Του BURNOUT το κάγκελο! ft. Σουζάνα Κλημεντίδη | Θα Σας Ειδοποιήσουμε 🔔

preview_player
Показать описание
Συζητάμε με τη δραστήρια σε κοινωνικά θέματα δικηγόρο Σουζάνα Κλημεντίδη και εξετάζουμε την έλλειψη νομικού πλαισίου όσον αφορά την ψυχική υγεία και το burnout, τις διαφορές μεταξύ Ελλάδας και εξωτερικού, και το κατά πόσο οι νεότεροι εργαζόμενοι είναι πιο ευαίσθητοι σε θέματα εξουθένωσης.

Η Συζήτηση με σειρά:
00:00 Intro
03:42 Τι είναι το Burnout;
08:35 Η έλλειψη νομικού πλαισίου στα θέματα ψυικής υγείας στον εργασιακό χώρο
16:27 Είναι οι νέοι εργαζόμενοι πιο ευαίσθητοι;
24:36 Πώς είναι τα πράγματα στο εξωτερικό;
29:21 Γιατί είναι σημαντική η αλλαγή του εργασιακού περιβάλλοντος;
37:39 Πώς μπορεί να μιλήσει ένας εργαζόμενος για τα θέματα ψυχικής υγείας;
44:20 Τι μπορούν να κάνουν οι εταιρείες από τη μεριά τους;
56:05 Φταίνε πάντα οι εργοδότες;
01:00:14 Outro

"Θα Σας Ειδοποιήσουμε"🔔
Το Νο1 Business Show της χώρας!

👉 Όσα ψιθυρίζονται στα “πηγαδάκια” των διαδρόμων των εταιρειών.
👉 Όσα θα έπρεπε να λέγονται και να συζητούνται με ανοιχτές εταιρικές πόρτες.
👉 Όσα πολλοί δειλιάζουμε να κοινοποιήσουμε εκεί που πρέπει.
👉 Όσα “ο κόσμος το ‘χει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι”.

Όλα αυτά και πολλά ακόμα θέματα εργασιακής κουλτούρας, επιχειρηματικότητας, καινοτομίας, ανεργίας, δεξιοτήτων και Industry 4.0, βγαίνουν για 1η φορά αφιλτράριστα στον αέρα!

Business επικαιρότητα, χωρίς αναστολές, με χιούμορ και έντονη διάδραση με όλους εσάς!

Παρουσιάζουν:
💠 Κωνσταντίνος Κίντζιος ( @kkintzios )
💠 Σπύρος Ανδριανός ( @spyrando )

Λίγα λόγια για τους host:

Σπύρος Ανδριανός:
Βραβευμένος σε ευρωπαϊκό επίπεδο manager, επιχειρηματίας, ομιλητής και best seller συγγραφέας. Άφησε μια επιτυχημένη εταιρική καριέρα για να συνιδρύσει το Men Of Style το 2014, το μεγαλύτερο brand αυτοβελτίωσης στην Ελλάδα. Μέσα από αυτό, έχει βοηθήσει χιλιάδες ανθρώπους να βελτιώσουν τις δεξιότητες στις σχέσεις τους, ενώ το περιεχόμενό του έχει αγγίξει εκατομμύρια σε διάφορες πλατφόρμες.
Συγγραφέας του best seller "Άνδρας Αξίας", είναι ο οικοδεσπότης του podcast Apla+Andrika και της εκπομπής "Θα Σας Ειδοποιήσουμε", που για 12 μήνες ήταν το #1 επιχειρηματικό show στο Spotify. Επιπλέον, συγκαταλέγεται στους Top 20 Influential LinkedIn accounts στην Ελλάδα για το 2024.

Κωνσταντίνος Κίντζιος:
Ο Κωνσταντίνος γεννήθηκε πριν από 42 χρόνια με όνειρο να γίνει οδηγός αγώνων ή μπασκετμπολίστας. Το 2009 έφτασε στα 170 κιλά, αλλά κατάφερε να χάσει 90 κιλά, αλλάζοντας τη ζωή του.
Εμπνευσμένος από το ρητό του JFK - “Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για σένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για τη χώρα σου” - έχει αφιερώσει τα τελευταία 8, από τα συνολικά 20, χρόνια εμπειρίας του στη στήριξη της νέας γενιάς, μέσω του ReGeneration, έχοντας συμβάλει σε 4.500 προσλήψεις νέων πτυχιούχων σε 2.000 εταιρείες.
Έχει υπάρξει ομιλητής σε 400+ συνέδρια, ενώ το «Θα Σας Ειδοποιήσουμε», το οποίο δημιούργησε μαζί με τον Σπύρο Ανδριανό αποτελεί το Νο1 Business Show της χώρας.
Ως Business Mentor, έχει βοηθήσει περισσότερα από 8.000 στελέχη να χαράξουν νέους δρόμους, εστιάζοντας σε αυτό που αγαπούν και ταιριάζει με τις απαιτήσεις της αγοράς.
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

