filmov
tv
Ασπιρίνη - Νατάσσα Μποφίλιου - Βεάκειο 2021

Показать описание
Από την υπέροχη συναυλία της Νατάσσας στο Βεάκειο στις 30/06/21.
Μαζί της:
Θέμης Καραμουρατίδης: Πιάνο
Άρης Ζέρβας: Τσέλο
Γιώργος Μπουλντής: Ηλεκτρικό Κοντραμπάσο, Ηλεκτρικό Μπάσο, Synth Bass
Λάμπης Κουντουρογιάννης: Ηλεκτρική Και Ακουστική Κιθάρα
Γιώργος Καρδιανός: Ηλεκτρική Και Ακουστική Κιθάρα
Μανώλης Γιαννίκιος: Τύμπανα
Γιώργος Κάστανος: Σοπράνο Σαξόφωνο, Πλήκτρα
Λητώ Αμπατζή – Αντώνης Παλαμάρης – Έλενα Παπαδημητρίου: Φωνητικά
Ασπιρίνη
Στίχοι: Ευαγγελάτος Γεράσιμος
Μουσική: Τσίρκας Κώστας
Σαν παιδιά χωρίς γονείς όλοι εμείς,
μετά τις 12 στα σπίτια μας γυρνάμε,
τόσοι φίλοι συγγενείς κι όμως κανείς,
ένα τηλέφωνο να μάθει πώς περνάμε,
τα παιδιά που συναντώ, όταν θα βγω,
έχουν παράπονα που μοιάζουν στα δικά μου,
πίνουν καπνίζουν κι αγαπούν όπως εγώ,
όμως κανένας τους δεν ήρθε πιο κοντά μου.
γι' αυτό κι εγώ θα κοιμηθώ με το παράθυρο ανοιχτό
να μετρηθώ με τη ζωή που μου ' χει μείνει,
γι αυτό κι εγώ θα κοιμηθώ κι όταν ξυπνήσω πριν ντυθώ
θα νικηθώ με ένα καφέ και μια ασπιρίνη.
Σα παιδιά χωρίς γονείς πόσο να πιείς,
να δεις διπλά όσα και μόνα τους πονάνε,
πόσα χρόνια ν' αρνηθείς προτού τα δείς,
μπροστά στα μάτια σου χαμένα να περνάνε.
Τα παιδιά που συναντώ μελαγχολούν
βλέπουν το μέλλον σαν αγάπη που χει αργήσει
κάνουνε όνειρα τις νύχτες όταν πιούν,
κι όμως κανείς τους δε τολμάει να τα ζήσει.
Γι' αυτό κι εγώ θα κοιμηθώ με το παράθυρο ανοιχτό
να μετρηθώ με τη ζωή που μου χει μείνει,
γι αυτό κι εγώ θα κοιμηθώ κι όταν ξυπνήσω πριν ντυθώ,
θα νικηθώ μ' ενα καφέ και μια ασπιρίνη.
Μαζί της:
Θέμης Καραμουρατίδης: Πιάνο
Άρης Ζέρβας: Τσέλο
Γιώργος Μπουλντής: Ηλεκτρικό Κοντραμπάσο, Ηλεκτρικό Μπάσο, Synth Bass
Λάμπης Κουντουρογιάννης: Ηλεκτρική Και Ακουστική Κιθάρα
Γιώργος Καρδιανός: Ηλεκτρική Και Ακουστική Κιθάρα
Μανώλης Γιαννίκιος: Τύμπανα
Γιώργος Κάστανος: Σοπράνο Σαξόφωνο, Πλήκτρα
Λητώ Αμπατζή – Αντώνης Παλαμάρης – Έλενα Παπαδημητρίου: Φωνητικά
Ασπιρίνη
Στίχοι: Ευαγγελάτος Γεράσιμος
Μουσική: Τσίρκας Κώστας
Σαν παιδιά χωρίς γονείς όλοι εμείς,
μετά τις 12 στα σπίτια μας γυρνάμε,
τόσοι φίλοι συγγενείς κι όμως κανείς,
ένα τηλέφωνο να μάθει πώς περνάμε,
τα παιδιά που συναντώ, όταν θα βγω,
έχουν παράπονα που μοιάζουν στα δικά μου,
πίνουν καπνίζουν κι αγαπούν όπως εγώ,
όμως κανένας τους δεν ήρθε πιο κοντά μου.
γι' αυτό κι εγώ θα κοιμηθώ με το παράθυρο ανοιχτό
να μετρηθώ με τη ζωή που μου ' χει μείνει,
γι αυτό κι εγώ θα κοιμηθώ κι όταν ξυπνήσω πριν ντυθώ
θα νικηθώ με ένα καφέ και μια ασπιρίνη.
Σα παιδιά χωρίς γονείς πόσο να πιείς,
να δεις διπλά όσα και μόνα τους πονάνε,
πόσα χρόνια ν' αρνηθείς προτού τα δείς,
μπροστά στα μάτια σου χαμένα να περνάνε.
Τα παιδιά που συναντώ μελαγχολούν
βλέπουν το μέλλον σαν αγάπη που χει αργήσει
κάνουνε όνειρα τις νύχτες όταν πιούν,
κι όμως κανείς τους δε τολμάει να τα ζήσει.
Γι' αυτό κι εγώ θα κοιμηθώ με το παράθυρο ανοιχτό
να μετρηθώ με τη ζωή που μου χει μείνει,
γι αυτό κι εγώ θα κοιμηθώ κι όταν ξυπνήσω πριν ντυθώ,
θα νικηθώ μ' ενα καφέ και μια ασπιρίνη.
Комментарии