filmov
tv
ΛΟΓΟΥ ΧΑΡΙΝ - ΑΦΙΞΕΙΣ/ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙΣ (Monthly Vol.2)

Показать описание
Κάθε 15 του μήνα - 2 ακυκλοφόρητα.
Produced by Λόγου Χάριν & HercuAg
Στίχοι / Rap : Λόγου Χάριν
Social Media List
Lyrics ⇩
δες τους μήνες να φεύγουνε
δες τους γύρω σου από εσένα πως τρέφονται
δες τους φίλους σου να έρχονται
δες το τέλος μπροστά σου πέρνα και / χαιρέτα με
πολλά δεν λέγονται , νιώθω τα σωθικά μου να φλέγονται
αλλά και πάλι
πολλά δεν σέβομαι , θέλω μια ευκαιρία μεγάλη τσακάλι
μπουκάλι τελειώνει και λιώνει ο χρόνος
βγήκα απ’ τον κύκλο καλύτερα μόνος
δεν είμαι κλώνος , κάνω ότι ξέρω να κάνω καλύτερα
και για τους κλώνους συχνά γίνομαι δολοφόνος
λειτουργώ μετριοφρόνως
εγώ συνήθισα όταν τελειώσουνε
όλα τα ωραία να μένει ο πόνος
και δε με λυγίζει πια, δε με γεμίζει πια
έγινε η ζημιά, περπατάω σπασμένος
και κάτι παλεύει για να με κολλήσει μα
η γεύση πικρίζει πια , το πάτωμα τρίζει πια
κάποιος φωνάζει και κάποιος αντίστοιχα μου ψιθυρίζει πια
μέρα ή νύχτα ζητάς, μέσα ή έξω κοιτάς
γιατί τα μασάς;
γιατί δε μιλάς;
όλο και κάτι θα μείνει για μας δεν νομίζεις;
πέτα κρυφά αν πετάς, θέλουνε να μπουσουλάς
όταν τραβήξουνε την προσοχή σου
θα πάνε να βάλουν φωτιά σ ότι χτίζεις
ήρθες μόνος
φεύγεις μόνος
ήρθες μόνος
φεύγεις μόνος
Όσο περνάει ο καιρός τόσο κλεινόμαστε
θυμόμαστε ξεχνάμε μας θυμούνται ή ξεχνιόμαστε
μια που ξεχνιέμαι, μια που θυμάμαι
μια κάνω κάτι , την άλλη κοιμάμαι
έχω λίγα άτομα τριγύρω δεν με νοιάζουν οι
πολλοί μου φτάνει που όποτε φτύνω σα μαλάκες με κοιτάνε
φέρε μου κόλλες άδειες , γάμα τις γνώμες άστες
δεν μου μιλάνε σαν άντρες , δεν με κοιτάνε σαν άντρες
δεν έχω κολλητούς άκρες, ψάχνω να βγάλω μια άκρη να βγει
αυτός ο δρόμος μας πάει αλλού αλλά έχε το νου στην στροφή
είναι εκεί
είναι εκεί τα περισσότερα από αυτά που σου χα τάξει στα κομμάτια μου
μα δεν τα είχες δει
ποιον προσπερνάς; ποιος ήταν διπλά; ποιος είμαι γω; ποιος είσαι εσύ;
ποιος/ πήρα χρώματα και έχτισα τα όνειρα μέχρι να τα διαλύσει η βροχή
τελείωσε η αντοχή , ήρθα για να μείνω μια και καλή
δεν είναι του χαρακτήρα μου η αρπαχτή
οποίος μείνει διπλά μου ξέρει θα βραχεί
οποίος με δεχτεί, για τους άλλους δεν είμαι ο λάμδα χι
μα ούτε κατάρα ούτε ευχή
μπάρα στην μπάρα γροθιά στον καθρέφτη
κλείσε τα ματιά και άκου τον φταίχτη
κλείσε το στόμα και κοιτά την τέχνη
κλείσε αφτιά κι απλά μίλα μου ψεύτη
επικοινωνία, ένα δυο τρία
ακούγομαι;
έχω δώσει λάσπη και την βλέπουνε σαν θεία κοινωνία
είμαι από πάνω μέχρι κάτω αμαρτία
σπάσαμε τις μπάρες και πηγαίνουμε ευθεία
μα το ραπ ήταν πάντα ένα μέρος μας
ήταν πάντα εδώ δίπλα στο τέλος μας
ήταν ξέσπασμα πόνος και έρωτας
ζούμε ραπ ως το τέλος της μέρας μας
και γω γράφω και λύνω το δέσιμο
το γαμήδι γλυκό ειν’ το μπλέξιμο
εισιτήρια στην τσέπη στο τρέξιμο
το μυαλό δεν ακούω ειν’ προβλέψιμο
όταν θα φεύγω να ξέρεις πως πίσω
γυρίσματα κάνω σπανίως
θα σου τα σκάσω στην μάπα
με ξέρεις ποτέ δεν μου παν’ τα πλαγίως
ήρθες μόνος
φεύγεις μόνος
ήρθες μόνος
φεύγεις μόνος
