Άγιος ο Θεός σε βαρύ, Αποστολικό και Ευαγγελικό Ανάγνωσμα Κυρ Μυροφόρων ΑρΧιεπ Χρυσόστομος ΠΕΡΙΣΤΕ

ΣΤΕΡΝΗ ΜΟΥ ΓΝΩΣΗ…για τους «Υπερέλληνες» του 1967-1974
Δύο μόνο μέρες πριν ο Επίσκοπος Εφέσσου Χρυσόστομος επισκεφθεί τον Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομο για να συντονίσουν τις ενέργειές τους προς σωτηρία του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, την Πέμπτη δηλαδή 25 Αυγούστου του 1922 ο δεύτερος έγραψε και έστειλε βαρυσήμαντη επιστολή προς τον Ελευθέριο Βενιζέλο που μεταξύ των άλλων του έλεγε:
«Ο ελληνισμός της Μικράς Ασίας, το ελληνικό κράτος, αλλά και σύμπαν το ελληνικό Έθνος κατεβαίνει πλέον εις τον Άδην από του οποίου καμμία δύναμις δεν θα δυνηθή να το αναβιβάση και το σώσει.
Της αφαντάστου ταύτης καταστροφής βεβαίως αίτιοι είναι οι πολιτικοί και προσωπικοί σας εχθροί, πλην και υμείς φέρετε μέγιστον της ευθύνης βάρος δια δύο πράξεις σας.
Πρώτον διότι αποστείλατε εις Μ. Ασίαν ως ύπατον αρμοστήν ένα τουτ’ αυτό παράφρονα και εγωϊστήν. και δεύτερον διότι… είχατε την ατυχή και ένοχον έμπνευσιν να διατάξητε εκλογάς κατ’ αυτάς ακριβώς τας παραμονάς της εισόδου σας εις Κωνσταντινούπολιν και της καταλήψεως αυτής υπό του ελληνικού στρατού προς εκτέλασιν της – οίμοι - δια παντός καταστραφείσης Συνθήκης τωνΣεβρών.
Αλλά γέγονε ό γέγονε».

Και αφού συνεχίζει ο Άγιος πια Σμύρνης Χρυσόστομος με διάφορες παρατηρήσεις και συμβουλευτικές σκέψεις και απόψεις, όπως η παράδοση της διοίκησης του στρατού στους εκδιωχθέντας αξιωματικούς της Αμύνης, την άμεσο εκδίωξη του Στεργιάδη και του Χατζηανέστη συνεχίζει και καταλήγει:
«Έκρινα δε προπαντός απαραίτητο εκ των φλογών της καταστροφής εν αις οδυνάται ο μικρασιατικός ελληνισμός, και ζήτημα είναι αν όταν το παρόν μου γράμμα αναγιγνώσκεται υπό της υμετέρας εξοχότητος, ΑΝ ΗΜΕΙΣ ΥΠΑΡΧΩΜΕΝ ΕΝ ΤΗ ΖΩΗ……..να σας είπω μόνον δύο λέξεις….
»Δεν είναι ανάγκη ο ελληνισμός ούτος και αι χώραι αύται μετά της Κωνσταντινουπόλεως να ενωθώσι μετά της Ελλάδος, διότι το όνειρον τούτο απεμακρύνθη αφ’ ημών τουλάχιστον δι’ εκατόν έτη, αλλά σπεύσατε και υψώσατε παντού την επιβλητικήν φωνήν σας και αυταί αι χώραι ν’ αποτελέσουν ένα αυτόνομον Ανατολικόν χριστιανικόν κράτος, έστω υπό την κυριαρχίαν του Σουλτάνου και ύπατον αρμοστή την Σην περινουστάτην κορυφήν. »
»Είναι η μόνη και ενδεδειγμένη λύσις, ήτις θα θέση τέρμα εις τας συμφοράς των κατοίκων της Ανατολής …..»
Εν Σμύρνη τη 25η Αυγούστου 1922
Ο Σμύρνης Χρυσόστομος.