιο συναίσθημα, η ίδια ανατριχίλα. Το πρώτο κομμάτι που άκουσα από βήτα πεις. Ευχαριστούμε αλάνια.

christoskouris
Автор

40 ώρες απομένουν τελική μορφή πλανήτης υπό εξαφάνιση οσμές πανικού και φόβου πριν την διάλυσηΜένει ελάχιστος χρόνος ζωής τι να κάνω;Βιάζομαι, τρέχω, αναζητάω πολλά πριν πεθάνω.
Ένα στερνό «σ’αγαπώ» με την οικογένεια
Βγαίνω Βεΐκου ευχέρεια καθυστέρησης δεν υπάρχει
Ένα γλυκόπικρο φιλί στο μέτωπο έχει μείνει απ’τα χείλια των γονιών πού καταλήγει;Η ζωή μου τελικά μόνος να τρέχω βιαστικά δρόμος μικρός οι νόμοι πέφτουν ριζικάΣε μια γωνιά στον καφενέ τα γερόντια τη βρίσκουν λαϊκά για τελευταία φορά φυσικάΥπάρχει φόβος, άγχος, πόνος, ταρχιδισμός και θάρρος Η κοπελιά μακριά κι αυτό είναι εις βάρος Κοίτα τον πλανήτη που ζούμε είναι μεγάλος κάνε κάτι να ζήσεις καυτές τις τελευταίες σου στιγμέςΚάποτε λέγαμε γάμησε το χθες…Κάποτε λέγαμε ζήσε το σήμερα, μάλλον σωστές οι διδαχέςΓυρνάω στα μέρη που έζησα τις παιδικές στιγμέςΤρέχει ο ιδρώτας σου η κλαις;Μέρη πανικόβλητα χωρίς μπατσικά κι εμπλοκέςΚάποιοι το δέχτηκαν κι άλλοι ψάχνουν για συμβουλέςΜαζικές κραυγές μάλλον ζητάν ζωές φωλιέςΤίποτα δε γίνεται ζήσε αυτό που θεςΘέλω να δω γνωστούςΘέλω να γυρίσω μέρηΟ θάνατος μυρίζει και προκλητικά ανεβαίνει30 ώρες κι η γη μας αργοπεθαίνει είναι ανούσιο να ψάχνεις μια λύση που να συμφέρειΚάπου ψηλά θέλω να καταλήξω, να δω, να νιώσω τη γαλήνη πριν οριστικά σβήσωΘέλω ν’αγγίξω την κοπέλα μου κρατάω σφιχτά τη γροθιά πάνω απ’την καρδιά γιαυτή που αγαπώ πάντα μες την τρέλα που χορεύει γύρω μου σκέψεις και μπρος τους φίλους μουΘυμίζω τα όνειρά μας τελικώς μέσα από τους στίχους μουΤο μόνο απίστευτο Hate η αγάπη μας η αγάπη τώρα που ο πλανήτης γίνεται σκόνη25 ώρες ακόμη απ’το βουνό ψηλά έχω αράξει η κατάρα δε θα διστάσει φτάνουν λίγες ώρες το μυαλό μου ταξιδεύει αιώνες πίσω σκέφτομαι το γκρίζο και χαίρομαι που θα σβήσω20 ώρες στα ρολόγια οι δείκτες κινούνται σαν τους ανθρώπους πανικόβλητοιΣυντέλεια, κλάματα, αγκαλιές και φιλιά στην οικογένειαΆρωμα θανάτου στον πλανήτη κι οι νόμοι πεθαίνουνΤα χρονικά περιθώρια λιγοστεύουνΝιώθω στην καρδιά ένα αγκάθι, γαμώτοΤώρα ο λαός κατάφερε να δει αγάπηΝα θυμηθεί πως υπάρχει μέσα του κάτιΝιώθω στα μάτια μου δάκρυα ο φόβος έχει γίνει αναπνοή μαςΤώρα ο τρόμος ζωντανεύει στη ψυχή μαςΟι θρησκείες πέθαναν, πού χάθηκε ο Θεός σας;Δε μένει καθόλου χρόνος για προσευχές, έχει κολλήσει ο εγκέφαλός σαςΠαντού πέφτει σιωπήΈνας δένει στο λαιμό του σκοινί κι αυτοκτονείΆλλος οπλίζει το όπλο και πυροβολεί δόξα πατρί απέναντί μου τα μυαλά του χυμένα στο δάπεδο χλωμή φωνή μουΜια ντουζίνα ώρες έχουνε μείνει για τη ζωή μου, στο τηλέφωνό μου λαμβάνω μήνυμα απ’το μωρό μουΤελευταία συνάντηση παντού σημάδια πόνου τέλος για το ανθρώπινο γένος τώρα κανείς δεν είναι ξένοςΑνοιχτές οι φυλακές να βγει κάθε σεσημασμένοςΔεν υπάρχουν ενοχές κι η για φράγκαΜόνο πληγές κι απογοήτευσηΗ κυβέρνηση συνάντηση με την αντιπολίτευσηΑλάνια να τα πίνουνε με όργανα τις τάξηςΕχθροί να σου ζητάνε μαζί τους να αράξειςΓάμησέτα βρίσκω ένα μπουκάλι τεκίλα καυτή Αθήνα πόσο αγάπησα τον τόπο που ζω μαζί του θα χαθώ6 ώρες μόνο τα αδέρφια πρέπει να δω, όσους αγάπησαν τον Χρήστο για όσους έβαλα το χέρι στη φωτιά και πήρα ρίσκο τελευταίο αντίο, λόγια δεν βρίσκω να πω, κουβέντες για να δείξω σεβασμό σε κάθε δεύτερολεπτό που χω ζήσει με πιάνει κρίση, αρχίζει να ενεργεί το μεθύσι, νιώθω τη γη να θέλει να πανηγυρίσει για την άσχημη συμπεριφορά προς αυτή από κεφάλια με πυρηνικά βέλη που την πληγώσανε γιατί ρε πούστη όλα να τελειώσουνε σε λίγο, φοβάμαι, αράζω μόνος μου, μια ματιά τα χέρια και τα μάτια μου κλείνω σκύβω και πιάνω λίγο χώμα, κρατάω αυτό που πάτησα και με ‘κανε να κρατηθώ συνάντησα λοιπόν αυτό που μόνο εγώ πιστεύω αγγίζω τη μορφή του, μ αγκαλιάζει και πεθαίνω…5 ώρες μέχρι να χαθεί ο πλανήτης αν υπάρχεις Θεέ μου μην με εγκαταλείπειςΣου λέω αγγίξαμε τα όρια της φρίκηςΓάμησετα Πάρη τρέχα να ξεφύγειςΛοιπόν, ξεκινάω από το σπίτι μετά από δυο μέρες ξενύχτι γυρνάω στο δρόμο σαν αγρίμι κοιτάζω γύρω μου να δω τι έχει απομείνειΠερπατώ μονάχος κι ο αέρας που ανασαίνω με πνίγειΠανικόβλητος ο κόσμος κι όπου φύγει, διαφυγή δεν παίζει η αυτοκτονία επείγειΚαθώς περνά ο χρόνος μόνο φόβος αιωρείται στην ατμόσφαιρα τρομοκρατημένα όλα τα πρόσωπαΒρέθηκα στη Βείκου κομματιασμένος μαζί με ένα μπουκάλι κρασί να μου κρατάει συντροφιά μέχρι το τέλος δεδομένος ο αφανισμός για το ανθρώπινο γένοςΔιάσημος ένας τρελός ανοίγει μια βαλίτσα με λεφτά και τη φουντώνει καθώς παίρνει φωτιά πέφτει στα γόνατα κι αρχίζει να γελά μάλλον κατάλαβε ο χρόνος πως τελειώνει2 ώρες πριν να γίνουμε όλοι σκόνηΑράζω να φουμάρω ένα τσιγάρο οι σκέψεις τρέχουνε με χίλια στο μυαλό μου αργά κοντεύω να σαλτάρω δεν ξέρω τι συμβαίνει προσπαθώ να με καλμάρωΜπροστά μου ακριβώς ένα ζευγάρι από γερόντια κάθονται αγκαλιά και νοσταλγούνε τα παλιάΠάω για τηλεφώνημα πρέπει να ακούσω για τελευταία φορά τη γυναίκα που με ‘φερε στον κόσμο πραγματικάΜια ώρα πριν να γίνουμε όλοι παρελθόν μοιάζει ψέμα κρατάω το μυαλό μου άδειο ζω για το παρόνΜοιάζει ψέμα γύρω μου φωνές παιδικές, κραυγές προσπερνώ ατρόμητος τρομαγμένες φάτσες μες τις γειτονιέςΔυστυχώς έφτασε η ώρα, σκοτεινιάζει ο ουρανός μένω ακίνητος και βλέπω την απειλή να μας πλησιάζει έχει τη μορφή του σατανά πέφτω στα γόνατα και…

