Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Urbanum | Official Visualizer Video

Βρείτε τον δίσκο "Urbanum":

ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΔΙΣΚΟ «URBANUM»
Μουσική-λόγια: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Παραγωγή: Αριστοτέλης και Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου Ο.Ε. - "Αχός"
Καλλιτεχνική διεύθυνση και διεύθυνση παραγωγής: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ενορχήστρωση: Θανάσης Παπακωνσταντίνου με τη συμβολή των μουσικών(εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά)
Ηχοληψία-μείξη: Μάκης Πελοπίδας στο στούντιο ΑΧΟΣ, Μεγαλόβρυσο Αγιάς
Συμπληρωματικές ηχογραφήσεις: Βάσω Δημητρίου στο σπίτι της
Mastering: Andy ‘Hippy’ Baldwin (Metropolis, London)

ΜΟΥΣΙΚΟΙ:
Βασίλης Μπαχαρίδης: Drum set
Βάσω Δημητρίου: Ηλεκτρική κιθάρα και synthpad
Νίκος Δημηνάκης: Βαρύτονο σαξόφωνο
Θανάσης Παπακωνσταντίνου: Φωνή, synth, samples

ΛΟΓΙΑ:
Εχθές αργά πήγα τα μάτια μου βόλτα,
όπως βγάζει κάποιος το σκύλο του,
λίγο απ’ αγάπη, λίγο από υποχρέωση.
Μια τίγρη συνάντησα πρώτα.
Ξεχείλιζε απ’ τον κάδο της ανακύκλωσης
ή να το πω πιο σωστά:
Περισσεύαν τα νύχια της.
Ύστερα, με προσπέρασε
η σκιά ενός θεού,
δροσερή σαν πρωτότοκο φρούτο
και γλίστρησε μέσα στο κτίριο,
που τα ενενήντα τέσσερα χρόνια του
είχαν τρομάξει τη γειτονιά.
Δεν ξαναβγήκε-όρκο δεν παίρνω-
εκτός αν ήταν η λέξη «urbanum»,
που ψέλλισα αυθόρμητα
σαν άκακο παιδί.
Κι ύστερα είδα
τον κηπουρό τον απέθαντο,
που ανέβαινε στη σκάλα να ποτίσει τις γλάστρες,
να ποτίσει τα όνειρα,
τα διψασμένα μάτια.
Η ποίηση είναι βιωματική
κι εγώ- αχ! Μάνα, μάνα μου-
φτιάχνω τον κόσμο που θέλω,
με τη σιωπή, με τις λέξεις,
με το ανώνυμο φτερούγισμα
των αποδημητικών πόθων.

℗ & © 2023: Αριστοτέλης και Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου Ο.Ε.
40003 Μεγαλόβρυσο Αγιάς

Όλα τα δικαιώματα ανήκουν στους ιδιοκτήτες του copyright και απαγορεύεται η αναπαραγωγή του έργου ή μέρους αυτού με οποιοδήποτε μέσο χωρίς γραπτή άδειά τους.

[joislands]

Εξέλιξη, μουσικοί πειραματισμοι, φαντασία, συνδυασμοι με περηφάνια για τη διαφορετικότητα.

[ΑΝΤΙΓΟΝΗΜΑΝΘΟΥ]

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΤΑΙ!!!ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΝΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΞΕΦΕΥΓΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ!ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΣΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ!ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΣΚΟ!

[asevastos]

Urbanum

Εχθες αργα πηγα τα ματια μου βολτα
Όπως βγαζει καποιος τον σκυλο του
Λιγο απο αγαπη, λιγο απο υποχρεωση
Μια τιγρη συναντησα πρωτα
Ξεχειλίζε απ’ τον καδο της ανακυκλωσης
Ή να το πω πιο σωστα, περισσεύαν τα νυχια της

Υστερα με προσπέρασε η σκια ενος θεού
Δροσερη σαν πρωτοτοκο φρουτο
Και γλίστρησε μεσα στο κτιριο
Που τα 94 χρονια του
Ειχαν τρομαξει την γειτονια

Δεν ξαναβγηκε
Όρκο δεν παίρνω
Εκτός αν ηταν η λεξη “urbanum”
Που ψέλλισα αυθόρμητα σαν άκρατο(?) παιδι

Υστερα ειδα τον κηπουρο τον απεθαντο
Που ανεβαινε στη σκαλα να ποτίσει τις γλάστρες
Να ποτίσει τα όνειρα
Τα διψασμενα ματια

Η ποιηση ειναι βιωματικη
Κι εγω…Αχ μανα μανα μου φτιαχνω τον κοσμο που θελω
Με τη σιωπη με τις λέξεις
Με το ανώνυμο φτερουγισμα των αποδημητικων πόθων

[kirleuteris]

_λίγο απ'αγάπη, λίγο από υποχρέωση…_

[thoribus]

Και μόνο που ακούς την ρουμάνικη προφορά του ξενερώνεις.