Θέμιδος

Στίχοι - Μουσική - Ερμηνεία - Ενορχήστρωση - Μίξη - Mastering: Σκούρτης Σωτήρης
Ηχογράφηση - Παραγωγή: Greios Sound Studios
Ηλεκτρική Κιθάρα: Γιάννης Σαμουελιάν
Cover: Τατιάνα Κοντούλη

ΘΕΜΙΔΟΣ

Άλλος θα πάει γρήγορα άλλος θα πάει μακριά
Κρεμάστηκαν τα αστέρια από πάνω σαν σπαθιά
Κι ήταν τα ρούχα απλωμένα στης πρύμνης το σκοινί
Κι ήταν για μια στιγμή σαν άνθρωποι εκεί χωρίς κορμί
Είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού σε μια βαθιά ασάλευτη ζωή
Φύλαγε μας Κύριε απ το κακό και από των πράων την απρόσμενη οργή.

Τη νύχτα που εφάπτονταν οι κύκλοι κι οι ζωές
Που έμοιαζαν να βγάζουνε τα σύνορα φωτιές
Πιασμένοι χέρι χέρι τραβούν τον κεραυνό
Η Ατλαντίδα ανέβηκε ξυπνάει το νερό
Άνθρωπος τρώει ανθρώπους σε μια βαθιά ασάλευτη ζωή
Φύλαγε μας Κύριε απ το κακό και από των πράων την απρόσμενη οργή.

Κοίτα πώς στάζει απ τον παράδεισο
γραμμή το αίμα κόκκινη που πέφτει μες στην άβυσσο
Στην άδεια κι ολοσκότεινη μια πολιτεία κόκκινη
Χτίζεται οπάλινη, από κοράλλι, γυάλινη
Να σκαρφαλώσουν οι ψυχές και να σωθούν
Από τα βράχια να πιαστούν και ας κοπούν
Άλλος θα πάει γρήγορα άλλος θα πάει μακριά
Κρεμάστηκαν τα αστέρια από πάνω σαν σπαθιά

Το αίμα χτίζει κι άλλα υψώματα
θα φτάσουν ως τα χώματα, να ζωντανέψουν
Με όσα είδαν τις ψυχές μας να αγριέψουν
Κι ακούσανε
Τους ήρωες στα υπόγεια που μιλούσανε
Για έναν Οδυσσέα που ποτέ δεν έφτανε
Πάντα ο προορισμός ξεμάκραινε, τον έχανε
Κι είναι καλύτερα έλεγε να είναι ο κανένας
Απ την κατάρα να είναι ο καθένας

Άλλος θα πάει γρήγορα άλλος θα πάει μακριά
Κρεμάστηκαν τ αστέρια από πάνω σαν σπαθιά
Κι ήταν τα ρούχα απλωμένα στης πρύμνης το σκοινί
Κι ήταν σαν άνθρωποι εκεί χωρίς κορμί

Ένας αόρατος θεόρατος ακούει τη φωνή σου
Αρπάζει το κεφάλι σου ρουφάει την εκπνοή σου
Ήμουν εκεί δείχνει το δέρμα του αλάτι και καπνός
Τον κάρφωσε σου λέει στη δυστυχία ένας θεός
Και έγινε νεκρός, που περπατούσε κι έτρωγε
κοιμόταν και ξυπνούσε, μα δεν ζούσε.
Άλλος θα πάει γρήγορα άλλος θα πάει μακριά
Κρεμάστηκαν τα αστέρια σε μια βάρκα στ' ανοιχτά

Κοίτα πώς στάζει απ τον παράδεισο
Γραμμή το αίμα κόκκινη που πέφτει μες στην άβυσσο
Στην άδεια κι ολοσκότεινη μια πολιτεία κόκκινη
Χτίζεται οπάλινη, από κοράλλι, γυάλινη
Να σκαρφαλώσουν οι ψυχές και να σωθούν
Από τα βράχια να πιαστούν και ας κοπούν
Άλλος θα πάει γρήγορα άλλος θα πάει μακριά
Κρεμάστηκαν τα αστέρια από πάνω σαν σπαθιά

Ένας αόρατος θεόρατος ακούει τη φωνή σου
Αρπάζει το κεφάλι σου ρουφάει την εκπνοή σου
Ήμουν εκεί δείχνει το δέρμα του αλάτι και καπνός
Τον κάρφωσε σου λέει στη δυστυχία ένας θεός
Άλλος θα πάει γρήγορα άλλος θα πάει μακριά
Κρεμάστηκαν τα αστέρια από πάνω σαν σπαθιά
Κι ήταν τα ρούχα απλωμένα στης πρύμνης το σκοινί
Κι ήταν για μια στιγμή σαν άνθρωποι εκεί χωρίς κορμί

Άλλος θα πάει γρήγορα άλλος θα πάει μακριά
γκρεμίστηκαν τ' αστέρια σε μια βάρκα στα ανοιχτά
κι ήταν τα χέρια τεντωμένα να πιάσουν το σκοινί
κι ήταν απέναντί τους άνθρωποι κορμιά χωρίς ψυχή