ΣΑΒΒΑΤΟ ΒΡΑΔΥ - Πίτσα Παπαδοπούλου 2004 (HQ)

Показать описание

Η Πίτσα Παπαδοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη με καταγωγή από τον Πόντο της Μικράς Ασίας με τους γονείς της να έρχονται πρόσφυγες στην Ελλάδα το 1922. Η οικογένεια έφυγε από τη Θεσσαλονίκη το 1961 και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, καθώς ο μεγαλύτερος της αδερφός της (και πατέρας της επίσης τραγουδίστριας Λένας Παπαδοπούλου) ήθελε να δοκιμάσει την τύχη του στο τραγούδι. Στην Αθήνα ο αδερφός της Πίτσας γνώρισε τον μαέστρο Στέλιο Χρυσίνη, ο οποίος συνεργαζόταν με τον Στράτο Παγιουμτζή, όπου και αυτός με την σειρά του τον σύστησε στον Ζαμπέτα. Την δεκαετία του 1970 άρχισε να συνεργάζεται στα νυχτερινά κέντρα με μεγάλα ονόματα της εποχής όπως ο Τόλης Βοσκόπουλος, η Βίκυ Μοσχολιού, η Πόλυ Πάνου, η Τζένη Βάνου και η Ρίτα Σακελλαρίου. Η πρώτη της δισκογραφική επιτυχία ήρθε το 1980 με το Album «Τι αγάπη Θεέ μου» και πούλησε περισσότερα από 60.000 αντίτυπα, ενώ η γνωριμία και συνεργασία της με τον σύνθετη Τάκη Μουσαφίρη στις αρχές τις δεκαετίας του 1980 αποτέλεσε σημαντικό βήμα για την καθιέρωση της στην μουσική βιομηχανία, κάνοντας μεταξύ άλλων και την μεγάλη επιτυχία «Θα Τα Βροντήξω» (1983). Το 1987 συνεργάστηκε με τον Αντώνη Βαρδή στον δίσκο «Άνευ Όρων» ο οποίος περιείχε τη μεγάλη επιτυχία «Μη Μιλάς» σε στίχους Γιάννη Πάριου. Στις μεγάλες επιτυχίες της συγκαταλέγονται τα τραγούδια: «Θυσιάστηκα» (1984) σε στίχους Χάρη Ροδίτη και μουσική Αντώνη Ρεπάνη, «Γκρέμιστα» (1986) σε στίχους Λάκη Τσώλη και μουσική Κώστα Σούκα και «Θα κάνω ό,τι μου αρέσει» (1990) σε στίχους Ανδρέα Σπυρόπουλου και μουσική Παναγιώτη Στεργίου.

Στίχοι: Βαγγέλης Σίμος
Μουσική: Βαγγέλης Σίμος
Άλμπουμ: ΔΥΟ ΔΡΟΜΟΙ ΔΥΟ ΦΕΓΓΑΡΙΑ 2004

Σάββατο βράδυ στο άδειο σπίτι
νιώθω μια θλίψη, κάτι μου λείπει.
Στους δρόμους γέλια, φωνές και ήχοι,
μα εμένα πνίγουν τέσσερις τοίχοι.

Βαρέθηκα να ζω χωρίς αγάπη
η μοναξιά να φέρνει πίκρα, δάκρυ.
Κουράστηκα στο σπίτι όταν γυρίζω
το άδειο το κρεβάτι ν’ αντικρίζω.

Σάββατο βράδυ ο καημός μου
έγινε φίλος και αδελφός μου.
Στο νου μου ήρθαν οι αναμνήσεις,
αχ να γινότανε να γυρίσεις.

Βαρέθηκα να ζω χωρίς αγάπη
η μοναξιά να φέρνει πίκρα, δάκρυ.
Κουράστηκα στο σπίτι όταν γυρίζω
το άδειο το κρεβάτι ν’ αντικρίζω...
____________________________________