filmov
tv
Θεέ μου, σε παρακαλώ ...Βασίλειος Κατσιφής

Показать описание
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ὁ Βασίλειος Κατσιφής, πρωτοψάλτης, μελοποιός, καὶ συνθέτης, ἐγεννήθη εἰς τὸ χωρίον Ἐλαιὼν τῆς ἐπαρχίας Θηβῶν.
Τὰ πρῶτα μαθήματα εἰς τὴν ἐκκλησιαστικὴν τέχνην, ἔλαβε ἀπὸ τὸν πατέρα του, καὶ αὐτὰ τῆς βυζαντινῆς μουσικῆς, ἀπὸ τοὺς Παπαπανάγο Ἀδριανό, Πέτρο Μεϊδάνη, καὶ τὸν Δημήτριο Ἀνδρέου, πρωτοψάλτην Χαλκίδος.
Τὸ 1945 ἦλθε εἰς τὴν Ἀθήνα, ὅπου ἐνεγράφη εἰς τὸ νυκτερινὸν γυμνάσιον ἀπὸ τὸ ὁποῖον ἔλαβε καὶ τὸ ἀπολυτήριό του. Ἐν συνεχείᾳ ἐσπούδασε εἰς τὸ Ὠδεῖο Ἀθηνῶν μὲ καθηγητὰς τοὺς μακαριστοὺς Νικόλαο Παππᾶ, Κωνσταντῖνον Παπαδημητρίου καὶ Ἐμμανουὴλ Φαρλέκα.
Ὑπηρέτησεν ὡς πρωτοψάλτης εἰς τὸν μητροπολιτικὸν Ναὸν Θηβῶν (1944-1945)), εἰς τὸν Ι. Ν. Γενεσίου τῆς Θεοτόκου Νικαίας (1945-1947) ἐπὶ 5ετίαν Λαμπαδάριος εἰς τὸν Ι. Ν. τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Βουλιαγμένης, ἐν συνεχείᾳ πρωτοψάλτης εἰς τὸν αὐτὸν Ναὸν (1952-1982) καὶ τέλος πρωτοψάλτης Ἁγίας Μαρίνης Ν. Φιλαδελφείας (1983-1992).
Ἔχει πραγματοποιήσει πολλάκις ραδιοφωνικὰς ἐκπομπὰς, καὶ ἄρθρα του ἔχουν δημοσιευθεῖ εἰς τὸν ἡμερήσιον τύπον καὶ περιοδικὰ τῆς ἱεροψαλτικῆς τάξεως.
Ἔχει ἐκδώσει κασέτα καὶ βιβλίο μὲ ψαλτοτράγουδα, καὶ ἕνα ἀπὸ τὰ τραγούδια ποὺ συμπεριλαμβάνονται σ᾽ αὐτὰ εἶναι καὶ ἡ προσευχὴ τοῦ ἱεροψάλτου, ἡ ὁποία ἔγινε γνωστὴ σ᾽ ὅλη τὴν Ἑλλάδα καὶ εἰς τὸ ἐξωτερικό.
Ἀκόμη ἔχει ἐκδώσει κασέτες μὲ δικούς του στίχους καὶ μουσική, μὲ τὴν ὀνομασία «Δημοτικοὶ ἀντίλαλοι» καὶ «Λαϊκοὶ ἀπόηχοι».
Ἐπίσης τὸ 1994 κυκλοφόρησε Χριστουγεννιάτικα τραγούδια, μὲ ἑρμηνεύτρια τὴν Βασιλικὴ Καραγιάννη καὶ ἀκόμη ὑπῆρξε διδάσκαλος τῆς βυζαντινῆς μουσικῆς τοῦ ἀειμνήστου Βασιλείου Σούκα, ἐπὶ διετίαν καὶ πλέον.
Εἰς τὴν βιβλιογραφία ἔδωσε τὸ βιβλίο μὲ τὴν «Θεωρία τῶν ἕλξεων», καθὼς καὶ τὸ βιβλίο «Μελέτη - κριτικὴ στὸ θεωρητικὸ τοῦ Σίμωνος Καρρᾶ».
Ὑπὸ ἔκδοσιν εὑρίσκονται δύο ἀκόμη βιβλία του, ἡ «Μορφολογία τῆς Ἑλληνικῆς Ὀκταηχείας», καὶ τὸ βιβλίο «Παραδοσιακὰ Δημοτικὰ Τραγούδια».
Διετέλεσε κατ᾽ ἐπανάληψιν μέλος τοῦ Πανελληνίου Συνδέσμου Ἱεροψαλτῶν, καθὼς καὶ Γεν. Γραμματεὺς τῆς Ὁμοσπονδίας Ἱεροψαλτικῶν Συλλόγων Ἑλλάδος. Ὑπῆρξε ἐπίσης Πρόεδρος τῆς Ἑνώσεως τῶν Ὑπερμάχων.
Χαίρει ἄκρας ἐκτιμήσεως σχεδὸν ὅλων τῶν συναδέλφων του, διὰ τὸν ἀγῶνα του ὑπὲρ τῆς Βυζαντινῆς μας Μουσικῆς παραδόσεως καὶ τῶν ὅσων μας παρέδωσαν οἱ Μεγάλοι Ὑμνωδοί, κατὰ τὸ ὕφος καὶ ἦθος τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας.
