365 Ποιήματα | Σονέτο 25 - Πάμπλο Νερούδα #251

Χαίρετε, αγαπητοί φίλοι του βιβλίου!

Σε αυτήν την σειρά βίντεο, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την αγάπη μου για την ποίηση. Θα προσπαθήσω για 365 μέρες να σας χαρίζω και ένα ποίημα κάποιου γνωστού ή και άγνωστου ποιητή.

Σονέτο 25, Πάμπλο Νερούδα

Πριν σε γνωρίσω τίποτα δεν ήταν
δικό μου: όλο βωλόδερνα στους δρόμους:
τίποτα αξία κι όνομα δεν είχε:
έλπιζε ο κόσμος μόνο στον αέρα.

Είχα γνωρίσει σταχτερά σαλόνια,
τούνελ κατοικημένα απ’ το φεγγάρι,
στέγαστρα άπονα που αποχαιρετιόνταν,
ερωτήσεις που επέμεναν στην άμμο.

Βουβά ήταν όλα, πεθαμένα κι άδεια,
πεσμένα, ξεπεσμένα κι αφημένα,
ήταν αναλλοτρίωτα όλα ξένα,

όλα ήταν κανενός κι όλα των άλλων,
ώσπου η φτώχεια σου κι ώσπου η ομορφιά σου
γεμίσαν το φθινόπωρο με δώρα.

Μουσική: Concerto No.3 In F Major Op. 8 No. 3, Rv257, Autumn

©Δεν έχω πνευματικά δεδομένα επί του έργου. Η αναπαραγωγή γίνεται αυστηρά για εκπαιδευτικούς σκοπούς.

#365ποιήματα #ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ #ΠΟΙΗΣΗ

[dimitratsagogeorga]

Ευχωμαι ένα.Φθινοπωρο γεμάτο δώρα!!! καλημέρα!

[rafarafa]

Η μετάφραση του τέταρτου στοίχου μου φαίνεται λίγο περίεργη. Στο πρωτότυπο διαβάζεται "el mundo era del aire que esperaba.". Κυριολεκτικά, "Ο κόσμος ήταν [του/από τον] αέρα που περίμενε."
Όχι μόνο ο μεταφραστής έχει επιλέξει ως υποκείμενο τον κόσμο (είναι αμφίσημο και στα ισπανικά, αλλά αυτή η διερμηνεία βγάζει λιγότερο νόημα από το να το είναι ο αέρας), αλλά έχει και μεταφράσει, και πιθανόν λόγω της προηγούμενης επιλογής, esperar σε ελπίζει, δίνωντας στον στοίχο την εντύπωση ότι ο κόσμος θα ήλπιζε, θα ήθελε να έρθει είναι είδος αεριού (όπως αγγελιοφόρος κάποιου θετικό μήνυμα??), όταν στην πραγματικότητα θα έπρεπε να λέει κάτι σαν, "Ο κόσμος ήταν (φτιαγμένο μόνο) από αέρα (που έδινε την εντύπωση) που περίμενε (κάτι η κάποιος)", πολύ περισσότερο σε συμφωνία με τον τόνο του ποιήματος.
Όπως πάντα, ευχαριστούμε!