filmov
tv
CooC - Σπείρα

Показать описание
Στίχοι: @CooC_OfficialCooC
Παραγωγή: Brak, CooC
Rec/Mix/Master: @Cell11364
Artwork: Λήδα Ξυδιά
Στίχοι:
Είμαστε σπλάχνα του νερού και του αέρα
Μας βάφτισε το φως που έφερνε στη νύχτα μέρα
Μας έδειξε το δρόμο για να πάμε παραπέρα
Και λίγο λίγο ξεμυτίσαμε στην ξέρα
Χάζευαν από ψηλά το σόου τα αστέρια
την ώρα που αποκτούσαμε μυαλό, πόδια και χέρια
Βγήκαμε στη γύρα γκαβατζώσαμε λημέρια
κι αρχίσαμε να φτιάχνουμε τσεκούρια και μαχαίρια
Στριφογυρίζαμε ελεύθεροι στο διάστημα
μεγάλωνε η σοδειά κάποιοι καρφίτσωσαν παράσημα
Φορέσαν αλυσίδες σ' όσους σήκωναν ανάστημα
ήταν το μόνο προπατορικό αμάρτημα
Κι αυτό το αμάρτημα επιβίωσε καιρό
Μάθαμε μαζί του σαν να πίνουμε νερό
Οι αλυσίδες πλέον ζυγίζουν σαν φτερό,
τις μετράμε σε ωράρια, δολάρια κι ευρώ
Κοίτα μας κυνηγούν από το παρελθόν
Φωνές των καταπιεσμένων όλων των καιρών
Δικαίωση αναζητούν μες στο άδικο παρόν,
γλέντι να στηθεί των ζωντανών και των νεκρών
Πες μου αν άκουσες τους σκλάβους που ακόμη
να τους τρομάξουνε του Καίσαρα οι νόμοι
και την Αππία οδό γεμίζουν ουρλιαχτά
περήφανα απ' τους σταυρούς και τρέμει όλη η Ρώμη
Άκου τη λύσσα της Δούκισσας και του Κόμη
Οι χωρικοί έχουν αλλάξει τώρα γνώμη
Είπαν θα κάψουνε το βράδυ τα σπαρτά,
γιατί απ' το μαστίγωμα τους κόπηκαν οι ώμοι
Και στο δικό μας πέρασμα στο χωροχρόνο,
απ' το να μάθουμε να ζούμε με τον πόνο,
καλύτερα να πάμε για ρεβάνς, μην ψάχνεις χάρη
Πάνω στο δρόμο που άνοιξαν οι Κομμουνάροι
Γιατί δεν βρέθηκε ακόμα φίλε ο τάφος
που να μας θάψει μες στου σκοταδιού το βάθος
Ούτε και γράφτηκαν ακόμα φίλε οι μύθοι,
να μας βουλιάξουν μες στην άγνοια και στη λήθη
Δικές μας είναι όλου του κόσμου οι πυραμίδες
Να ζήσουμε ξανά χωρίς δεσμά και αλυσίδες
Αυτή είναι η μόνη που να μας αξίζει μοίρα
Δεν είναι λούπα είναι σπείρα
Δικές μας είναι όλου του κόσμου οι πυραμίδες
Για τους δικούς μας θριάμβους σηκώνουμε αψίδες
Αυτή είναι η μόνη που να μας αξίζει μοίρα
Δεν είναι λούπα είναι σπείρα
Δεν είναι λούπα είναι σπείρα
Είναι ζωή και όχι φίρα
Εσύ που χτίζεις του κόσμου τις πυραμίδες
Είναι σειρά σου για να φέρεις καταιγίδες
Παραγωγή: Brak, CooC
Rec/Mix/Master: @Cell11364
Artwork: Λήδα Ξυδιά
Στίχοι:
Είμαστε σπλάχνα του νερού και του αέρα
Μας βάφτισε το φως που έφερνε στη νύχτα μέρα
Μας έδειξε το δρόμο για να πάμε παραπέρα
Και λίγο λίγο ξεμυτίσαμε στην ξέρα
Χάζευαν από ψηλά το σόου τα αστέρια
την ώρα που αποκτούσαμε μυαλό, πόδια και χέρια
Βγήκαμε στη γύρα γκαβατζώσαμε λημέρια
κι αρχίσαμε να φτιάχνουμε τσεκούρια και μαχαίρια
Στριφογυρίζαμε ελεύθεροι στο διάστημα
μεγάλωνε η σοδειά κάποιοι καρφίτσωσαν παράσημα
Φορέσαν αλυσίδες σ' όσους σήκωναν ανάστημα
ήταν το μόνο προπατορικό αμάρτημα
Κι αυτό το αμάρτημα επιβίωσε καιρό
Μάθαμε μαζί του σαν να πίνουμε νερό
Οι αλυσίδες πλέον ζυγίζουν σαν φτερό,
τις μετράμε σε ωράρια, δολάρια κι ευρώ
Κοίτα μας κυνηγούν από το παρελθόν
Φωνές των καταπιεσμένων όλων των καιρών
Δικαίωση αναζητούν μες στο άδικο παρόν,
γλέντι να στηθεί των ζωντανών και των νεκρών
Πες μου αν άκουσες τους σκλάβους που ακόμη
να τους τρομάξουνε του Καίσαρα οι νόμοι
και την Αππία οδό γεμίζουν ουρλιαχτά
περήφανα απ' τους σταυρούς και τρέμει όλη η Ρώμη
Άκου τη λύσσα της Δούκισσας και του Κόμη
Οι χωρικοί έχουν αλλάξει τώρα γνώμη
Είπαν θα κάψουνε το βράδυ τα σπαρτά,
γιατί απ' το μαστίγωμα τους κόπηκαν οι ώμοι
Και στο δικό μας πέρασμα στο χωροχρόνο,
απ' το να μάθουμε να ζούμε με τον πόνο,
καλύτερα να πάμε για ρεβάνς, μην ψάχνεις χάρη
Πάνω στο δρόμο που άνοιξαν οι Κομμουνάροι
Γιατί δεν βρέθηκε ακόμα φίλε ο τάφος
που να μας θάψει μες στου σκοταδιού το βάθος
Ούτε και γράφτηκαν ακόμα φίλε οι μύθοι,
να μας βουλιάξουν μες στην άγνοια και στη λήθη
Δικές μας είναι όλου του κόσμου οι πυραμίδες
Να ζήσουμε ξανά χωρίς δεσμά και αλυσίδες
Αυτή είναι η μόνη που να μας αξίζει μοίρα
Δεν είναι λούπα είναι σπείρα
Δικές μας είναι όλου του κόσμου οι πυραμίδες
Για τους δικούς μας θριάμβους σηκώνουμε αψίδες
Αυτή είναι η μόνη που να μας αξίζει μοίρα
Δεν είναι λούπα είναι σπείρα
Δεν είναι λούπα είναι σπείρα
Είναι ζωή και όχι φίρα
Εσύ που χτίζεις του κόσμου τις πυραμίδες
Είναι σειρά σου για να φέρεις καταιγίδες