filmov
tv
Μυρτώ Καμβυσίδη - Σαν Καφενείο (HQ Official Audio Video)

Показать описание
Μυρτώ Καμβυσίδη - Σαν Καφενείο (HQ Official Audio Video)
Μουσική: Μίκη Θεοδωράκης Ποίηση: Αγγελική Ελευθερίου
από την συλλογή
Ξαναδιαβάζοντας τον Μίκη Θεοδωράκη
download links:
streaming links:
Youtube link Ολόκληρης της Συλλογής:
extra links
Τα ονόματα των μουσικών είναι:
Παναγιώτης Καψαμπέλης ενορχήστρωση ακουστικές κιθάρες
Σταύρος Δεριζιώτης μπουζούκι
Ελένη Καμβυσίδη κρουστά
Αντώνης Αρβανίτης Κοντραμπάσο
Βασίλης Παπαχρήστου πιάνο
Ηρακλής Βαβάτσικας Μπαγιάν
Μυρτώ Καμβυσίδη φωνή
Ηχοληψία - μίξη Αλέξης Γκίκας
studio Under The Tree
Στίχοι
Τον στεναγμό μου πια δεν τον ακούς;
Η νύχτα λες που αναστενάζει;
Τα ρούχα σου ραντίζω μ’ αγιασμούς
και λέω είναι μπόρα θα περάσει.
Σαν καφενείο με κλειστά παράθυρα
και σ’ ένα δρόμο ερημικό έγειρε τώρα η καρδιά σου.
Και σαν τον πόλεμο τον ξαφνικό με τα σημάδια
στο λαιμό ζεστή με πήραν απ’ την αγκαλιά σου.
Από το σπίτι δεν περνά κανείς,
ούτε οι φίλοι κι οι γειτόνοι.
Η στέγη δε χαμήλωσε θαρρείς;
Μα είναι η αγάπη που τελειώνει.
Σαν καφενείο με κλειστά παράθυρα
και σ’ ένα δρόμο ερημικό έγειρε τώρα η καρδιά σου.
Και σαν τον πόλεμο τον ξαφνικό με τα σημάδια
στο λαιμό ζεστή με πήραν απ’ την αγκαλιά σου.
Μουσική: Μίκη Θεοδωράκης Ποίηση: Αγγελική Ελευθερίου
από την συλλογή
Ξαναδιαβάζοντας τον Μίκη Θεοδωράκη
download links:
streaming links:
Youtube link Ολόκληρης της Συλλογής:
extra links
Τα ονόματα των μουσικών είναι:
Παναγιώτης Καψαμπέλης ενορχήστρωση ακουστικές κιθάρες
Σταύρος Δεριζιώτης μπουζούκι
Ελένη Καμβυσίδη κρουστά
Αντώνης Αρβανίτης Κοντραμπάσο
Βασίλης Παπαχρήστου πιάνο
Ηρακλής Βαβάτσικας Μπαγιάν
Μυρτώ Καμβυσίδη φωνή
Ηχοληψία - μίξη Αλέξης Γκίκας
studio Under The Tree
Στίχοι
Τον στεναγμό μου πια δεν τον ακούς;
Η νύχτα λες που αναστενάζει;
Τα ρούχα σου ραντίζω μ’ αγιασμούς
και λέω είναι μπόρα θα περάσει.
Σαν καφενείο με κλειστά παράθυρα
και σ’ ένα δρόμο ερημικό έγειρε τώρα η καρδιά σου.
Και σαν τον πόλεμο τον ξαφνικό με τα σημάδια
στο λαιμό ζεστή με πήραν απ’ την αγκαλιά σου.
Από το σπίτι δεν περνά κανείς,
ούτε οι φίλοι κι οι γειτόνοι.
Η στέγη δε χαμήλωσε θαρρείς;
Μα είναι η αγάπη που τελειώνει.
Σαν καφενείο με κλειστά παράθυρα
και σ’ ένα δρόμο ερημικό έγειρε τώρα η καρδιά σου.
Και σαν τον πόλεμο τον ξαφνικό με τα σημάδια
στο λαιμό ζεστή με πήραν απ’ την αγκαλιά σου.
Комментарии