Ήρθε η ώρα για...ρεκτιφιέ του ΝΑΤΟ και όχι απλά 'μπαλώματα'

Показать описание

Η συμφωνία AUKUS και το γαλλοελληνικό σύμφωνο υποδεικνύουν την αναγκαιότητα μετάλλαξης του ΝΑΤΟ
-----------
"Θα ζήσει το ΝΑΤΟ μετά τα 70 του;" Ενώ η απάντησή εξακολουθεί να είναι καταφατική, η πιθανότητα έχει μειωθεί.

Αυτό ισχύει, παρά τους ισχυρισμούς ότι οι δυσκολίες εντός της συμμαχίας θα μπορούσαν να αποδοθούν στην προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ και ότι με την άφιξη του Τζο Μπάιντεν θα ξεκινούσε η διαδικασία της υπερατλαντικής αναζωογόνησης.

Ο ΓΓ του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ συνοψίζει το βασικό πρόβλημα: «Απλά κοιτάξτε τους αριθμούς: το 80% των αμυντικών δαπανών του ΝΑΤΟ προέρχονται από συμμάχους εκτός ΕΕ».

Έτσι, η στρατηγική προοπτική και οι προτεραιότητες των τριών κύριων χωρών του ΝΑΤΟ εκτός ΕΕ, της Τουρκίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και των Ηνωμένων Πολιτειών, έρχονται σε αντίθεση με την αποστολή του ΝΑΤΟ για την υπεράσπιση της «Ευρώπης».

Το ζήτημα της Τουρκίας

Πριν από δύο χρόνια, η ένθερμη ελπίδα πολλών ήταν ότι η απόφαση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να προχωρήσει στην αγορά ενός ρωσικού συστήματος αεράμυνας S-400 θα ήταν μια ''εφάπαξ'' κρίση, ένα χτύπημα σίγουρα, αλλά όχι ένα συνεχιζόμενο πρόβλημα.

Ωστόσο, όχι μόνο η Τουρκία παρέλαβε το πρώτο σύστημα S-400, αλλά τώρα βρίσκεται σε συνομιλίες για ένα δεύτερο σύστημα, ενώ διερευνά τη συνεργασία με τις ρωσικές αμυντικές βιομηχανίες στην ανάπτυξη ενός μαχητικού αεροσκάφους και υποβρυχίων.

Η απόφαση του Ερντογάν να στραφεί στη Ρωσία για αμυντικά συστήματα που οι χώρες του ΝΑΤΟ είτε διστάζουν να πουλήσουν, είτε να μεταφέρουν τις σχετικές τεχνολογίες, προκύπτει από την εκτίμησή του ότι η Τουρκία ζει σε μια επικίνδυνη και ασταθή γειτονιά (Συρία, Ιράν, Ρωσία).

Ωστόσο, ο Ερντογάν δεν πιστεύει ότι οι εταίροι του στο ΝΑΤΟ θα δώσουν στην Τουρκία την υποστήριξη που αναζητά και έτσι έχει αποσυνδέσει τη σχέση της Τουρκίας με τη Ρωσία από μια ευρύτερη προοπτική του ΝΑΤΟ, δείχνοντας ότι η Άγκυρα δεν θα θυσιάσει ζωτικά συμφέροντα με τη Μόσχα ως χειρονομία αλληλεγγύης σε άλλους συμμάχους και εταίρους του ΝΑΤΟ.

Η Άγκυρα γνωρίζει καλά ότι η πρόσφατη κριτική για τη συμφωνία Ουγγαρίας-Ρωσίας για το φυσικό αέριο, η οποία αποκλείει εντελώς την Ουκρανία από οποιοδήποτε ρόλο στη διαμετακόμιση, αποτελεί έμμεση κριτική προς την Τουρκία για την επιθυμία της να διαδραματίσει μεγαλύτερο ρόλο στη βοήθεια των ρωσικών εξαγωγών ενέργειας να φτάσουν στις δυτικές αγορές.

Ο Ερντογάν έδειξε με την προθυμία του να πουλήσει τεχνολογία μη επανδρωμένων αεροσκαφών στην Ουκρανία ή να αντιταχθεί στη ρωσική επιρροή στον Καύκασο, ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να ικανοποιήσει τις προτιμήσεις της Μόσχας από κάθε άποψη.

Η συμφωνία Γαλλίας-Ελλάδας και ο Ευρωστρατός

Και τώρα έχουμε τη σύναψη ενός ορόσημου, του αμυντικού συμφώνου Ελλάδας-Γαλλίας, που περιγράφηκε από τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ως βασικό βήμα για την προάσπιση των «ευρωπαϊκών συμφερόντων» στη Μεσόγειο, και το οποίο, σε ισχυρότερη γλώσσα από ό, τι χρησιμοποιείται στο άρθρο 5 της Συνθήκης της Ουάσινγκτον, δεσμεύει και τα δύο μέρη με το άρθρο 2 της ελληνογαλλικής συμφωνίας να απαντήσουν «με όλα τα μέσα που διαθέτουν, σε περίπτωση που απαιτηθεί, ακόμη και με ένοπλη δύναμη, εάν απειλείται η μία από τις δύο χώρες από άλλη χώρα».

Δεν έχει ειπωθεί ότι αυτό το σύμφωνο θα ενεργοποιηθεί ακόμη και εναντίον της Τουρκίας.

Οι Γάλλοι, με τη σειρά τους, το βλέπουν ως την αρχή μιας διαδικασίας για τη δημιουργία ενός ξεχωριστού ευρωπαϊκού συμφώνου άμυνας και ασφάλειας, με την σταδιακή δημιουργία του στρατιωτικού βραχίονα της ΕΕ (Ευρωστρατός) που θα βοηθούσε την Ένωση να διασφαλίσει τα συμφέροντα της στην πράξη.

Η ΕΕ χωρίς Ευρωστρατό μοιάζει με γίγαντα χωρίς χέρια, αφού πολιτικά και οικονομικά είναι υπερδύναμη, ωστόσο δεν μπορεί να εξασφαλίσει τα γεωπολιτικά της συμφέροντα επιβάλλοντας τη βούλησή της εφόσον απαιτηθεί.

Ο Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν έχει ξεκαθαρίσει ότι βλέπει τον ρόλο του ΝΑΤΟ με περιορισμένους γεωγραφικούς όρους, οριοθετημένος από τη λεκάνη του Ατλαντικού, γεγονός που θέτει υπό αμφισβήτηση πόσο ανατολικά της ευρασιατικής πεδιάδας θα πρέπει να πέσει η αποστολή του ΝΑΤΟ , ειδικά όσον αφορά τις σχέσεις με τη Ρωσία, καθώς και η ιδέα ότι το ΝΑΤΟ θα πρέπει να διαδραματίζει έναν πιο ενεργό ρόλο στη συνεργασία με φίλους των ΗΠΑ στην ευρύτερη λεκάνη του Ινδο-Ειρηνικού.

Ωστόσο, τόσο το Λονδίνο όσο και η Ουάσινγκτον θεωρούν την άνοδο της Κίνας ως μια παγκόσμια, όχι απλώς μια περιφερειακή πρόκληση, και θέλουν να δουν τα δυτικά κράτη σε στενότερη συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας με τους εταίρους του Ειρηνικού.

Ωστόσο, το συμπέρασμα του αμυντικού συμφώνου...

Διαβάστε τη συνέχεια:

-----------------
Όλες οι τελευταίες ειδήσεις στο site:
-----------------
#Τουρκία
#ΝΑΤΟ
#Ρωσία