Γαλάζια σημαία το 2022 η παραλία Λακκόπετρας Αχαΐας, απροσπέλαστη όμως, λόγω κλιματικής αλλαγής!!!

Показать описание

2022. Στη δεύτερη θέση παγκοσμίως, μετά την Ισπανία όσον αφορά το πλήθος των Γαλάζιων Σημαιών βρίσκεται για ακόμα μια χρονιά η Ελλάδα, με 581 σημαίες. «Πρωταθλήτρια» αναδεικνύεται για ακόμα μια φορά η Χαλκιδική, ενώ ακολουθούν Ρόδος και Λασίθι, ενώ η Αχαΐα αποδεκνύεται και φέτος ο «φτωχός συγγενής» με μόλις …
2 παραλίες με Γαλάζιες Σημαίες.

Στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος, στο νομό Αχαΐας μόνο οι παραλίες της Καλόγριας/Kalogria Beach και της Λακκόπετρας/Lakopetra Beach βραβεύονται φέτος με Γαλάζια Σημαία, ενώ εννέα (9) Γαλάζιες Σημαίες έχουμε στο νομό Ηλείας και δύο (2) στο νομό Αιτωλοακαρνανίας.

Οι μετρήσεις της παλίρροιας δείχνουν ότι η παγκόσμια άνοδος της στάθμης της θάλασσας ξεκίνησε στις αρχές του 20ού αιώνα. Μεταξύ του 1900 και του 2017, η μέση παγκόσμια στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε κατά 16-21 εκατοστά.Τα ακριβέστερα δεδομένα που συλλέγονται από τις μετρήσεις δορυφορικών ραντάρ αποκαλύπτουν μια επιταχυνόμενη άνοδο 7,5 εκ. από το 1993 έως το 2017, κάτι το οποίο αντιστοιχεί σε περίπου 30 εκατοστά ανά αιώνα. Αυτή η επιτάχυνση οφείλεται κυρίως στην κλιματική αλλαγή, η οποία οδηγεί στη θερμική διαστολή του θαλασσινού νερού και στην τήξη των χερσαίων φύλλων πάγου και των παγετώνων.Μεταξύ του 1993 και του 2018, η θερμική διαστολή των ωκεανών συνέβαλε κατά 42% στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας, κατά 21% στην τήξη των παγετώνων, όπου κατά 15% στη Γροιλανδία, και κατά 8% στην Ανταρκτική. Οι επιστήμονες που μελετούν το κλίμα αναμένουν ότι ο ρυθμός θα επιταχυνθεί ακόμα περισσότερο κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα, με τα τελευταία στατιστικά στοιχεία να αναφέρουν ότι η στάθμη της θάλασσας αυξάνεται κατά 3,6 χιλ. ετησίως.

Η πρόβλεψη της μελλοντικής στάθμης της θάλασσας είναι δύσκολη λόγω της πολυπλοκότητας πολλών μεταβλητών που εμπλέκονται στο κλιματικό σύστημα και της χρονικής υστέρησης της στάθμης της θάλασσας στις αλλαγές της θερμοκρασίας της Γης. Επειδή όμως η έρευνα για το κλίμα του παρελθόντος και του παρόντος χρησιμοποιεί ολοένα και πιο βελτιωμένα μοντέλα με τη χρήση των υπολογιστών, η ακρίβεια των προβλέψεων έχει αυξηθεί σημαντικά. Το 2007, η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) έκανε μια εκτίμηση του άνω άκρου της στάθμης της θάλασσας στο ύψος 60 εκ. έως το 2099, αλλά στην έκθεση του 2014 η εκτίμηση αυτή αναπροσαρμόστηκε σε περίπου 90 εκ. και σε κάποιες έρευνες αργότερα ακόμη περισσότερο.Κάποιες μελέτες μάλιστα ανέφεραν ότι η παγκόσμια άνοδος της στάθμης της θάλασσας της τάξης των 200 με 270 εκ. είναι "φυσικώς εύλογη".Με βάση μια συντηρητική εκτίμηση, κάθε βαθμός αύξησης της θερμοκρασίας (σε °C) προκαλεί αύξηση της στάθμης της θάλασσας κατά περίπου 2,3 μ. σε μια περίοδο 200 χρόνων, κάτι το οποίο αποτελεί παράδειγμα της κλιματικής αδράνειας.

Η στάθμη της θάλασσας δεν αναμένεται ν' ανεβεί ομοιόμορφα παντού στη Γη, ενώ σε ορισμένες περιοχές, όπως η Αρκτική, είναι δυνατόν να πέσει. Αυτό εξαρτάται από τους περιφερειακούς παράγοντες, όπως οι τεκτονικές μετατοπίσεις και η καθίζηση της γης, οι παλίρροιες, τα ρεύματα και οι καταιγίδες. Οι αλλαγές αυτές μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τον ανθρώπινο πληθυσμό σε παράκτιες και νησιωτικές περιοχές. Έτσι, αναμένονται εκτεταμένες παράκτιες πλημμύρες με αρκετούς βαθμούς θέρμανσης να διατηρούνται για χιλιετίες.Άλλες επιπτώσεις που αναμένονται είναι οι υψηλότερης στάθμης θύελλες και πιο επικίνδυνα τσουνάμι, η μετατόπιση των πληθυσμών, η απώλεια και υποβάθμιση της αγροτικής γης και οι αρνητικές επιδράσεις στις πόλεις.Τέλος, τα θαλάσσια οικοσυστήματα αναμένονται να επηρεαστούν, με τη χλωρίδα και την πανίδα να χάνουν μέρος του οικοσυστήματός τους.

Οι κοινωνίες μπορούν να προσαρμοστούν στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας με τρεις διαφορετικούς τρόπους: με τη διαχειριζόμενη υποχώρηση προς τα χερσαία μέρη, με τη χρήση τεχνικών προστασίας των ακτών από τη διάβρωση, και με την κατασκευή κυματοθραυστών, χρήση αμμολόφων και ενίσχυση των παραλιών. Οι πρακτικές αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν ξεχωριστά ή συνδυασμένα.Σε κάποιες περιοχές, όπως στις λεγόμενες βυθιζόμενες πόλεις, οι πληθυσμοί θα πρέπει να μετακινηθούν προς την ενδοχώρα, κάτι το οποίο όμως δεν είναι πάντα εφικτό λόγω των φυσικών ή τεχνητών εμποδίων.