filmov
tv
Υπόγειος Κηφισός: Μια μικρή ματιά στα έργα καθαρισμού

Показать описание
Για τον καθαρισμό του υπόγειου Κηφισού από την Περιφέρεια ή Μηδενί δίκην δικάσης, πριν αμφοίν μύθον ακούσης
Αυτές τις μέρες, με πρωτοβουλία της Περιφέρειας, μηχανήματα καθαρίζουν τα φερτά υλικά και τα μπάζα στον υπόγειο Κηφισό.
Ένας χρόνος πέρασε από την ανακάλυψη και δημοσιοποίηση (Αύγουστος 2023) της τραγικής κατάστασης, από την αυτοψία μας με την ομάδα της Γεωμυθικής, στον υπόγειο Κηφισό, όπου διαπιστώσαμε ότι δεν πρέπει να είχε μπει κανένας τα τελευταία 20 χρόνια, από τότε που σκεπάστηκε (πριν την Ολυμπιάδα του 2004).
και το σχετικό άρθρο του Γιώργου Λιάλιου που έκανε και το θέμα γνωστό τότε:
Αν και στην αρχή έψαχναν ποιος είναι υπεύθυνος εν τέλει κάποιος πήρε την ευθύνη και την πρωτοβουλία να προχωρήσει στο αυτονόητο. Τα καλά να τα λέμε. Υπάρχουν όμως και μερικά αλλά. Αυτά τα αλλά θα θίξουμε εδώ:
Αλλά 2: Τον Αύγουστο του 2023 με την ομάδα της Γεωμυθικής πραγματοποιήσαμε, με 5μελή ομάδα σπηλαιολόγων, εξερεύνηση του υπόγειου Κηφισού και ανακαλύψαμε πολλά και διάφορα, τα οποία κοινοποιήσαμε στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, όπως: Στατικές βλάβες, απορρίμματα, μπάζα, φερτά και απόβλητα, παράνομες συνδέσεις και φυσικά πανίδα. Δεν είναι λοιπόν μόνο τα μπάζα το πρόβλημα με τον Κηφισό.
Αλλά 3: Στην εξερεύνηση μας ανακαλύψαμε δυο λίμνες στην υπόγεια κοίτη οι οποίες είναι άγνωστου βάθους και κρίσιμες για την στατική επάρκεια του Κηφισού. Αυτές επείγει επίσης να μελετηθούν και να επιδιορθωθούν και δεν ακούσαμε κάτι και για αυτές.
Αλλά 4: Στην εξερεύνηση μας ανακαλύψαμε σημαντική παρουσία ιχθυοπανίδας η οποία στα έργα που γίνεται τώρα απλά δεν ασχολούνται. Μηχανήματα μπαίνουν και βγαίνουν και σίγουρα δεν υπάρχει σχετική πρόβλεψη για αυτούς τους πληθυσμούς. Μάλιστα σε σχετικά ρεπορτάζ εμβρόντητοι όλοι αναφέρουν ότι η στάθμη του νερού σε μερικά σημεία είναι και 80 πόντους με ένα μέτρο. Νερό στον Κηφισό δηλαδή! Ανακαλύψαμε τον τροχό.
Αλλά 5: Μας έχει πιάσει ο πόνος για τα ρέματα και πάλι και ο φόβος μπορώ να πω, γιατί έρχονται βροχές. Καλό είναι λοιπόν στην κουβέντα να προσθέσουμε, για ακόμα μια φορά, ότι πνιγόμαστε γιατί ακριβώς καλύψαμε τα ρέματα μας, τα μπαζώσαμε, τα κάναμε υπόγεια, τα κάναμε δρόμους, πλατείες, παιδικές χαρές, γήπεδα, πολυκατοικίες και άλλα καλούδια. Επομένως για να μην πλημμυρίζουμε σε κάθε βροχούλα χρειάζεται να κάνουμε στροφή στον τρόπο που τα βλέπουμε και τα αντιμετωπίζουμε, Τα ρέματα δεν είναι απλά αγωγοί απορροής ομβρίων υδάτων, είναι οικοσυστήματα (ακόμα και στα υπόγεια τμήματα τους πολλές φορές) και ο σεβασμός του χώρου τους είναι η καλύτερη αντιπλημμυρική θωράκιση για κάθε πόλη. Επομένως να λείπουν τα κροκοδείλια δάκρυα και οι επικοινωνιακές ανησυχίες της Περιφέρειας και του Υπουργείου για την επόμενη πλημμύρα, να σταματήσουν να τσιμεντώνουν ότι ρέμα βρουν μπροστά τους και τότε ίσως δεχτούμε ότι μπορεί να ανησυχούν πραγματικά για την ασφάλεια των πολιτών και δεν μας δουλεύουν ψιλό γαζί.
Με απλά λόγια: Πίσω από τον τρομερό ενθουσιασμό των ΜΜΕ για τον καθαρισμό του Κηφισού για πρώτη φορά, έρχονται τα έργα της Περιφέρειας που επιδεινώνουν συνεχώς τον πλημμυρικό κίνδυνο. Η Αττική χάνει συνεχώς το πράσινο και το μπλε της. Θέλουμε επιτέλους να βλέπουμε μπουλντόζες να γκρεμίζουν αυθαίρετα, να ανοίγουν τα κλειστά ρέματα, να καταστρέφουν τα τσιμέντα μέσα στις κοίτες και όχι να βλέπουμε μπουλντόζες να κόβουν δέντρα και να καταστρέφουν ότι φυσικό έχει μείνει σε αυτή την πόλη.
Μακάρι να καλύψουν με τον ίδιο ενθουσιασμό τα ΜΜΕ την καταστροφή και το τσιμέντωμα του τελευταίου φυσικού τμήματος του Κηφισού ποταμού κάτω από την Αττική Οδό, στον Κόκκινο Μύλο, που δρομολογείται, το τσιμέντωμα του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, που δρομολογείται, το τσιμέντωμα του Ερασίνου ποταμού, που δρομολογείται και το τσιμέντωμα της Πικροδάφνης, που δρομολογείται.
Αυτές τις μέρες, με πρωτοβουλία της Περιφέρειας, μηχανήματα καθαρίζουν τα φερτά υλικά και τα μπάζα στον υπόγειο Κηφισό.
Ένας χρόνος πέρασε από την ανακάλυψη και δημοσιοποίηση (Αύγουστος 2023) της τραγικής κατάστασης, από την αυτοψία μας με την ομάδα της Γεωμυθικής, στον υπόγειο Κηφισό, όπου διαπιστώσαμε ότι δεν πρέπει να είχε μπει κανένας τα τελευταία 20 χρόνια, από τότε που σκεπάστηκε (πριν την Ολυμπιάδα του 2004).
και το σχετικό άρθρο του Γιώργου Λιάλιου που έκανε και το θέμα γνωστό τότε:
Αν και στην αρχή έψαχναν ποιος είναι υπεύθυνος εν τέλει κάποιος πήρε την ευθύνη και την πρωτοβουλία να προχωρήσει στο αυτονόητο. Τα καλά να τα λέμε. Υπάρχουν όμως και μερικά αλλά. Αυτά τα αλλά θα θίξουμε εδώ:
Αλλά 2: Τον Αύγουστο του 2023 με την ομάδα της Γεωμυθικής πραγματοποιήσαμε, με 5μελή ομάδα σπηλαιολόγων, εξερεύνηση του υπόγειου Κηφισού και ανακαλύψαμε πολλά και διάφορα, τα οποία κοινοποιήσαμε στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, όπως: Στατικές βλάβες, απορρίμματα, μπάζα, φερτά και απόβλητα, παράνομες συνδέσεις και φυσικά πανίδα. Δεν είναι λοιπόν μόνο τα μπάζα το πρόβλημα με τον Κηφισό.
Αλλά 3: Στην εξερεύνηση μας ανακαλύψαμε δυο λίμνες στην υπόγεια κοίτη οι οποίες είναι άγνωστου βάθους και κρίσιμες για την στατική επάρκεια του Κηφισού. Αυτές επείγει επίσης να μελετηθούν και να επιδιορθωθούν και δεν ακούσαμε κάτι και για αυτές.
Αλλά 4: Στην εξερεύνηση μας ανακαλύψαμε σημαντική παρουσία ιχθυοπανίδας η οποία στα έργα που γίνεται τώρα απλά δεν ασχολούνται. Μηχανήματα μπαίνουν και βγαίνουν και σίγουρα δεν υπάρχει σχετική πρόβλεψη για αυτούς τους πληθυσμούς. Μάλιστα σε σχετικά ρεπορτάζ εμβρόντητοι όλοι αναφέρουν ότι η στάθμη του νερού σε μερικά σημεία είναι και 80 πόντους με ένα μέτρο. Νερό στον Κηφισό δηλαδή! Ανακαλύψαμε τον τροχό.
Αλλά 5: Μας έχει πιάσει ο πόνος για τα ρέματα και πάλι και ο φόβος μπορώ να πω, γιατί έρχονται βροχές. Καλό είναι λοιπόν στην κουβέντα να προσθέσουμε, για ακόμα μια φορά, ότι πνιγόμαστε γιατί ακριβώς καλύψαμε τα ρέματα μας, τα μπαζώσαμε, τα κάναμε υπόγεια, τα κάναμε δρόμους, πλατείες, παιδικές χαρές, γήπεδα, πολυκατοικίες και άλλα καλούδια. Επομένως για να μην πλημμυρίζουμε σε κάθε βροχούλα χρειάζεται να κάνουμε στροφή στον τρόπο που τα βλέπουμε και τα αντιμετωπίζουμε, Τα ρέματα δεν είναι απλά αγωγοί απορροής ομβρίων υδάτων, είναι οικοσυστήματα (ακόμα και στα υπόγεια τμήματα τους πολλές φορές) και ο σεβασμός του χώρου τους είναι η καλύτερη αντιπλημμυρική θωράκιση για κάθε πόλη. Επομένως να λείπουν τα κροκοδείλια δάκρυα και οι επικοινωνιακές ανησυχίες της Περιφέρειας και του Υπουργείου για την επόμενη πλημμύρα, να σταματήσουν να τσιμεντώνουν ότι ρέμα βρουν μπροστά τους και τότε ίσως δεχτούμε ότι μπορεί να ανησυχούν πραγματικά για την ασφάλεια των πολιτών και δεν μας δουλεύουν ψιλό γαζί.
Με απλά λόγια: Πίσω από τον τρομερό ενθουσιασμό των ΜΜΕ για τον καθαρισμό του Κηφισού για πρώτη φορά, έρχονται τα έργα της Περιφέρειας που επιδεινώνουν συνεχώς τον πλημμυρικό κίνδυνο. Η Αττική χάνει συνεχώς το πράσινο και το μπλε της. Θέλουμε επιτέλους να βλέπουμε μπουλντόζες να γκρεμίζουν αυθαίρετα, να ανοίγουν τα κλειστά ρέματα, να καταστρέφουν τα τσιμέντα μέσα στις κοίτες και όχι να βλέπουμε μπουλντόζες να κόβουν δέντρα και να καταστρέφουν ότι φυσικό έχει μείνει σε αυτή την πόλη.
Μακάρι να καλύψουν με τον ίδιο ενθουσιασμό τα ΜΜΕ την καταστροφή και το τσιμέντωμα του τελευταίου φυσικού τμήματος του Κηφισού ποταμού κάτω από την Αττική Οδό, στον Κόκκινο Μύλο, που δρομολογείται, το τσιμέντωμα του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, που δρομολογείται, το τσιμέντωμα του Ερασίνου ποταμού, που δρομολογείται και το τσιμέντωμα της Πικροδάφνης, που δρομολογείται.
Комментарии