Όσο περνάει ο καιρός τόσο κλεινόμαστε
θυμόμαστε ξεχνάμε μας θυμούνται ή ξεχνιόμαστε
Produced by Λόγου Χάριν & HercuAg
Στίχοι / Rap : Λόγου Χάριν
Social Media List
Lyrics ⇩
δες τους μήνες να φεύγουνε
δες τους γύρω σου από εσένα πως τρέφονται
δες τους φίλους σου να έρχονται
δες το τέλος μπροστά σου πέρνα και / χαιρέτα με
πολλά δεν λέγονται , νιώθω τα σωθικά μου να φλέγονται
αλλά και πάλι
πολλά δεν σέβομαι , θέλω μια ευκαιρία μεγάλη τσακάλι
μπουκάλι τελειώνει και λιώνει ο χρόνος
βγήκα απ’ τον κύκλο καλύτερα μόνος
δεν είμαι κλώνος , κάνω ότι ξέρω να κάνω καλύτερα
και για τους κλώνους συχνά γίνομαι δολοφόνος
λειτουργώ μετριοφρόνως
εγώ συνήθισα όταν τελειώσουνε
όλα τα ωραία να μένει ο πόνος
και δε με λυγίζει πια, δε με γεμίζει πια
έγινε η ζημιά, περπατάω σπασμένος
και κάτι παλεύει για να με κολλήσει μα
η γεύση πικρίζει πια , το πάτωμα τρίζει πια
κάποιος φωνάζει και κάποιος αντίστοιχα μου ψιθυρίζει πια
μέρα ή νύχτα ζητάς, μέσα ή έξω κοιτάς
γιατί τα μασάς;
γιατί δε μιλάς;
όλο και κάτι θα μείνει για μας δεν νομίζεις;
πέτα κρυφά αν πετάς, θέλουνε να μπουσουλάς
όταν τραβήξουνε την προσοχή σου
θα πάνε να βάλουν φωτιά σ ότι χτίζεις
ήρθες μόνος
φεύγεις μόνος
ήρθες μόνος
φεύγεις μόνος
Όσο περνάει ο καιρός τόσο κλεινόμαστε
θυμόμαστε ξεχνάμε μας θυμούνται ή ξεχνιόμαστε
μια που ξεχνιέμαι, μια που θυμάμαι
μια κάνω κάτι , την άλλη κοιμάμαι
έχω λίγα άτομα τριγύρω δεν με νοιάζουν οι
πολλοί μου φτάνει που όποτε φτύνω σα μαλάκες με κοιτάνε
φέρε μου κόλλες άδειες , γάμα τις γνώμες άστες
δεν μου μιλάνε σαν άντρες , δεν με κοιτάνε σαν άντρες
δεν έχω κολλητούς άκρες, ψάχνω να βγάλω μια άκρη να βγει
αυτός ο δρόμος μας πάει αλλού αλλά έχε το νου στην στροφή
είναι εκεί
είναι εκεί τα περισσότερα από αυτά που σου χα τάξει στα κομμάτια μου
μα δεν τα είχες δει
ποιον προσπερνάς; ποιος ήταν διπλά; ποιος είμαι γω; ποιος είσαι εσύ;
ποιος/ πήρα χρώματα και έχτισα τα όνειρα μέχρι να τα διαλύσει η βροχή
τελείωσε η αντοχή , ήρθα για να μείνω μια και καλή
δεν είναι του χαρακτήρα μου η αρπαχτή
οποίος μείνει διπλά μου ξέρει θα βραχεί
οποίος με δεχτεί, για τους άλλους δεν είμαι ο λάμδα χι
μα ούτε κατάρα ούτε ευχή
μπάρα στην μπάρα γροθιά στον καθρέφτη
κλείσε τα ματιά και άκου τον φταίχτη
κλείσε το στόμα και κοιτά την τέχνη
κλείσε αφτιά κι απλά μίλα μου ψεύτη
επικοινωνία, ένα δυο τρία
ακούγομαι;
έχω δώσει λάσπη και την βλέπουνε σαν θεία κοινωνία
είμαι από πάνω μέχρι κάτω αμαρτία
σπάσαμε τις μπάρες και πηγαίνουμε ευθεία
μα το ραπ ήταν πάντα ένα μέρος μας
ήταν πάντα εδώ δίπλα στο τέλος μας
ήταν ξέσπασμα πόνος και έρωτας
ζούμε ραπ ως το τέλος της μέρας μας
και γω γράφω και λύνω το δέσιμο
το γαμήδι γλυκό ειν’ το μπλέξιμο
εισιτήρια στην τσέπη στο τρέξιμο
το μυαλό δεν ακούω ειν’ προβλέψιμο
όταν θα φεύγω να ξέρεις πως πίσω
γυρίσματα κάνω σπανίως
θα σου τα σκάσω στην μάπα
με ξέρεις ποτέ δεν μου παν’ τα πλαγίως
ήρθες μόνος
φεύγεις μόνος
ήρθες μόνος
φεύγεις μόνος
Όσο περνάει ο καιρός τόσο κλεινόμαστε
θυμόμαστε ξεχνάμε μας θυμούνται ή ξεχνιόμαστε