Μια φωτιά που έκαψε μια ζωή αβίωτη! Η μαμά μου υπέφερε από διαταραχή παρασυσσώρευσης... #hoarding

#hoardingd #DSMV #παρασυσσώρευση #διαταραχή_παρασυσσώρευσης #ψυχαναγκαστικό #ψυχαναγκαστικό_φάσμα #γνωστικό #συναίσθημα #ψυχικήυγεία #ψυχοεκπαίδευση #ψυχοθεραπεία
Podcast Episode #69 Διαταραχή παρασυσσώρευσης (Hoarding Disorder)

Μια συγκινητική ιστορία. Μια κόρη που πενθεί τη μαμά της. Μια ιστορία που φωτίζει τη διαφορά μεταξύ ψυχικής διαταραχής και κακοήθειας

Παρά τις σημαντικές επιπτώσεις στο άτομο, την οικογένεια και την κοινότητα, μέχρι πρόσφατα η διαταραχή αποθησαύρισης ήταν ένα «παραμελημένο» κλινικό φαινόμενο.

Κύρια συμπτώματα:
Δυσκολία Απόρριψης Αντικειμένων.
Συσσώρευση και Ακαταστασία.
Συναισθηματική Προσκόλληση στα Αντικείμενα.
Παρεμπόδιση λειτουργικότητας του πάσχοντος.

Η ψυχολόγος και συγγραφέας Θέκλα Πετρίδου ανεβάζει καθημερινά στο κανάλι της στο YouTube, αναρτήσεις με βίντεο ή αλλιώς Vlogs, στα οποία ασχολείται με θέματα ψυχοεκπαίδευσης.

Πατήστε subscribe ή εγγραφή στο κανάλι, ώστε να μπορείτε να σχολιάζετε στα βίντεο και να βλέπετε τις αναρτήσεις στην κοινότητα. Πατήστε επίσης το καμπανάκι για ειδοποιήσεις, ούτως ώστε κάθε φορά που ανεβαίνει νέο βίντεο ή αρχίζει ένα live να παίρνετε ειδοποίηση ώστε να συμμετέχετε! Το να πατήσει κάποιος subscribe ή εγγραφή και το καμπανάκι είναι ΔΩΡΕΑΝ.

Εάν θέλετε επιπλέον να συμμετέχετε στο κανάλι παίρνοντας ένα από τα 5 πακέτα οικονομικής στήριξης του καναλιού, πατήστε τον ακόλουθο σύνδεσμο:
Αυτή η λειτουργία είναι προαιρετική.

Υπάρχουν 5 επίπεδα στη Συνδρομή.
Στο τρίτο επίπεδο, το οποίο δημιουργήθηκε στις 10/5/2023, πέραν των προνομίων από τα 2 πρώτα επίπεδα, θα έχετε το προνόμιο ότι καθημερινώς τα ίδια βίντεο που μπορεί κανείς να παρακολουθήσει δημοσίως στο κανάλι, θα μπορείτε να τα παρακολουθήσετε από το τρίτο επίπεδο, αλλά χωρίς διαφημίσεις. Αυτά τα βίντεο, και τα σχόλια κάτω από αυτά, θα μπορούν να τα βλέπουν μόνο όσοι συνδρομητές βρίσκονται στο τρίτο επίπεδο, ‘’Στηρίζω το κανάλι 3’’ , το οποίο έχει μηνιαία συνδρομή 19.99 ευρώ.
Επιπλέον, όσοι βρίσκονται στο τρίτο επίπεδο θα έχουν πρόσβαση στο διαδικτυακό εργαστήρι (webinar) που θα γίνεται κάθε πρώτο Σάββατο του μηνός μέσω Zoom.
Πληροφορίες για το εργαστήρι ψάξτε στην καρτέλα ‘’Συνδρομή’’. Όσοι βρίσκονται στη Συνδρομή, βλέπουν αναρτήσεις μόνο για αυτόυς , στην καρτέλα ‘’Συνδρομή’’.
Από τον Οκτώβριο του 2023 υπάρχει και ένα τέταρτο επίπεδο, μόνο για γυναίκες, στο οποίο έχουν όλα τα προνόμια των προηγούμενων επιπέδων και επιπλέον μια δίωρη εβδομαδιαία συνάντηση μέσω Zoom με Q+A για θέματα σχέσεων και dating και συνεξάρτησης και συμμετοχή σε συνεχή ομάδα chat στο Viber.
Από τον Απρίλιο του 2024 υπάρχει κι ένα πέμπτο επίπεδο, μόνο για άνδρες, στο οποίο έχουν όλα τα προνόμια των πρώτων τριών επιπέδων και επιπλέον μια εβδομαδιαία συνάντηση μέσω Zoom με Q+A για θέματα σχέσεων, dating, ναρκισσισμού και συνεξάρτησης και συμμετοχή σε συνεχή ομάδα chat στο Viber.