natsiglac
Автор

Τεράστιο κομμάτι από όλες τις απόψεις να στε καλά παιδιά ΒΗΤΑΠΕΙΣ για πάντα

ΕλεύθεροΠνεύμα-τσ
Автор

mages dn exw logia
euxaristo pou mou anoixate ta matia

tomasligdas
Автор

Ρε αλάνια θυμάστε ποτέ είχε βγει αυτό το τραγούδι.. Το έτος ήταν δεν μπορώ να θυμηθώ το θυμαμε από όταν ήμουν μικρός...

Johnny-yhe
Автор

Ανατριχιαζεις και σ έρχονται εικόνες πολα μπράβο υπέροχο

Alex_kokko
Автор

Ti leeees twraaa meta apo 11 xronia!!!

ErtzyStabaKlika
Автор

-23- δωδεκα χρονια η ομαδα ειναι μια!!

phyrosunteam
Автор

Den uparxoun logia...anatrixiazei olo to

vickyomorfi
Автор

Πολύ ωραίο το κομμάτι αλλα υπάρχουν λάθη. Δεν έχει σημασία αυτό βέβαια αλλα το μήνυμα... Και ο τριπλασιος Δίας να έρθει πάνω μας η ύλη δεν καταστρέφεται. Απλά η γη θα γίνει όπως ήταν πριν 4.6 δυς χρόνια

lecterxradio