filmov
tv
Να χαμπηλώναν τα βουνά - Αντρίτσαινα Ολυμπίας

Показать описание
Από τη συναυλία μαθητών και καθηγητών του Ωδείου "Σίμων Καράς", που έγινε στις 14 Νοεμβρίου 2018.
Πατινάδα του γάμου από την Αντρίτσαινα της Ολυμπίας. Ένα τραγούδι που συνδέθηκε με το όνομα του Σίμωνα Καρά, καθώς ήταν αυτός που το πρωτοτραγούδησε στη δισκογραφία (LP "Τραγούδια της Πελοποννήσου", Σύλλογος προς Διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής).
Τραγουδά αντιφωνικά το Εργαστήρι Παραδοσιακού Τραγουδιού του ΚΕΠΕΜ, με δάσκαλο τον Δημήτρη Μαντζούρη. Παίζει φλογέρα ο δάσκαλος του Ωδείου Αντρέας Νιάρχος και λαούτο ο Στέλιος Κατσιάνης, δάσκαλοςτου Ωδείου, και ο μαθητής Γεώργιος Λαζαρόπουλος.
Να χαμπηλώναν τα βουνά, να ψήλωναν κι οι κάμποι,
Άστρο της αυγής,
γιατί άργησες να βγεις;
νά ι-βλεπα την Αντρίτσαινα, το έρημο παζάρι,
Πρόβαλε να ιδείς
καρδιά που τυραννείς.
νά ι-βλεπα την αγάπη μου, πώς στρώνει, πώς κοιμάται,
Θάλασσα πλατιά,
μαγκούφα ξενιτειά.
σε τι τραπέζεια τρώει ψωμί, σε τι ταβέρνες πίνει,
Έλα, πέρασε,
παίξε και γέλασε.
τίνους χεράκια τον κερνούν και τα δικά μου τρέμουν,
Πάπια του γιαλού,
τι αγάπησες αλλού;
τίνους ματάκια τον τηρούν και τα δικά μου κλαίνε
Πάπια του γιαλού,
μην αγαπάς αλλού.
Πατινάδα του γάμου από την Αντρίτσαινα της Ολυμπίας. Ένα τραγούδι που συνδέθηκε με το όνομα του Σίμωνα Καρά, καθώς ήταν αυτός που το πρωτοτραγούδησε στη δισκογραφία (LP "Τραγούδια της Πελοποννήσου", Σύλλογος προς Διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής).
Τραγουδά αντιφωνικά το Εργαστήρι Παραδοσιακού Τραγουδιού του ΚΕΠΕΜ, με δάσκαλο τον Δημήτρη Μαντζούρη. Παίζει φλογέρα ο δάσκαλος του Ωδείου Αντρέας Νιάρχος και λαούτο ο Στέλιος Κατσιάνης, δάσκαλοςτου Ωδείου, και ο μαθητής Γεώργιος Λαζαρόπουλος.
Να χαμπηλώναν τα βουνά, να ψήλωναν κι οι κάμποι,
Άστρο της αυγής,
γιατί άργησες να βγεις;
νά ι-βλεπα την Αντρίτσαινα, το έρημο παζάρι,
Πρόβαλε να ιδείς
καρδιά που τυραννείς.
νά ι-βλεπα την αγάπη μου, πώς στρώνει, πώς κοιμάται,
Θάλασσα πλατιά,
μαγκούφα ξενιτειά.
σε τι τραπέζεια τρώει ψωμί, σε τι ταβέρνες πίνει,
Έλα, πέρασε,
παίξε και γέλασε.
τίνους χεράκια τον κερνούν και τα δικά μου τρέμουν,
Πάπια του γιαλού,
τι αγάπησες αλλού;
τίνους ματάκια τον τηρούν και τα δικά μου κλαίνε
Πάπια του γιαλού,
μην αγαπάς αλλού.