“O adam benim babam değilmiş…” - Kardeşlerim 61. Bölüm

#kardeşlerim Cumartesi 20:00'de #atv'de!
Kardeşlerim 61.Bölüm Özeti:
“Kardeşlik öyle bir denizdir ki, dibi asla bulunmaz…”
Eren kardeşler, Sevgi teyzeye yeniden evlerini açarken; Afra da annesini mutlu etmek için bir plan yapmaya karar verir. Nebahat ve Ahmet cephesinde önemli gelişmeler yaşanmaya devam ederken, Doruk, Asiye ve Oğulcan, Ömer’den gizli bir iş birliğine girişirler. Nebahat’in Suzan’a karşı aldığı yeni karar, Suzan ve Akif için yeni bir başlangıca sebep olur. Ömer kafasını karıştıran sorunun cevabını ararken, Asiye’yi zor bir seçimle yüz yüze getirir.

Oyuncular:
Celil Nalçakan (Akif),
Cüneyt Mete (Orhan),
Fadik Sevin Atasoy (Şengül),
Ahu Yağtu (Suzan),
Simge Selçuk (Nebahat),
Aslı Mavitan (Ayla),
Sevgi Yılmaz( Yıldız Kültür),
Yiğit Koçak (Ömer),
Su Burcu Yazgı Coşkun (Asiye),
Aylin Akpınar (Emel),
Onur Seyit Yaran (Doruk),
Cihan Şimşek (Oğulcan),
Melis Minkari (Aybike),
Recep Usta (Berk),
Lizge Cömert (Süsen),
Berk Ali Çatal (Tolga),
Evrim Doğan (Gönül),
Kaan Çakır (Ahmet Yılmaz),
Nazlı Çetin (Leyla Barçın).

#Kardeşlerim #atv #Asdor #AyBer

[Kardeslerim]

Kardeşlerim'in yapımcısından yeni dizi ''Bir Küçük Gün Işığı'' ✨
Son bölümü izlemek için tıkla:

[shamilaliyev]

Ömer'in de heryerden bir kardeşi çıkıyor, dizinin ismi Ömer'in kardeşleri olsaydı daha güzel olurdu.

[berkozkaya]

Ömer Ereni sabah akşam izleye bilirim çok güzel hikayesi var

[Saintly]

Asiye'ye çok üzülüyorum. Ömer'in annesi, babası, erkek kardeşi ve biyolojik kız kardeşleri vardır. Asiye gerçek bir yetimdir ve Emel'in annesi olmalıdır. Şimdi bu sırrın yükü. Kadir gibi sorumluluğu çok

[lauramichael]

Ömerden hep bir şeyler saklanıyor ama onun o kadar güzel kalbi varki eminim Asiyeyi de Suzanıda, Sevgi teyzeyide çabuk affedicek sevdiklerine kıyamıyor, çok güzel bir kardeş Asiyede Emelde çok şanslı

[lauramichael]

Ömer gerçekten çok özel bir çocuk Suzanda Ahmetde çok şanslı ama kıymetini bilmiyorlar

[starstwink]

Ömerim yaa kıyamam çok üzülcek gerçekten en zor karakter hep dramı acıyı yaşıyor

[starstwink]

Ömer sahnelerinin artması çok güzel oyuncu baya baya yaşıyor helal olsun, hikaye iyice çekici olmaya başladı, böyle devam

[Saintly]

Asiye'ye çok üzülüyorum. Ömer'e söyleme yükü Asiye'ye değil, Suzan'a ait olmalıdır. Susan korkunç bir anne 😢

[mustafatarkn]

Ah be asiye Ömere ne kadar kardeşim desende için içini kemiriyor ve canını acıtıyor yalnızlığın Allahtan senin sürekli destekçin sevgisiyle ayakta durduğun doruk var o olmasa ne yaparsın... 😔

[yyms]

Ömer, babasının kim olduğunu öğrendiğinde yanında Süsen olsun. Ve istenmeyen evlat dertleşmesini süsöm'e yazın nolur ya zaten ikiside gerçek aileleri tarafından sevilmeyen evlatlar. Vallaha hiç yabancılık çekmezler

[hayalperest]

Suzan sırf ömer üzülmesin diye yalan söyledi.Ama Ömer Suzanı affetmez.

[Saintly]

Konuşmasada bakışlarıyla sessizliğiylede anlıyoruz asiyeyi ben asiye için çok üzüldüm yaa 💖Su Burcu Yazgı Coşkun💖

[kardeslerimaskfan...]

Keşke suzan soyleseydi asiye için daha kolay olurdu

[Saintly]

Ömer'in annesi, babası, erkek kardeşi ve biyolojik kız kardeşleri vardır. Herkesin ebeveynleri veya büyük bir kardeşi vardır. Asiye, omuzlarında bir sürü sorumluluk olan gerçek bir yetimdir. Hele Kadir'in gidişiyle kimse acısını anlamaz.

