Απώλεια αγαπημένων προσώπων ● Αντιμετώπιση & η προσωπική μου εμπειρία

Ένα βίντεο πολύ διαφορετικό απ'όλα τα υπόλοιπα και το πιο προσωπικό που θα δείτε ποτέ από μένα. Δυστυχώς ο θάνατος αγαπημένων προσώπων είναι αναπόφευκτο κομμάτι στην ζωή μας και αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας την προσωπική μου εμπειρία και κάποιες σκέψεις ευελπιστώντας να βοηθήσω άτομα που βρέθηκαν ή θα βρεθούν στην θέση μου.

Είναι κι άλλα πράγματα που ήθελα να πω αλλά μου διέφυγαν εκείνη την ώρα, όπως αν έχετε κάποιον φίλο-η που βιώνει πένθος ΜΗΝ αλλάξετε στάση απέναντι του ( πχ να μην συζητάτε πλέον πράγματα που συζητούσατε επειδή θεωρείτε πως δεν είναι τόσο σημαντικά τώρα που έγινε κάτι τέτοιο ) και σε καμία περίπτωση μην δείξετε οίκτο, κανείς δεν θέλει να τον λυπούνται! Το να ξέρει ο φίλος-η σας ότι είστε εκεί για εκείνον-η χωρίς όμως να τον πιέζετε είναι υπέρ αρκετό.

Tέλος, προς Θεού αν έχετε χάσει ένα αγαπημένο πρόσωπο και θέλετε να φορέσετε μαύρα, δεν λέω να μην το κάνετε σαφώς, αν νιώθετε καλύτερα έτσι, κάντε το. Αλλά μην το κάνετε για τους γύρω σας ( για να μην σχολιαστείτε αρνητικά αν δεν το κάνετε ) ούτε επειδή είναι ''παράδοση''.

Μοιραστείτε ελεύθερα τις δικές σας εμπειρίες και σκέψεις! :)

Βρείτε με κι αλλού!

Filmed with Canon Eos 600 D
Edited with Cyberlink PowerDirector 13

[antoniateg]

ενα διαφορετικο βιντεο που δεν βρισκει ο καθενας την δυναμη να μιλαει γι αυτα., εχω χασει και εγω τον πατερα μου οταν ημουν 16... πανε σχεδον 9 χρονια απο τοτε. το κενο μενει κενο μεσα μας και δεν μπορει να το αναπληρωσει κατι αλλο. καλη δυναμη κουκλα και κουραγιο.

[Marinaddee]

Να'σαι καλα κοριτσι μου. Πολυ ομορφο βιντεο. Περασε ενας χρονος απο τον χαμο του αγαπημενου μου μπαμπα και απο τοτε εχω κανει ολα τα αναποδα απο αυτα που μολις ειπες. Φορεσα τα μαυρα (αν και ο μπαμπας μου τα κοροιδευε οταν ζουσε) κλειστηκα στον εαυτο μου, εβγαλα πολλα ψυχοσωματικα προβληματα, πολυ λυπη, μιζερια και εγκαταλειψη του εαυτου μου και των δικων μου ανθρωπων. Δεν με ενοιαζε τιποτα. Τωρα τελευταια σαν να συνηλθα λιγο αλλα ειλικρινα υπηρχαν στιγμες που αισθανομουν τυψεις που γελαω η προσπαθω να περασω καλα. Το μυαλο μου αχταρμας. Ματαια προσπαθουσαν να με συνεφερουν οι δικοι μου. Επειδη κι εγω τον εχασα ξαφνικα απο ανακοπη μου πηρε πολλες μερες να συνηδητοποιησω οτι πεθανε. Ακομη και μετα την κηδεια φανταζομουν να μου λενε οτι μου κανουν πλακα ξερω γω. Ισως ολη αυτη η αρνηση καθυστερησε την διαδικασια της "ιασης". Ο αντρας μου τα εχει δει ολα ο δολιος. Με βοηθησε πολυ η παρουσια του διπλα μου ασχετα που εχω αδιαφορουσα τις περισσοτερες φορες. Το θεμα ειναι οτι νομιζω πως πηρα τον μακρυ κι ασχημο δρομο και κατεληξα να αρρωστησω απο την στεναχωρια μου κατι που κανενας μπαμπας δεν θα ηθελε για το παιδι του οποτε την ειδα αλλιως. Και βγαινω πλεον και γελαω περισσοτερο και κανω πραγματα τα οποια ειχα παρατησει.. :)

[KateTzoe]

Μαρια μου πολυ δυνατό βιντεο και έδωσες τρομερές συμβουλές που μπορούν να βοηθήσουν πολυ κοσμο που βιώνει ενα τέτοιο τραγικο περιστατικό !Απειρα like οχι μονο για το βιντεο αλλα και για την δύναμη που αντιμετωπίζεις αυτη την κατάσταση <3 <3