[Marinectar]

Θέκλα μου σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για το βίντεο, για τον σεβασμό που έδειξες και για τις πληροφορίες που δίνεις πάντα και ενημερώνεις τον κόσμο για διάφορα θέματα που αφορούν τον ψυχισμό των ανθρώπων. Κλαίω και τρέμω και ακόμα δεν έχω δει το βίντεο ολόκληρο. Γιατί είναι τόσο νωπή η πληγή. Μόλις σήμερα έκλεισε μήνα που ταξίδεψε η μαμά μου. Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια στα σχόλια, βάλσαμο για την ψυχή μου και πραγματικά τα διαβάζω και κλαίω… Να είστε πάντα καλά. Να έχετε την υγεία σας και την σωματική αλλά και την ψυχική που είναι εξίσου πολύτιμη γιατί χωρίς το ένα δεν μπορεί να υπάρχει και το άλλο. Και το ξέρω από πρώτο χέρι. Εύχομαι σε όλους καλές γιορτές με αγάπη με τους ανθρώπους που σας αγαπούν και αγαπάτε, να περάσετε όσο πιο όμορφα μπορείτε… Γιατί η ζωή αυτό είναι, στιγμές ευτυχίας, η ευτυχία δεν υπάρχει σαν μόνιμη κατάσταση σε αυτή την ζωή, παρά μόνο την απομονώνουμε σε στιγμές. Και να είστε κοντά στους γονείς σας αν έχετε καλές σχέσεις φίλοι μου… Εγώ πολλές φορές μετανιώνω που δεν σήκωνα το τηλέφωνο όταν με έπαιρνε γιατί ήμουν κουρασμένη με την κατάσταση, ή με την ζωή μου, ή με το αδιέξοδο που οδηγούσαν πολλές φορές οι συζητήσεις μας, είτε γιατί στεναχωριόμουν για την κατάσταση, είτε γιατί είχα δουλειές… Μέναμε και μακριά δυστυχως. Ή ζωή μας προλαβαίνει, νομίζουμε ότι έχουμε άπλετο χρονο και πως δεν θα συμβεί το κακό σε εμάς τουλάχιστον όχι «τώρα»… Να τους μιλάτε, να τους λέτε πως τους αγαπάτε, να μην τους παρεξηγείτε με το παραμικρό όσο απογοητευμένοι και κουρασμένοι και αν είστε που είναι απόλυτα κατανοητό, να δείχνετε λίγη παραπάνω κατανόηση… Είναι και το χάσμα γενεών μεγάλο. Πολλές φορές δεν βρίσκετε άκρη μαζί τους και αγανακτείτε, έτσι ένιωθα και εγώ… Νιώθω άσχημα για όλες τις βόλτες που δεν πρόλαβα να την κάνω, όλες τις φορές τελευταία που μου έλεγε να πάμε για έναν καφέ και εγώ χαμένη στα δικά μου θέματα της έλεγα ναι μαμά
Θα το κανονίσουμε… Πόσο μόνη να ένιωθε… Διαβαζα κείμενα που έλεγαν να ζείτε την ζωή σας με τους ανθρώπους που αγαπάτε πριν γίνουν αναμνήσεις και φωτογραφίες, αλλά πρέπει να πάθεις για να νιώσεις… Στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά σε όλους, και σε αυτούς που περνάνε τα ίδια η πέρασαν τα ίδια, ξέρω πόσο ψυχοφθόρο και δύσκολο είναι… Δεν μπορώ να δώσω καμία συμβουλή ούτε εγώ η ίδια, μόνο δύναμη και κουράγιο, γιατί ο κάθε ένας άνθρωπος το βιώνει διαφορετικά, και η ασθένεια αυτή έχει κλίμακες από ότι έχω καταλάβει και η δική μου η μαμά υπέφερε πάρα πολύ από αυτή την ψυχική διαταραχή. Εάν τολμούσα να πετούσα εγώ έστω και ένα πράγμα, θα τρελαινόταν. Δεν ήθελε και δεν μπορούσε να παλέψει με αυτό τέρας, άλλαζε συζήτηση όταν της μιλούσα πάντα και απλά ήταν σε μεγάλη άρνηση. Οποτε είχα κουραστεί τόσο πολύ και την άφησα μοιραία να κάνει αυτό που νόμιζε πως την έκανε χαρούμενη, να εκτονωθεί γιατί αυτό πιστεύω πώς νιώθουν… Ένα είδος εκτόνωσης. Δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι ενήλικες και έχουν «σώας τα φρένας» οπότε δεν γίνεται τίποτα αν εκείνοι δεν καταλάβουν και αποδεχθούν το πρόβλημα. Και πάλι ευχαριστώ Θέκλα μου υπέροχη, και όλους εσάς στα σχόλια μέσα από την ψυχή μου ♥️🫂🙏

