filmov
tv
Nawożenie i żywienie ziemniaka na zbiór wczesny
Показать описание
Ziemniak w czasie swego wzrostu pobiera z gleby określone ilości składników pokarmowych.
Aby dać 10 t plonu z 1 ha, musi pobrać średnio (w kg):
50–75 azotu,
30–50 P2O5,
85–125 K2O,
10–15 CaO,
10-15 MgO oraz pewne ilości mikroelementów. Wymagania pokarmowe i zasobność gleby wskazują na potrzeby nawozowe roślin.
Ziemniak bardzo korzystnie reaguje na nawożenie organiczne. Podstawowy nawóz organiczny to obornik lub kompost. Dopuszczalna dawka to 30–35 t/ha, (większe dawki są bardzo pożądane, zwłaszcza pod ziemniaka jadalnego). Pod wczesne ziemniaki obornik musi być dobrze przefermentowany lub stosowany jesienią. Wiosną można stosować komposty.
Można go zastąpić nawozami zielonymi przyorywanymi jesienią. Obornik należy zastosować bezpośrednio po żniwach razem z podorywką lub jesienią z orką przedzimową. Obornik wzmaga działanie nawożenia mineralnego, zwiększa retencję wodną i aktywność mikrobiologiczną gleby oraz poprawia właściwości smakowe ziemniaka.
Nawozy mineralne są istotnym uzupełnieniem nawozów organicznych, są źródłem mikroskładników.
Połączenie różnych źródeł składników umożliwia uzyskanie większych plonów.
Efektywność nawożenia mineralnego zależy między innymi od wilgotności i odczynu gleby oraz od poziomu agrotechniki. Dawki i rodzaj nawozów dobieramy do rodzaju gleby i jej zasobności, warunków wilgotnościowych oraz od uprawianej odmiany i kierunku użytkowania.
W uprawie ziemniaka wczesnego podstawowe znaczenie w budowaniu plonu ziemniaka i jego jakości ma nawożenie azotem (rozwój wegetatywny) i potasem (smak bulw).
Jeżeli zastosowano pełną dawkę obornika jesienią to nie ma potrzeby nawożenia azotem. W pozostałych przypadkach całość azotu stosuje się jednorazowo przed sadzeniem bulw. Dla odmian najwcześniejszych (okres uprawy 55-60 dni) zazwyczaj wystarczy 40-60 kg N/ha, a dla późniejszych (70-80 dni) 75-100 kg N/ha. Nie należy stosować zbyt dużych dawek azotu, ponieważ powoduje to nadmierny rozwój naci i opóźnia zawiązywanie.
Azot jest przede wszystkim potrzebny do wzrostu i rozbudowy części wegetatywnych, ale też spośród wszystkich składników nawozowych wywiera największy wpływ na skład chemiczny i wartość konsumpcyjną bulw.
Najważniejszą sprawą w racjonalnym nawożeniu mineralnym ziemniaka jest ustalenie optymalnej dawki azotu.
Gdy wymagana ilość azotu zostanie przekroczona, plon ziemniaka nie zwiększa się, lecz maleje.
Również intensywność nawożenia fosforem i potasem zależy od dawek azotu, uprawianej odmiany i kierunku użytkowania.
Dawki azotu muszą być powiązane z N:P:K jak 1:1:1,5, a lepiej 1:1:1,75-2,0.
Aby dać 10 t plonu z 1 ha, musi pobrać średnio (w kg):
50–75 azotu,
30–50 P2O5,
85–125 K2O,
10–15 CaO,
10-15 MgO oraz pewne ilości mikroelementów. Wymagania pokarmowe i zasobność gleby wskazują na potrzeby nawozowe roślin.
Ziemniak bardzo korzystnie reaguje na nawożenie organiczne. Podstawowy nawóz organiczny to obornik lub kompost. Dopuszczalna dawka to 30–35 t/ha, (większe dawki są bardzo pożądane, zwłaszcza pod ziemniaka jadalnego). Pod wczesne ziemniaki obornik musi być dobrze przefermentowany lub stosowany jesienią. Wiosną można stosować komposty.
Można go zastąpić nawozami zielonymi przyorywanymi jesienią. Obornik należy zastosować bezpośrednio po żniwach razem z podorywką lub jesienią z orką przedzimową. Obornik wzmaga działanie nawożenia mineralnego, zwiększa retencję wodną i aktywność mikrobiologiczną gleby oraz poprawia właściwości smakowe ziemniaka.
Nawozy mineralne są istotnym uzupełnieniem nawozów organicznych, są źródłem mikroskładników.
Połączenie różnych źródeł składników umożliwia uzyskanie większych plonów.
Efektywność nawożenia mineralnego zależy między innymi od wilgotności i odczynu gleby oraz od poziomu agrotechniki. Dawki i rodzaj nawozów dobieramy do rodzaju gleby i jej zasobności, warunków wilgotnościowych oraz od uprawianej odmiany i kierunku użytkowania.
W uprawie ziemniaka wczesnego podstawowe znaczenie w budowaniu plonu ziemniaka i jego jakości ma nawożenie azotem (rozwój wegetatywny) i potasem (smak bulw).
Jeżeli zastosowano pełną dawkę obornika jesienią to nie ma potrzeby nawożenia azotem. W pozostałych przypadkach całość azotu stosuje się jednorazowo przed sadzeniem bulw. Dla odmian najwcześniejszych (okres uprawy 55-60 dni) zazwyczaj wystarczy 40-60 kg N/ha, a dla późniejszych (70-80 dni) 75-100 kg N/ha. Nie należy stosować zbyt dużych dawek azotu, ponieważ powoduje to nadmierny rozwój naci i opóźnia zawiązywanie.
Azot jest przede wszystkim potrzebny do wzrostu i rozbudowy części wegetatywnych, ale też spośród wszystkich składników nawozowych wywiera największy wpływ na skład chemiczny i wartość konsumpcyjną bulw.
Najważniejszą sprawą w racjonalnym nawożeniu mineralnym ziemniaka jest ustalenie optymalnej dawki azotu.
Gdy wymagana ilość azotu zostanie przekroczona, plon ziemniaka nie zwiększa się, lecz maleje.
Również intensywność nawożenia fosforem i potasem zależy od dawek azotu, uprawianej odmiany i kierunku użytkowania.
Dawki azotu muszą być powiązane z N:P:K jak 1:1:1,5, a lepiej 1:1:1,75-2,0.
Комментарии