👥 Το πιο Ολοκληρωμένο LinkedIn Course, από τον Σπύρο και τον Κωνσταντίνο.

notifyshow
Автор

Σας ευχαριστώ που θέσατε αυτό το θέμα. Το Burn Out είναι εδώ, είναι κάτι υπαρκτό και επίπονο. Εγώ προσωπικά, έφυγα από έναν άκρως τοξικό εργασιακό χώρο, όντας σε burn out φυσικά, με όλων των ειδών τα ψυχοσωματικά που υπάρχουν, και μετά από πολλούς γιατρούς και εξετάσεις, έχει περάσει 1 χρόνος και ακόμα αναρρώνω. Πάνω από όλα να είμαστε καλά, να επικοινωνούμε με ωραίο τρόπο και να μην είμαστε έτοιμοι να επικρίνουμε τον άλλον, γιατί αυτό επικρατεί κοινωνικά εκεί έξω. Υπέροχο επεισόδιο και Podcast, γενικότερα. ♥️✨️✌️

bluemarine
Автор

Οι μισοί εδώ στην Ελλάδα όταν λες burnout ξέρουν μόνο το περιοδικό με αυτοκίνητα που κυκλοφορούσε τη δεκαετία του 2000

powerrangermple
Автор

Συγχαρητήρια για τη συζήτηση! Η ενσυναισθηση εκλειπει από την εργασία δυστυχώς!

ΕλενηΣιδηροπουλου-ξρ
Автор

Πάντα υπέροχοι και με υπέροχους καλεσμένος αλλά και με μοναδικά θέματα 💪 στα 16 χρόνια που εργάζομαι, πρώτη φορά που έπαθα burnout στην εργασία μου, είχα την πλήρη ψυχολογική στήριξη και κατανόηση από τον προϊστάμενο μου μετά από burnout που έπαθα. Ποτέ ξανά δεν είχα υποστήριξη ή κατανόηση σε οποιοδήποτε τομέα.

konstantinospetrakis
Автор

Ευφυέστατο θέμα εκπομπής! Συγχαρητήρια παιδιά!

kostaskostopoulos
Автор

Αλγόριθμικο σχόλιο για τους καραφλες της ❤ μας!

chriswayne
Автор

Σιγά μην πάθω burnout τους δουλεύεις όπως σε δουλεύοουν η εργοδοσία σε μεγάλο βαθμό είναι για το τσίρκο, αξία και χαρά τους δίνεις να σε βλέπουν να καίγεσαι

Loukas-lzel
Автор

Σας ευχαριστώ πολύ που μέσα σε όλη την καταπληκτική θεματολογία σας και όλους τους υπόλοιπους καλεσμένους σας, δίνετε αρκετό χώρο και χρόνο στην Σουζάνα.
Επιστημονική άποψη τόσο νομικά όσο και επιχειρηματικά. Και όλα αυτά δωρεάν. Και πάλι ευχαριστώ

theokurou
Автор

Εξαιρετική συζήτηση! Σας ευχαριστούμε που συζητάτε τέτοια θέματα δημόσια και με αυτές τις τοποθετήσεις!

RENAI
Автор

Ξαναγυρνάμε όμως στις παλιές αξίες, όπου συμασια έχουν οι άνθρωποι, οι σχέσεις και μια αξιοπρεπή καθημερινότητα ….. αφού το τερματίσαμε και είδαμε ότι δεν βγαίνει πουθενά οι 60 ώρες / δουλειας την εβδομάδα και σαν κοινωνία «πατωσαμε « ….. γυρνάμε πισο στις αξίες που ξέρουμε και μας λείπουν !

papmika
Автор

Παιδιά πολύ καλό βίντεο !
Για τους εργοδότες έχουμε κάτι ;
Που κοντεύουν να σκάσουν που πάτε και τις καλές συνθήκες οι εργαζόμενοι δεν θέλουν να αποδώσουν;
Και επιπλέον σε δουλειές που δεν μπορούν να λείψουν τόσο εύκολα όσο ένα γραφείο (π.χ. Χειρονακτικές) τι κάνουμε ;

thePAOFaN
Автор

Μπράβο για το θέμα που επιλέξατε να ανοίξετε!!

pgeorgia
Автор

6:55 περνάνε με deadlift. Αρκεί το τελευταίο σετ η μπάρα να φύγει με φόρα στο πάτωμα

ΓιώργοςΝταης-νν
Автор

H #TeamAlgorith ΠΟΤΕ δεν παθαινει burnout με τα comments!