Ὁ Βασίλειος Κατσιφής, πρωτοψάλτης, μελοποιός, καὶ συνθέτης, ἐγεννήθη εἰς τὸ χωρίον Ἐλαιὼν τῆς ἐπαρχίας Θηβῶν.
Τὰ πρῶτα μαθήματα εἰς τὴν ἐκκλησιαστικὴν τέχνην, ἔλαβε ἀπὸ τὸν πατέρα του, καὶ αὐτὰ τῆς βυζαντινῆς μουσικῆς, ἀπὸ τοὺς Παπαπανάγο Ἀδριανό, Πέτρο Μεϊδάνη, καὶ τὸν Δημήτριο Ἀνδρέου, πρωτοψάλτην Χαλκίδος.
Τὸ 1945 ἦλθε εἰς τὴν Ἀθήνα, ὅπου ἐνεγράφη εἰς τὸ νυκτερινὸν γυμνάσιον ἀπὸ τὸ ὁποῖον ἔλαβε καὶ τὸ ἀπολυτήριό του. Ἐν συνεχείᾳ ἐσπούδασε εἰς τὸ Ὠδεῖο Ἀθηνῶν μὲ καθηγητὰς τοὺς μακαριστοὺς Νικόλαο Παππᾶ, Κωνσταντῖνον Παπαδημητρίου καὶ Ἐμμανουὴλ Φαρλέκα.
Ὑπηρέτησεν ὡς πρωτοψάλτης εἰς τὸν μητροπολιτικὸν Ναὸν Θηβῶν (1944-1945)), εἰς τὸν Ι. Ν. Γενεσίου τῆς Θεοτόκου Νικαίας (1945-1947) ἐπὶ 5ετίαν Λαμπαδάριος εἰς τὸν Ι. Ν. τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Βουλιαγμένης, ἐν συνεχείᾳ πρωτοψάλτης εἰς τὸν αὐτὸν Ναὸν (1952-1982) καὶ τέλος πρωτοψάλτης Ἁγίας Μαρίνης Ν. Φιλαδελφείας (1983-1992).
Ἔχει πραγματοποιήσει πολλάκις ραδιοφωνικὰς ἐκπομπὰς, καὶ ἄρθρα του ἔχουν δημοσιευθεῖ εἰς τὸν ἡμερήσιον τύπον καὶ περιοδικὰ τῆς ἱεροψαλτικῆς τάξεως.
Ἔχει ἐκδώσει κασέτα καὶ βιβλίο μὲ ψαλτοτράγουδα, καὶ ἕνα ἀπὸ τὰ τραγούδια ποὺ συμπεριλαμβάνονται σ᾽ αὐτὰ εἶναι καὶ ἡ προσευχὴ τοῦ ἱεροψάλτου, ἡ ὁποία ἔγινε γνωστὴ σ᾽ ὅλη τὴν Ἑλλάδα καὶ εἰς τὸ ἐξωτερικό.
Ἀκόμη ἔχει ἐκδώσει κασέτες μὲ δικούς του στίχους καὶ μουσική, μὲ τὴν ὀνομασία «Δημοτικοὶ ἀντίλαλοι» καὶ «Λαϊκοὶ ἀπόηχοι».
Ἐπίσης τὸ 1994 κυκλοφόρησε Χριστουγεννιάτικα τραγούδια, μὲ ἑρμηνεύτρια τὴν Βασιλικὴ Καραγιάννη καὶ ἀκόμη ὑπῆρξε διδάσκαλος τῆς βυζαντινῆς μουσικῆς τοῦ ἀειμνήστου Βασιλείου Σούκα, ἐπὶ διετίαν καὶ πλέον.
Εἰς τὴν βιβλιογραφία ἔδωσε τὸ βιβλίο μὲ τὴν «Θεωρία τῶν ἕλξεων», καθὼς καὶ τὸ βιβλίο «Μελέτη - κριτικὴ στὸ θεωρητικὸ τοῦ Σίμωνος Καρρᾶ».
Ὑπὸ ἔκδοσιν εὑρίσκονται δύο ἀκόμη βιβλία του, ἡ «Μορφολογία τῆς Ἑλληνικῆς Ὀκταηχείας», καὶ τὸ βιβλίο «Παραδοσιακὰ Δημοτικὰ Τραγούδια».
Διετέλεσε κατ᾽ ἐπανάληψιν μέλος τοῦ Πανελληνίου Συνδέσμου Ἱεροψαλτῶν, καθὼς καὶ Γεν. Γραμματεὺς τῆς Ὁμοσπονδίας Ἱεροψαλτικῶν Συλλόγων Ἑλλάδος. Ὑπῆρξε ἐπίσης Πρόεδρος τῆς Ἑνώσεως τῶν Ὑπερμάχων.
Χαίρει ἄκρας ἐκτιμήσεως σχεδὸν ὅλων τῶν συναδέλφων του, διὰ τὸν ἀγῶνα του ὑπὲρ τῆς Βυζαντινῆς μας Μουσικῆς παραδόσεως καὶ τῶν ὅσων μας παρέδωσαν οἱ Μεγάλοι Ὑμνωδοί, κατὰ τὸ ὕφος καὶ ἦθος τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας.