Dokunmayın bana bu aralar, ağlarım | Ahmet Faruk Nalbantoğlu

Dokunmayın bana bu aralar, ağlarım

Dokunmayın bana bu aralar, ağlarım.
Kırgınım, yorgun.. birazda yitik.
Sebebini sormayın, gelmeyin üstüme beni bana bırakın.
Teselli istemiyorum inanın toparlarım elbet kendimi.
Alıştım bu yenilgilere ve de yitirmelere.
Vazgeçtiğim her sevda benden bir ben daha alsın.
Dokunmayın sakın, ağlarım...
Hüzün yüklüyüm bu aralar.
Can çekişen gözyaşlarım asılı kalmış kirpiklerimde.
Bir umut, bir kıvılcım beklerken dünyamı tonlarca hüzün sarmış. Yüreğim yine kanıyor...
Gelmeyin üstüme, dokunmayın sakın! Ağlarım...
Kaybolmuşken hayat çıkmazında, kanamakta ise bu yürek sessizce, elde kalan bir Sükut-u Hayal ise dokunmayın...
Yüreğim suya hasret çölken, üşüyorken onun yokluğunda yaşıyorken teselli bulup soğuk yastığıma sarılırken; Dokunmayın sakın Dokunmayın! Ağlarım...
Yeni bir ihanetin ertesi günündeyim, yüreğim paramparça, çığlıklarım sessiz, ölümün güzel olduğunu düşünmekteyim.. İçimdeki çocuk küstü kırıldı. O çok sevdiğine, o saf masum duygularının bir vicdansızın oyuncağı oluşuna...
Yaralarını sarmaya çalışıyor şimdi.
Sadece biraz zamana ihtiyacı var.
Dokunmayın sakın dokunmayın bu aralar; Ağlarım...

Yorum: Ahmet Faruk Nalbantoğlu

[-Siir_antolojisi]

Almanya’da 37 -38 senelik yaşamımı noktalayıp geçen sene Ülkeme dönüş yaptım

İzmir’de büyüdüm, okul hayatım ve gençlik yıllarım tutkuyla aşık olduğum güzelim İzmir’de geçti

Seksenli yıllardı bir arkadaşın en küçük sorununda ona yardım ederdik .. Arkadaşlıklar dostluklar o kadar içten o kadar candandı ki bunu cümlelerle anlatamam ... Bayan arkadaşlarımızla İnciraltına tatlısına veya dondurmasına okey oynamaya giderdik ... Sinemaya giderdik gece kordonda içmeye giderdik kısacası çok mutluyduk

Bundan yıllar önce bıraktığım Ne o insanlar nede o İzmir artık eskisi gibi değil ...

Almanya da çok farklı değil ! Hiç kimse Almanya’ya veya Avrupa’ya özenmesin

Bunları neden paylaşma gereği duydum !

Çünkü insanlık, sevgiler, güzel duygular artık can çekişiyor ...

İyi değilim dediğim de, canımın acıdığında, üzüldüğüm de hiç kimsenin umurunda bile değilim

Bu yüzden de sorduklarında iyiyim diyorum dilimden ama yüreğimden değil ...

Oysa ki yüreğimiz kan revan içinde hafif dokunsalar patlayacak mayın gibi yüreğimiz ☹️