[mageo]

Σας ευχαριστώ που με βοηθήσατε να καταλάβω από τι πάσχει ο άνδρας μου. Φοβερή περίπτωση, δεν φαντάζεστε πόσο! Μέχρι και σταυρό από νεκροταφείο μου κουβάλησε... Εννοείται ότι εγώ πετάω κρυφά ό, τι μαζεύει κι ακολουθεί καυγάς, όταν το αντιληφθεί.

[constantinoudinos]

Λυπάμαι πολύ για τη μητέρα της φίλης... Ο δικός μου πατέρας με ιστορικό κατάθλιψης, τραύματα από τον πόλεμο, και πλεον με μανιακή διαταραχή, αρνείται την οποιαδήποτε βοήθεια και θεραπεία. Και δυστυχώς μαζεύει συνεχώς πράγματα... Ήταν και είναι πολύ δύσκολος άνθρωπος, με πολυ συσωρευμένο θυμό. Ντρεπόμουν πολύ και για την κατάσταση που επικρατεί στο σπίτι αλλά και για τον ίδιο. Ένιωσα κατα καιρούς πολύ θυμό, κάποτε και μίσος. Ήθελα να ήταν κάποιος άλλος... Μέχρι που κατάλαβα ότι έγω ήμουν αυτός που έπρεπε να αλλάξω... Κατανοόντας πλέον τα προβλήματα, νιώθω περισσότερο λύπη γιατί βασάνισε και βασανίζει τον εαυτό του. Σταμάτησα όμως να προσπαθώ να τον πλησιάσω γιατί ενώ δουλεύω πολύ εδώ και χρόνια με ψυχολόγο, κάθε φορά που πλησιάζω έχω εξάρσεις σωματικά. Και αυτό με λυπεί επίσης γιατί νιώθω κάποιες φορές πως αποτυγχάνω... Χρειάζεται μάλλον κι άλλη δουλειά. Καλή δύναμη σε ολους!

[dviriad]

Στα 35 μου έψαξα και βρήκα την διαταραχή αυτή, στην προσπάθεια μου να κατανοήσω τί συμβαίνει με τον πατέρα μου.Ηταν ένας έξυπνος, πετυχημένος ελευθερος επαγγελματίας, ο οποίος αγόραζε ακίνητα τα οποία γέμιζε με τόνους εφημερίδων, άχρηστων αντικειμένων ή αγόραζε ξανά και ξανά τα ίδια άχρηστα εργαλεία ή πράγματα από τα οποία δεν πετούσε ούτε την σακούλα, ούτε την συσκευασία.
Εχασε τον πατέρα του στο δημοτικό και δούλευε απο εκείνη την ηλικία μέχρι και που έφυγε, στα 83.Εβλεπα πως τον στεναχωρούσε η απόγνωση που μου δημιουργούσε αυτή η κατάσταση αλλά ήταν αδύνατο να σταματήσει.Ομως μαθαίνοντας για το πρόβλημα αυτό του έδειχνα μεγαλύτερη κατανόηση και χαίρομαι για αυτό.
Αναγκάστηκα να πληρώσω χιλιάδες ευρω για να ξεφορτωθώ τόνους σκουπιδιών και ως επόμενο ακόλουθο δεν αντέχω τα πολλά πράγματα και δεν μπορω να ηρεμήσω αν δεν είναι συμμαζεμένο το σπίτι.Εννοείται πως αντιλαμβάνομαι πόσο μου έχει κοστίσει αυτό ψυχικά.

[ΔέσποιναΒαρβαρήγου]

😢η δική μου μητέρα πέρα από το ότι μου δημιούργησε τρομερά τραύματα στα πιο τρυφερά χρόνια, ενώ ήταν καλή ψυχή κυρίως με τους ξενους, είχε παρόμοια με την ιστορία κακά παιδικά χρόνια, παντρεύτηκε μάλλον από ανάγκη τον πατέρα μου κ έζησαν άσχημα ως το τέλος κ εγώ μαζί τους, λοιπόν συσσωρευε ρούχα Ρούχα, παπούτσια.Ακριβα όλα, καλά ρούχα .Έδινε κ όλα σε φτωχούς ανθρωπους αλλά με τα χρόνια , διότι δεν πέταγε τίποτα, όλο το σπίτι ήταν γεμάτο, άρχισε να τα κάνει βουνά, ήταν μια τραγική κατάσταση .Εγώ είχα παντρευτεί κ ζούσα στον πάνω όροφο αλλά λυπομουν τον πατέρα μου που προσπαθούσε να κάνει κάτι .Κρυφά, γέμιζε σακούλες κ τα πετούσε .Όταν η μητέρα μου έψαχνε κάποιο ρούχο κ μετά άλλο κ δεν τα έβρισκε, διότι όλα τα θυμόταν κ ας ήταν ανακατεμένα μεσα σε σωρούς, τότε φώναζε, έκλαιγε....Είχα τόσα προβληματα μαζί της κ αυτό ήταν το κερασάκι.Οταν χτύπησε στα 78 της κ ήταν μια βδομάδα στο ΚΑΤ, καλώς κακώς, μαζί εγώ κ ο πατέρας μου, μαζέψαμε όλα τα ρούχα από τα πατώματα στα δωμάτια, γεμίσαμε πάνω από 25 σακούλες κήπου κ φωνάξαμε ένα παλιατζή.Τακτοποιησα τις ντουλάπες όλες αφού τις έπλυνα, κράτησα ρούχα της βέβαια όσα ήταν καλά, κατάφερα να το κάνω σπίτι, ελπίζοντας πως βοηθούσα κ τους δύο.Γονεοποιημενο παιδί αιωνίως βέβαια.Οταν την φέραμε σπίτι κ σιγά σιγά με το Π περπατούσε κ έψαχνε τους μπόγους κ τους σωρούς κ δεν τα βρήκε, φώναζε, ούρλιαζε ...Μόλις συνηρθε κ βγήκε έξω, ξανάρχισε το χόμπι να ψωνίζει ρούχα, ρούχα, παπούτσια, , δεν μπόρεσε όμως να φτάσει τις προηγούμενες ποσότητες.Τί μου θυμισατε! Χρήματα;Της έδινε ο πατέρας μου για να μην γκρινιάζει κ να τον αφήνει λίγες ώρες ήρεμο!!!
Πόσα βάσανα έζησα κ προσπαθούσα να αντέξω .Αυτό ήταν το μικρότερο.Και εγώ πετάω συχνά άχρηστα πράγματα κ Μ αρέσει να τα έχω τακτοποιημένα.Απολαμβανω το φυσιολογικό μου σπιτάκι.
Κρίμα για όσα παιδιά την πληρώνουν για γονείς ναι μεν που σαν παιδιά βασανίστηκαν αλλά δεν τους εφταιξαν τα παιδιά τους να ζουν μαύρες ζωές

