Γεφύρι Κόκκορη και το διπλανό Χωριό Κουκούλι Ιωαννίνων στο Κ. Ζαγόρι! Bridge Kokori-village Koukouli

Το χωριό Κουκούλι ανήκει στο κεντρικό Ζαγόρι. Βρίσκεται κοντά στο νότιο άκρο του φαραγγιού του Βίκου, στον Εθνικό Δρυμό Βίκου-Αώου. Πήρε το όνομα του από τις πολύ μεγάλες πέτρες (από το λατινικό Cuculla = καλύπτρα) που υπάρχουν στην περιοχή, ή κατά άλλη εκδοχή από την σηροτροφία που ίσως ασχολήθηκαν παλιά οι κάτοικοί του.
Γενικά στοιχεία
Συγκροτήθηκε σαν οικισμός τον 13ο ή 14ο αιώνα. Αναφερόταν στην Συνθήκη του Βοϊνίκου το 1430 που σύναψε το κοινό των Ζαγορισίων, το οποίο τότε αποτελούνταν από 14 χωριά του Ζαγορίου με την Οθωμανική Αυτοκρατορία και όριζε το ειδικό καθεστώς αυτονομίας της περιοχής. Τον 18ο και 19ο αιώνα γνώρισε μεγάλη πνευματική και οικονομική ανάπτυξη, όπως και τα υπόλοιπα χωριά του Ζαγορίου. Πολλοί Κουκουλιώτες ασχολήθηκαν με το εμπόριο και ξενιτεύτηκαν.
Ορισμένα δείγματα ζαγορίσιας αρχιτεκτονικής είναι το κτιριακό συγκρότημα με τις πέντε βρύσες, το παλαιό σχολείο και την εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, ο παραδοσιακός ξενώνας (φιλοξενούσε τους Οθωμανούς αξιωματούχους) και το νέο σχολείο του 19ου αιώνα.
Το χωριό διατηρεί την παραδοσιακή ζαγορίσια πετρόκτιστη αρχιτεκτονική στις κατοικίες, τα μονοπάτια και την κεντρική πλατεία (που στα ζαγορίσια ονομάζεται μεσοχώρι). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το Φυσικό Μουσείο του Κωσταντίνου Λαζαρίδη, που περιλαμβάνει ιστορική βιβλιοθήκη και συλλογή από βότανα και λουλούδια της περιοχής.
Το γεφύρι του (Κουκουλιώτη) Κόκκορου, 500 μ. νοτίως του χωριού

Έξω από το χωριό υπάρχουν τα πετρόκτιστα γεφύρια:
Καλογερικό ή του Πλακίδα, που είναι τρίτοξο.
του Νούτσου ή του Κόκκορου (κτίσθηκε το 1750).
Το γεφύρι του Κόκκορου, του Κόκκορη ή του Νούτσου είναι πέτρινο τοξωτό γεφύρι το οποίο βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Κουκούλι, Δίλοφο και Κήποι στο Κεντρικό Ζαγόρι. Το γεφύρι κτίστηκε το 1750.[1]

Στη θέση της σημερινής γέφυρας στο παρελθόν υπήρχε άλλη γέφυρα, η οποία χρησιμοποιούνταν για την τιμωρία των ζωοκλεφτών. Η σημερινή γέφυρα κτίστηκε το 1750 με χορηγία του Νούτσου Καραμισίνη από το Βραδέτο.[2] Η γέφυρα επισκευάστηκε από τον Αλέξη Νούτσο στα τέλη 18ου ή αρχές 19ου αιώνα, γιό του αρχικού χορηγού. Μετά από κάποιες ζημίες η γέφυρα ανακαινίστηκε από τον Γρηγόρη Κόκκορο από το Κοκκούλι, μαζί με τα γειτονικά χωριά, την περίοδο 1910-1911. Ο Κόκκορος διατηρούσε μύλο δίπλα στην γέφυρα και έτσι η γέφυρα έγινε γνωστή ως γέφυρα του Κόκκορου.[1] Η γέφυρα ανακαινίστηκε και την Ένωση Ζαγορισίων το 1960 και χαρακτηρίστηκε ιστορικό διατηρητέο μνημείο το 1964.[3] Το 1977 η γέφυρα υπέστη ζημιές από αγνώστους όταν ακούστηκε ο θρύλος ότι σε αυτήν κρύβεται θησαυρός. Η γέφυρα αποκαταστάθηκε στη συνέχεια.[1]

Η γέφυρα είναι μονότοξη, με άνοιγμα τόξου 23,6 μέτρα και ύψος τόξου 13,3 μέτρα. Το συνολικό μήκος καταστρώματος είναι 36,4 μέτρα και το πλάτους 2,67 μέτρα.[1] Κοντά στην γέφυρα βρίσκεται η λεγόμενη «σπηλιά του Νταβέλη», επειδή σε αυτή κατέφυγε ο Γιώργος Νταβέλης το 1881 όταν τον κυνηγούσαν οι Τούρκοι. Κοντά στη γέφυρα βρίσκεται εξωκλήσι αφιερωμένο στην Αγία Παρασκευή και ο μύλος του Κόκκορου.[2]
του Κοντοδήμου ή Λαζαρίδη.
του Μίσιου.

Την τελευταία δεκαετία σημειώνεται έντονη τουριστική ανάπτυξη, ιδιαίτερα τους χειμερινούς μήνες.
Βίντεο: Διονύσης Μπόσιακας
Αν σας αρέσει το βίντεο πατήστε like και κάντε εγγραφή στο κανάλι μας

[ΑναστασιαΤιαβλιακου]

Ευχαριστώ θερμά όσους συνετέλεσαν για το εξαιρετικό αυτό, από κάθε άποψη, video!!!