Μίκης Θεοδωράκης - ΜΕΡΑ ΜΑΓΙΟΥ - Γιάννης Ρίτσος

Ένα από τα 20 συνολικά ποιήματα που αποτελούν την ποιητική συλλογή του Ρίτσου , ''Επιτάφιος''.
Κάθε ένα αποτελείται από 8 δίστιχα ,που είναι γραμμένο σε ομοιοκατάληκτο δεκαπεντασύλλαβο, με επιρροές από μανιάτικο μοιρολόι.
Προδημοσιεύθηκαν ,τα 14 απ' αυτά, στις 8 Ιουνίου 1936, από την εφημερίδα ''Ριζοσπάστης''.
Η οριστική μορφή του ποιήματος, εκδόθηκε 20 χρόνια αργότερα, το 1956, η οποία περιλαμβάνει και τα 20 άσματα του ''Επιταφίου''.
Αφορμή ήταν μια μαζική απεργία καπνεργατών ,τον Μαη του '36 ,στη Θεσσαλονίκη , όταν αιφνιδιαστικά, αστυνομικοί, άρχισαν να πυροβολούν προς τη συγκέντρωση. Ο απολογισμός ήταν 12 νεκροί και πολλοί τραυματίες. Την επόμενη μέρα ο ''Ριζοσπάστης'' , αφιερώνει το εξώφυλλο του, για αυτά τα γεγονότα. Στο εξώφυλλο του υπάρχει μια φωτογραφία, που απεικονίζει μια γυναίκα, να κλαίει πάνω από το νεκρό παιδί της
Ο Ρίτσος, αφού βλέπει αυτή τη σκληρή εικόνα ,λέει : Είχα κλειστεί στη σοφίτα μου δύο μερόνυχτα και έγραφα, χωρίς να φάω και να κοιμηθώ, την τρίτη μέρα, δεν άντεξα, άρχισα να σβήνω.

Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ερμηνεία: Μπέττυ Χαρλαύτη & Φωνητικό σύνολο Chóres
Διασκευή: Γιάννης Μπελώνης

Μέρα Μαγιού μου μίσεψες
μέρα Μαγιού σε χάνω
άνοιξη γιε που αγάπαγες
κι ανέβαινες απάνω

Στο λιακωτό και κοίταζες
και δίχως να χορταίνεις
άρμεγες με τα μάτια σου
το φως της οικουμένης

Και μου ιστορούσες με φωνή
γλυκιά ζεστή κι αντρίκεια
τόσα όσα μήτε του γιαλού
δεν φτάνουν τα χαλίκια

Και μου `λεγες πως όλ’ αυτά
τα ωραία θα `ν’ δικά μας
και τώρα εσβήστης κι έσβησε
το φέγγος κι η φωτιά μας