[mariannamitta]

Εύχομαι από καρδιάς να καταλαγιάσει το τραύμα σου. Φαίνεται πώς είστε ένας άνθρωπος με υψηλό δυναμικό. Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι χρόνος:-)

[roulaakrivi]

Όταν είδα μετά θάνατον ή πολύ Φιλότιμη μητέρα μου έπασχε από το ίδιο λόγο δεν άντεξαν αυτό που ανικρισα και βρέθηκα στο ψυχιατρείο

[ΜαριαΑναστασιαδου-σθ]

Με άγγιξε πάρα πολύ αυτή η ιστορία! Εύχομαι η κοπέλα να ξεπεράσει τα τραύματα της φαίνεται μια πολύ σωστή κοπέλα με κατανόηση και μεγάλη αγάπη για την μητέρα της! Εύχομαι πραγματικά να έχει μια καλή ζωή!!!!

[dukissachatzimichali]

Συλλυπητήρια 😢😢😢 Ευχαριστώ την κοπέλα που το μοιράστηκε.Καλη δύναμη να έχει.❤❤❤❤

[Stella--]

Συγκλονίστηκα! Δεν γνώριζα γιαυτη την διαταραχή! Σ'ευχαριστώ πολύ Θέκλα μου που έκανες το βίντεο!

[giotaK-vjeg]

Πόσο συγκινητική η κατανόηση της κοπέλας για την μητέρα της. Σε ευχαριστούμε που το μυραστηκες μαζί μας με τόσο ωραίο τρόπο και αγάπη προς την μητέρα σου, τα θερμά μου συλλυπητήρια.❤

[Eleni_hatz]

Συλλυπητήρια κοπέλα μου για την απώλεια σου.. πραγματικά ελπίζω να γαληνεψε πλέον η μαμά σου από όλα όσα την ταλαιπωρούσαν 🙏🏻

[ληξουριώτισσα]

Σας ευχαριστώ πολύ για την ανάπτυξη του θέματος. Πρώτη φορά το ακούω. Και σκέφτομαι: Μοιάζει να είναι και αυτή μια ταραχή, μέσα από την οποία δύνανται να εκφράζουν τον καταπιεσμένο συναισθηματικό τους κόσμο, πλέον, και τα λαϊκά στρώματα της χαοτικής, καταναλωτικής εποχής μας... Μήπως στο κάθε εν δυνάμει χρήσιμο αντικείμενο πεταμένο στα σκουπίδια έβλεπε, αλληγορικά, τον εαυτόν της, στον οποίο ήθελε να δώσει μια ελπίδα αξιοποίησης; Μήπως τα έβλεπε σαν τα σκόρπια κομμάτια του είναι της με τα οποία θα ανοικοδομούσε τον χαμένο, όμορφο, εσωτερικό της κόσμο; Μήπως συμβόλιζαν, όλα αυτά, το λούτρινο ζωάκι, που είτε δεν είχε ποτέ, είτε, αν το είχε, ήταν το μόνο που την παρηγορούσε φαινομενικά και προσωρινά; Ο Θεός (με την βοήθεια του οποίου, μόνο, μπορούμε να κτίζουμε και να οικοδομούμε), να συγχωρέσει και την μητέρα της φίλης μας. Ζωή σε όλους σας.