[hanker]

Sevgi Teyze keşke o paralarını hepsini Ahmet'e vermek yerine Ömer ve ailesini alip villada yaşayıp Ahmet gilide kümede yollasaydin

[seciloyku]

Bu sahne beni çok etkiledi ya..sarılmaları çok güzeldi

[bediryalcn]

Zaten tahmin etmiştik umarım bu keltoş oğluna sahip çıkar 👍👇

[deuktr]

1:56 Asiyenin bakışlarındaki çaresizlik..

[cembostan]

- Okul Bahçesi -
Yağmurlu bir Kasım günü,
Cebimde ıslanmış bir mektup,
Zar zor toparlamışım kendimi,
Sol yanım alev, alev,
Seni bekliyorum okul bahçesinde,
İçimde deli bir cesaretle,
Hayatım boyunca unutamayacağım
O ses yankılanıyor uzaklardan ve gittikçe yaklaşıyor,
Merdivenlerde bir koşuşturmaca,
Acı siren sesleriyle bir ambulans geliyor okulun bahçesine,
Bilinmez bir korku kaplıyor içimi,
Ve sedyede görüyorum seni rengin soluk bembeyaz, bir melek gibi, Koşuyorum hiç durmak sızın boş sokaklarda yağmura karışan göz yaşlarımla, mezarlıkta alıyorum
soluğu Annemin başucunda,
Bir yandan dua ediyorum, bir yandan kendime, kaderime kızı yorum, ben sevdiğim için mi ölüyor
insanlar önce Annem şimdi sen,
Sevmem bir daha kimseyi,
Mezarlıkta biraz ağladıktan sonra eve gidiyorum, dua ediyorum sabaha dek,
Ve ertesi sabah okulda alıyorum acı haberi küçük kalbin hayata dayanamayıp durmuş kalp krizi
geçirmiş sin ve melek olmuşsun.
Şimdi yıllar geçti hala aynı mahalledeyim, evlendim çocuklarım oldu, hatta kızım bizim okulda okuyor
o bahçede geziyor, seni son gördüğüm yerde, Annemi her ziyaretimde, senin yanında uğruyorum, her
seferinde iki gülle gidiyorum mezara, biri sana biri Anneme iki beyaz gül, hayatıma giren iki meleğe.
Birde o mektup var senden kalan,
Sana vermek için beklediğim o ıslak mektup hala saklıyorum onu,
Merak ediyorsundur ne yazıyor diye,
Şöyle başlıyor;
Bunları yazı yorum çünkü seninle konuşacak cesaretim yok, sana saçma gelebilir ama öyle işte,
Annemi kaybettikten sonra fazla çevrem olmadı yalnız gezdim hep, sessiz yalnız bir çocuk oldum, bu
yüzden okulda deli diyende oldu bir sürü şey zırvalayanda oldu, ama sen, sen başkaydın benim için,
Annemin gülüşleri vardı sende, belki bu yüzden farklıydın, seni her gördüğümde boğazım
düğümleniyor konuşamıyordum bu yüzden bu mektubu yazma kararı aldım bilmiyorum cesaret bulup
da vere bilir miyim sana, ha birde ricam var senden tek sen okursan sevinirim, sana olan hislerime
karşılık vermesen bile aşkıma saygı duymanı isterim...
Sen hatırlar mısın bilmiyorum ama, benim hiç unutamadığım bir gün var. Hani okul gezisine çıkmıştık
ya, sıcak bir haziran günüydü, okulların kapanmasına sayılı günler kala, hayatımda ilk defa uzun bir
yolculuğa çıkacaktım çok korkuyordum. Cam kenarında oturuyordum, korkularım epilepsi nöbetlerimi tetiklemişti, kriz geçiriyordum ve sen yaklaştın o an, gözlerinden süzülen bir iki damla yaşa inat, güçlü
gözüküyordun. Elini saçlarıma atıp kulağıma fısıldadın " ölmek için çok küçüksün lütfen yaşa" dedin .
Boynuma, yüzüme kolonya sürüyordun. Öğretmenler dahi panik olmuşken, sen o minicik kalbinle,
minnacık ellerimle bana şifa olmuştun. O gün aşık olmuştum sana, evet sana Yazıyordu o
mektupta, bak ben hâlâ yaşıyorum, bak hâlâ ölmedim. O gün, o minik ellerini tutup sana şifa
olamadım, " ölmek için çok küçüksün" diyemedim. Sanki sen doğa üstü güçlere sahiptin, sanki orada
bütün gücünü bana verip beni hayata döndürdün, sanki bu yüzden, benim yüzümden yorgun
düştün... Sen, sen öldün. Maalesef ben hâlâ yaşıyorum...

Cem BOSTAN