Άνθη τής πέτρας

Τα τέσσερα τραγούδια τής συλλογής «Επιφάνια», ο Μίκης Θεοδωράκης, τα έγραψε στο Παρίσι το 1960, μέσα σε ένα απόγευμα, ξεφυλλίζοντας τις ποιητικές συλλογές τού Γιώργου Σεφέρη, που τού είχε χαρίσει στο Λονδίνο ο ίδιος ο ποιητής. Είχαν συναντηθεί στο Κόβεντ Γκάρντεν, και ο Σεφέρης, εντυπωσιασμένος από το μπαλέτο τού Μίκη «Αντιγόνη», τού πρότεινε να περπατήσουνε μαζί ως την πρεσβεία, με τα πόδια μια ώρα απόσταση. Η Μαρώ που είχε ανησυχήσει περίμενε στο χωλ. Όταν σερβιρίστηκε το τσάι, ο Μίκης ρώτησε τον ποιητή αν θα τού έδινε την άδεια να μελοποιήσει ποιήματά του, όπως είχε κάνει με τον «Επιτάφιο» τού Ρίτσου. Με την έγκριση λοιπόν και τού ποιητή και τής Μαρώς, ο Θεοδωράκης προχώρησε στην ηχογράφηση τών τραγουδιών τον Φεβρουάριο τού 1962, με ερμηνευτή τον Γρηγόρη Μπιθικώτση. Από τα «Επιφάνια», εμείς θα ακούσουμε τώρα τα «Άνθη τής πέτρας». Όχι όμως με τη φωνή τού Μπιθικώτση, αλλά όπως τα τραγούδησε σε ιδιωτική, ακυκλοφόρητη ηχογράφηση, η Αρλέτα. Η ίδια παίζει κιθάρα και σφυρίζει. Και μάς θυμίζει «Σχέδια για ένα καλοκαίρι».

[dimigaripis]

Μια παρατήρηση: Ο Χιώτης είχε ήδη διακόψει δυστυχώς την συνεργασία του με τον Θεοδωράκη και στα Επιφάνια έπαιξαν οι Καρνέζης - Παπαδόπουλος.