[alexandraloukas]

Σας ευχαριστώ πολύ που αναπτύξατε αυτό το θέμα εγώ ζω στην Αμερική 50 χρόνια αυτό το ξέρω από τότε που ήρθα αλλά δεν το είχα ακούσει ποτέ στην Ελλάδα εδώ είναι πολύ απλωμένη αυτή η αρρώστια υπήρχε και στην οικογένεια Από τη μεριά του γαμπρού μου θυμάμαι για πρώτη φορά που μπήκα στο σπίτι και δεν υπήρχε μέρος να καθίσεις αργότερα σπούδασα και έμαθα πιο πολλά και βοήθειάσα Διότι αυτή η αρρώστια είναι η μόνη που πρέπει να γίνει με διαφορετικούς ανθρώπους δεν είναι πηγές σου δώσανε χάπια και έγινες καλά δεν υπάρχει φάρμακο αλλά υπάρχει ολόκληρο σύστημα τουλάχιστον εδώ στην Αμερική και πρέπει Να προσέχεις πολύ και πραγματικά τους λυπάμαι όπως η φίλη με την μητέρα της η συμπεθέρα νόμιζε ότι αν καθαρίσει το σπίτι θα ήταν για καλό όμως έκανε λάθος και ο αδερφός της αυτοκτόνησε έμενε με τη μητέρα του και νόμιζε ότι η μητέρα τα είχε μαζέψει Όλα αλλά δεν ήταν έτσι ήταν ο γιος που τα είχε μαζέψει δεν ξέρω πολύ καλά να εκφραστώ στα ελληνικά αλλά απ’ ό, τι κατάλαβα δεν ξέρουν και πολλά η έλληνες για αυτή την αρρώστια συγχαρητήρια στην κοπέλα που είχε τόση κατανόηση

[chrysoula_petropoulou]

Εύχομαι, στην κοπέλα που μοιράστηκε την ιστορία της ζωής της, γρήγορα να σταθεί στα πόδια της χωρίς πόνο. Πόσο με συγκίνησε ο τρόπος που κατανόησε και περιέγραψε το πρόβλημα της μαμάς της. Θερμά συλλυπητήρια και μιά ζέστη και σφιχτή αγκαλιά με αγάπη!❤ Θέκλα μου να είσαι καλά, φιλιά!❤❤❤

[elenigjikagazhga]

Συλλυπητήρια για την απώλεια...ο τρόπος που έφυγε ειναι δύσκολος ..Αιώνια της η μνήμη...

[helen.]

Συλλυπητήρια για τη μαμά σου, ας είναι ελαφρύ το χώμα που την σκεπάζει. Έκανες ότι περνούσε από το χέρι σου, αυτο ήταν πιο δυνατό απο τη μαμά σου. Κουράγιο ❤
Το εχω και εγώ σε μικρότερη μορφη. Έκανα τη διαδικασία της Μαρί Κόντο και έχω ακόμα λίγο δρόμο.

[savvimeletiou]

Συγκλονιστική η ιστορία της μαμάς της κοπέλας... Κουράγιο και δύναμη της εύχομαι..

[ΕλενηΒλαχου-φσ]

Στέλνω την αγάπη μου και μια μεγαλη αγκαλιά στην κοπέλα.😘😘

[johnyhad]

Ταυτιζομαι με την κοπέλα. Την ίδια διαταραχη παρασυσωρευσης την έχει και η μαμα μου. Χρειαστηκε να ακούσω το συγκεκριμένο podcast για να μπορέσω να καταλάβω και να κατανόησω πολλά πράματα σε σχέση με την μητερα μου.