Άγιος Ιάκωβος ο Νέος Ασκητής- 22 Νοεμβρίου(3ος Χρόνος εορτής)

Ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης ο Νέος Ασκητής εορτάζει την 22 Νοεμβρίου.
Αφιέρωμα στον 3ο χρόνο εορτής του Αγίου.

Αδέρφια μου Χρόνια Πολλά ο Άγιος Ιάκωβος ο Νέος Ασκητής να μας φωτίζει όλους μας στα δύσκολα χρόνια που περνάμε..Τον Νοέμβριο του 1990 κατά την οσιακή κοίμηση του όλοι φωνάζανε "Αγιος".
Το 2017 οι καμπάνες του Μοναστηριού του Οσίου Δαυίδ χτυπούσαν χαρμόσυνα κατά την αναγγελίας της Αγιοκατάταξης του..
Τον Ιούνιο του 2018 κατά την επίσημη θεία Λειτουργία της Αγιοκαταταξής το πλήθος κόσμου πήγαινε για τον Άγιο στο μοναστήρι.. Φέτος τον Νοέμβριο ο Γέροντας και η συνοδεία του τον γιορτάζουν μόνοι τους αλλά και μαζί με τόσους χιλιάδες που με την καρδιά μας είμαστε εκεί.. Αδέρφια μου ότι και να γίνει........
Όταναν η καρδιά μας είναι μαζί με τον Χριστό κανείς δεν μπορεί να μας πάρει την ψυχή μας.. Χρόνια πολλά στις οικογένειες σας..
Του Χρόνου με το καλό θα τρέξουμε στο μοναστήρι της καρδιάς μας..Στον Όσιο Δαυίδ και στον Άγιο Ιάκωβο!!!

*Το βίντεο φτιάχτηκε με αγάπη και σεβασμό προς τον μεγάλο Άγιο της εκκλησίας μας.
Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στην Ιερά Μονή Οσίου Δαυίδ του Γέροντος..

Ο Άγιος Ιάκωβος γεννήθηκε την 5η Νοεμβρίου του 1920 στο Λιβίσι της Μάκρης.Όταν ήταν 2 χρονών,λόγω της Μικρασιατικής καταστροφής,έφυγε με την οικογένειά του για τον Πειραιά.Από εκεί,οδηγήθηκε μαζί και με άλλους προσφυγες,σε ένα χωριό της Άμφισσας,τον Άγιο Γεώργιο.Όταν ήταν ακόμα 5 χρονών,προτιμούσε να ανάβει τα καντηλάκια και να ακούει βίους αγίων,παρά να βγάινει και να παίζει με τα άλλα παιδάκια.Στα τέλη του 1925,η οικογένεια του Αγίου Ιακώβου,μεταφέρθηκε μαζί και με άλλους πρόσφυγες,στο χωριό Φαράκλα,στη Β.Εύβοια.Η αγάπη του μικρού Ιακώβου για τα προσκυνητάρια και τα εξωκκλήσια τον έκανε να επισκέπτεται τακτικά και το εξωκκλήσι της Αγίας Παρασκευής, την οποία είδε και αρκετές φορές ολοζώντανη.Σε ηλικία 13 ετών ήταν ήδη ένας μικρός ασκητής.Aρχική επιθυμία του Αγίου Ιακώβου ήταν να πάει στους Αγίους Τόπους κι εκεί να ζήσει στην Έρημο ως Ασκητής. Θεώρησε όμως καλό πριν ξεκινήσει για τους Άγιους Τόπους να επισκεφθεί το μοναστήρι του Όσιου Δαυίδ, για να ζητήσει τη βοήθεια και τη μεσιτεία του Οσίου.

Η ολοζώντανη όμως εμφάνιση ενώπιον του με την άφιξή του εκεί του ιδίου του Οσίου Δαυΐδ που τον υποδέχθηκε και η ουράνια και παραδείσια πολιτεία των ασκητών που είδε μπροστά του σε όραμα, αντί του παλαιού και ερειπωμένου Μοναστηρίου που υπήρχε στην πραγματικότητα, τον έκαναν να υποσχεθεί στον Άγιο, ότι θα παραμείνει στη Μονή, όπως και παρέμεινε.Ο Άγιος Ιάκωβος μέσα στο ναό κατά τη διάρκεια της θείας Λατρείας ζούσε ως ιερεύς πολλά πνευματικά γεγονότα.Έζησε οσίως σαράντα περίπου χρόνια στη Μονή του Οσίου Δαυΐδ.Μιμήθηκε τον Όσιο Δαυΐδ, και βάδισε στα ίχνη του. Οι ασκητικοί του αγώνες ήταν εφάμιλλοι των παλαιών οσίων που αναφέρονται στα Γεροντικά, αλλά και οι εναντίον του επιθέσεις, πνευματικές και αισθητές, του Σατανά, οι ποικίλοι πειρασμοί, δοκιμασίες και κακοπάθειές του ήταν ανάλογες με αυτές που αντιμετώπισαν πολλοί θεοφόροι Πατέρες.Στη Μονή προσέρχονταν για να τον δουν εκατοντάδες απλοί άνθρωποι του λαού, αλλά και πατριάρχες και αρχιερείς, κληρικοί κάθε βαθμού και μοναχοί, άρχοντες και ανώτατοι δικαστές, καθηγητές Πανεπιστημίου και επιστήμονες. Όλοι φεύγοντας από τη Μονή κι έχοντας δει τον Άγιο Ιάκωβο αισθάνονταν ότι έφευγαν από ένα είδος Παραδείσου.Αντάξια της θαυμαστής ζωής του ήταν και η οσιακή κοίμηση του Αγίου, την οποία προγνώριζε,στις 21 Νοεμβρίου 1991.