2Φ - ΚΑΛΩΔΙΑ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΜΑΣ

preview_player
Показать описание
ΣΚΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

ΣΤΙΧΟΙ, ΕΡΜΗΝΕΙΑ, ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ, ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗ ΛΗΨΗ ΗΧΟΥ ΚΑΙ ΜΙΞΕΙΣ ΕΓΙΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ 2Φ.
ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΚΑΙ Η ΨΗΦΙΑΚΗ ΤΟΥ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΕΓΙΝΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΔΕΜΕΡΤΖΙΔΟΥ (untitled_art).
Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟΝ IVERRN.
ΤΟ TAPE ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΔΙΑΔΥΚΤΙΑΚΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΤΙΜΟ.

0:00 - 2:32 "καλώδια στις πλάτες μας"
2:33 - 3:31 "don't leave a message"

|Contact|


2Φ_ResaltoGrosso_2024
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

|Στίχοι|

Δε σε περίμενα, κάτσε.
Μου ‘πες πολλά τα θυμάσαι;
Δεν περίμενα να ‘ρθεις,
μα σ’ άκουγα μες το κεφάλι μου να μου λες «ψάξε».

Πάλι φεύγεις και μένω ξυπόλυτος.
Είμαι τύφλα με τρύπιο ντεπόζιτο
κι οι φωνές πάλι γίνονται θόρυβος,
ακαθόριστος κι όμως απόλυτος.
Απ’ την πόλη να βγω πριν με πνίξει
κι όντως θα λήξω πριν λήξει.
Μα είμαι εντάξει με αυτό
κι έχω ακόμα καιρό.
Ανατέλλω, μα κοιτάς τη δύση.

Στα χαμένα να πάω υποκρίνομαι
ότι ξέρω που πάω, τι γίνεται;
Ό, τι νιώθω κρατάω σφικτά σαν πυξίδα που ο δείκτης απομαγνητίζεται.
Κόβει πάλι σταγόνες το ξίφος μου
κι άμα μπω θα ποντάρω τα ρέστα μου.
Όντως βλέπω τι γίνεται πίσω μου
κι ας μη ξέρω τι γίνεται μέσα μου.

Χώρεσα στα κουπλέ μου τη θλίψη.
Δε φοβάμαι τα ύψη

μα ότι μέσα μου, αν φτάσω στην άκρη και βλέπω τη θέα,
θέλει να πηδήξει.

Κάπου χάνω το νόημα νύχτα.
Τους βαριέμαι όταν δεν είμαι τύφλα
και το ξέρω είναι λίγα όσα είπα
μα ήταν όλα όσα είχα.

Εσκεμμένα να μπω στη παγίδα.
Στο ποτήρι μου πάλι σε είδα.
Λες και βρήκα τα ίχνη σου νιώθω
τα ακολουθώ μέσα στη καταιγίδα.


Δεν θυμάμαι ονόματα αλήθεια.
Κοίτα ήρθα μισός, όμως ήρθα.
Κι ούτε ξέρω αν το ήθελα πραγματικά νιώθω εντάξει απλά που σε βρήκα.

Το ποτήρι γεμίζεις κι αφήνομαι,
με κοιτάς λες και ξέρεις, τι γίνεται;
Δε μιλάς όμως κάτι ζητάς, δε μπορώ να το βρω και αρχίζω να πνίγομαι.
Μ’ αγκαλιάζεις, το βάρος σου αφήνεις.
Δύο καλώδια στις πλάτες μας δείχνεις.
Μου γελάς και φοβάμαι
σαν να θυμάμαι, κάθε φορά που θα φύγεις.

Άλλη μία στροφή μες στο κύκλο.
Μένω ανέκφραστος, τα υπολογίζω.
Κάτι δε μου κολλά.
Ήμουν τόσο κοντά, αυτή τη φορά, το γνωρίζω.


Το ποτήρι μου αδειάζει, ζαλίζομαι.
Τα καλώδια τραβάς και σαστίζουμε.
Μια σε βλέπω εικόνα και μια αριθμούς
μα ξαφνικά εξαφανίζεσαι.

Κι είμαι πάλι όπου ήμουνα, κάτσε.
Μου ‘πες πολλά τα θυμάσαι;
δεν περίμενα να ‘ρθεις,
μα σ’ άκουγα μες το κεφάλι μου να μου λες..




Πριν πέσω κάτω,
τα χέρια μου απλώνω μπας και σε πιάσω.
Ξέρω ξανά θα σε χάσω,
δεν με έμαθες να σε βρίσκω κι έμαθα μόνος να ψάχνω.

Πριν πέσω κάτω,
τα χέρια μου απλώνω μπας και σε πιάσω.
Ξέρω ξανά θα σε βρω, ξέρω ξανά θα σε χάσω,
έμαθα να ψάχνω λάθος.

fReGro
Автор

αδερφέ η ποιότητα του ήχου έχει ανέβει πάρα πολύ απτά παλιότερα κομμάτια. Συνέχισε έτσι και σίγουρα το χεις. Φαν σου εδώ και αρκετό καιρό

niktech