[katerinamTheKMProjects]

Υπέροχο βίντεο:) Προσωπικά ανήκω στην κατηγορία που έχασε τον πατέρα του μετά από αργό και βασανιστικό εκφυλισμό από εγκεφαλικό σε σημείο που έφτασα να προσεύχομαι για να φύγει πιο γρήγορα. Μετά από αυτήν την εμπειρία θεωρω πιο "τυχερούς" όσους έζησαν την ξαφνική απώλεια. Σίγουρα ποτέ δεν είσαι προετοιμασμένος για τον χαμό. Συμφωνώ απόλυτα ότι ο καθένας το βιώνει και το δείχνει διαφορετικά. Ούτε εγώ έβαλα μαύρα και δεν έκλαψα παρά μόνο στην κηδεία. Ακόμα όταν τον σκέφτομαι κάποιες στιγμές μέσα στην μέρα βουρκώνω. Οι σκέψεις είναι όντως τρελές (θυμάμαι σκεφτομουν ότι τα αδέρφια μου τον είχαν χαρεί περισσότερα χρόνια απο μένα ως μεγαλύτεροι).
Δεν έβαλα μαύρα παρα μόνο στην κηδεία και συμφωνώ απόλυτα ότι δεν έχει να κάνει με το πόσο τιμάς το νεκρό σου. Απλά να ξέρεις ότι αυτές οι εμπειρίες μας κάνουν πιο δυνατούς και πιο ανθρώπινους και μας βοηθούν να εκτιμάμε όσα έχουμε. Και όπως λες είναι χαζό να στεναχωριέσαι για βλακείες. Φιλιά πολλά :*

[sandroulakos]

Κοπελα μου...ως κορη που εχω τρελη αδυναμια στον πατερα μου εκλαψα μονο και μονο από τον φοβο μη τον χασω...λυπάμαι πολύ για την απωλεια σου να εισαι παντα καλα, Τελος αυτά που λες είναι ολόσωστα.

[MARIAKHOURI]

Μαρία σε καταλαβαίνω απόλυτα! Έχω μείνει ορφανή και από τους 2 γονείς από πολύ μικρή και τα χω περάσει όλα αυτά... εις διπλούν. Ξέρω οτι παρόλο που πολλές φορές νιώθω μόνη κ τους λαχταρώ στην ζωή μου, σίγουρα είναι πάντα μαζί μου, μέσα μου, και ας μην είναι παρόντες! Σου στέλνω μια αγκαλιά! 💋

[angelikianton]

Πολυ σωστή σε ολα! Οι άνθρωποι μεχρι και τα ζωάκια μας δεν γυρνάνε πίσω οταν συμβεί αυτο! Στη ζωή μας θα έχουμε απώλειες και αυτες μας μαθαίνουν πως να προχωρήσουμε, να είμαστε δυνατοί και να μην τ βάζουμε κάτω! Με έκανες και θυμήθηκα πολλά και με συγκίνησαν τα λογια σου! Να ζήσετε ν τον θυμάστε και υγεία πάνω απ´ολα! Είσαι πολυ δυνατή κοπέλα και το παρατήρησα απο τον λόγο σου.... Να συνεχίσεις ετσι! ❤️

[BeautybyHara]

Ήμουν έτοιμη να γυρίσω βίντεο και είπα να κάτσω να σε δω, απλά κλαίω κλαίω κλαίω γιατί σε καταλαβαίνω απόλυτα και σκέφτομαι το δικό μου άτομο. Εχασα την μαμά μου και τώρα σε νιώθω όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Όσο για τα μαυρα δεν είναι τίποτα. Δεν φέρνει πισω τον άνθρωπο σου. Μαράκι μου λυπάμαι πραγματικά και θέλω να σε κάνω μια αγκαλιά. <3

[kathrineanastasaki]

Εισαι σοφη Μαρια μου ....Πανε 8 μηνες που εχασα το δικο μου κ νιωθω καθε λεξη απ αυτα που ειπες ..Ποση δυναμη κρυβουμε...Η αγαπη για κεινον δεν θα φυγει ποτε....Να ζησεις κ νασαι γερη να τον θυμασαι !

[ntinamima]

το χειρίστηκες με απόλυτη αξιοπρέπεια το θέμα εύγε! καλή δύναμη σε εσένα και την οικογένεια σου...

[MARIASRVPHOTOGRAPHY]

κοριτσι μου γλυκο προσωπικα σε νιώθω τοσο πολύ...εχω χασει τον μπαμπα μου εδώ και 21 χρονια... ο πονος μενει ο ιδιος οσα χρονια και αν περασουν...! να εισαι καλα και ννα τον θυμαστε παντα με αγαπη...

[fotiniemmanouil]

εχω χασει πολυ κοντινα μου προσωπα και ειμαι μολις 17 βιωσα δυακολες στιγμες και δεν περασα παιδικη ηλικια. ξερω ποσο δυσκολο ειναι και οχι μονο τοτε αλλα και μετα απο χρονια.. κουραγιο 💕💕💕

[mariachristina]

Δεν έχω χάσει κάποιον κοντινό μου μα αυτό το βίντεο με συγκίνησε πραγματικά. Μπράβο!!

[revtoy]

Δεν μπορώ να σχολιάσω τιποτα.. Πραγματικά μπραβο σου που βρήκες την ψυχική δύναμη να μιλήσεις για αυτο κ να βοηθήσεις όσο μπορείς κ άλλους ανθρώπους.. Ο μπαμπάς σου θα ειναι παντα κοντα σου μπορει να μην τον βλέπεις να σου μιλάει αλλα ειναι μεσα στην ψυχή σου κ απο εκεί κανενας θεός κ τιποτα δεν μπορει να τον πάρει!!

[eirinipantoliou]

...νιώθω ότι κάπου έχει πάει και θα γυρίσει . .. αχχχ Μαρία μου... πόσες φορές έχω πει αυτή τη φράση. Πριν 2 χρόνια και κάποιους μήνες έχασα κι εγώ τον πατέρα μου. Συνέβη σε μια πολύ δύσκολη εποχή για μένα αλλά και για την οικογένεια μου και η απώλεια αυτή με πήγε στον "πάτο". Υπάρχουν στιγμές που έρχεται στο μυαλό μου και ξεσπάω σε λυγμούς. ..Έτσι απλά. .. Μετά από τόσο καιρό πλέον πιστεύω πως οι άνθρωποι μας μπορεί να φεύγουν από δίπλα μας, όμως μέσα μας θα μένει για πάντα. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τους γονείς μας.. που η ίδια η ύπαρξη μας είναι κομμάτι δικό τους... Σου στέλνω αγκαλιά ❤

[xristinas]

Λυπαμαι πολυ για την απωλεια σου μαρια μου, συμφωνω σε ολα οσα ειπες...δυστυχως προσπαθωντας να κρατησουμε τα "προσχηματα" μπορει να κανουμε κακο στον εαυτο μας. Το πενθος ειναι προσωπικη υποθεση και μονο το ατομο που πενθει μπορει να βοηθησει τον εαυτο του ωστε να το "ξεπερασει" ή οπως σωστα ειπες να μαθει να ζει με αυτο! <3 καλη συνεχεια!

[missmadden]

Πάρα πολύ ωραίο βίντεο Μαρία μου <3

[darksister]

Πραγματικά μπράβο για τη δύναμη σου, πιστεύω θα βοηθηθεί πολύς κόσμος απο αυτό το βίντεο <3

[ΜαρίαΑγόρα]

Ελπιζω να σου εκανε καλο που το μοιραστηκες ολο αυτο. Πιστευω πως μπορει να βοηθησει πολυ κοσμο αυτο το βιντεο που βιωνει παρομοιες καταστασεις. Πρεπει επιτελους να αποβαλλουμε αυτα τα πρεπει και να ζουμε ουσιαστικα ο, τι μας συμβαινει ειτε ειναι ευχαριστο ειτε δυσαστερο. Ασεβεια δεν ειναι να μην τηρεις τις τυπικες αναχρονικες διαδικασιες που θελουν να σε πεισουν πως ειναι το σωστο, ασεβεια ειναι να προσπαθεις να κανεις εναν ανθρωπο που πενθει να νιωσει ακομα πιο ασχημα χωρις λογο. Σου ευχομαι να εισαι παντα καλα και να εχεις γυρω σου ανθρωπους που σε αγαπουν! Ευτυχως η' δυστυχως ειναι ολα μες τη ζωη..

[mariabrch]

Μαράκι μπράβο για το ψυχικό σου σθένος να μοιραστείς ένα τόσο προσωπικό σου ζήτημα! Και εγώ πιστεύω ότι την απώλεια απόλυτα αγαπημένων μας προσώπων δεν την ξεπερνάμε ποτέ, απλά ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός για την για την ψυχή μας. Πολύ σωστές όλες οι συμβουλές σου, η μοναδική λύση είναι να προχωρήσουμε, να κοιτάμε μπροστά, να είμαστε αισιόδοξοι! Άλλωστε όταν θυμόμαστε με αγάπη και όχι με θλίψη τα πρόσωπα που έφυγαν από κοντά μας, είναι σαν να βρίσκονται συνέχεια δίπλα μας, δίνοντας μας δύναμη...