stavrosapostolou
Автор

Μεγάλο και ευαίσθητο ζήτημα. Οταν μιλάμε για επιχειρήσεις είναι δύσκολη η πραγματική μετάβαση από τον κατά βάση πελατοκεντρικό στον ανθρωποκεντρικό προσανατολισμό.
Γενικά θα πρέπει να κάνετε μια εκπομπή που να αφορά τις επιπτώσεις (μεταξύ αυτών και το burnout) που έχουν οι υπερβάσεις, το συνεχές extra mile και η έξοδος από το βασικό comfort zone που πολλοί άνθρωποι πραγματοποιούν προκειμένου να γίνονται συνεχώς καλύτεροι, να προσφέρουν περισσότερα, να διεκδικήσουν έναν καλύτερο μισθό ή μια καλύτερη εργασία.
Καλά όλα αυτά περί mindset κλπ αλλά μπορεί να σε οδηγήσουν σε σημαντικά προβλήματα.

MrThrylewn
Автор

Τρομεροί και αναγκαίοι στη δυστοπικη μας χώρα

ΓεώργιοςΤαλόγλου-δη
Автор

Ωραία η καλεσμένη σας και με πολύ καλή ροή του λόγου

ΒίκτωραςΜπεκιάρης
Автор

Ως μάνατζερ σε SP500 εταιρία στο εξωτερικό που έχει γραφεία και στην Ολλανδία μπορώ να πω το εξής συγκεκριμένο για αυτή τη χώρα: το burnout στην Ολλανδία έχει γίνει απλά ρουτίνα, ο νόμος λέει ότι αν ο εργαζόμενος βγει σε sick leave (συμπεριλαμβανομένου του burnout) τότε ο εργαζόμενος μπορεί να λάβει για ένα χρόνο 100% τον μισθό του και τον δεύτερο 70% χωρίς να χρειαστεί να δουλέψει ούτε μια ώρα. Επίσης το κράτος υποχρεώνει την εταιρία να προσλάβει γιατρό που θα επιβλέπει το αν είναι έτοιμος να επιστρέψει ο εργαζόμενος και κάτω από ποιες συνθήκες. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι αυτός ο γιατρός σχεδόν πάντα θα κάνει ότι του πει ο εργαζόμενος (σχετικά με το πόσο έτοιμος είναι να επιστρέψει) γιατί απλά δεν θα πάρει ποτέ το ρίσκο να πιέσει τον εργαζόμενο να γυρίσει στην δουλειά του. Το παραπάνω σε συνδυασμό με το ότι προστατεύονται πάντα τα προσωπικά δεδομένα δημιουργεί ένα πολύ δυνατό κίνητρο στον εργαζόμενο να δηλώσει burnout με αποτέλεσμα το ολλανδικό κράτος να ζημιώνεται (αφού αυτό πληρώνει το μισθό του κατά βάση κατά την περίοδο που δεν δουλεύει) και η ομάδα που δουλεύει να χρειαστεί να τον καλύψει άρα αυτοί να επωμιστούν το βάρος. Οποία έχει ζήσει και δουλέψει στην Ολλανδία ξέρει πολύ καλά αυτήν την κατάσταση. Σαν αποτέλεσμα όλου αυτού η εταιρία μου πλέον αποφεύγει τις μελλοντικές προσλήψεις στην Ολλανδία.

Did..jddid....
Автор

Πολύ λεπτό θέμα συζήτησης στο σημερινό επεισόδιο το θέμα της ψυχικής επιβάρυνσης. Θα ήθελα εδώ όμως να φέρω όχι ακριβώς τον αντίλογο, καθώς στη θεωρεία συμφωνώ κοντά στο 100%, αλλά μια διαφορετική (συμπληρωματική) οπτική για τροφή για σκέψη.

Τι γίνεται σε περίπτωση που μια ομάδα εργαζομένων κάνει κατάχρηση του συγκεκριμένου δικαιώματος; Είναι κάτι που γίνεται πολύ πιο εύκολα σε σχέση με τη σωματική πάθηση καθώς δεν αποδεικνύεται ούτε αν ισχύει, ούτε αν δεν ισχύει και αν έχει σύμμαχό του μάλιστα το νομικό πλαίσιο τότε γίνεται αχταρμάς η υπόθεση. Εδώ ήδη γίνεται αχταρμάς με ιατρικά "συγχωροχάρτια" για τα σωματικά...

Θα δώσω εδώ ένα κατανοητό παράδειγμα (που πιστέψτε με δεν αποτελεί φαντασία, η βάση οφείλεται σε αληθινή κατάσταση). Ας πούμε ότι είναι περίπου 40 οι εργαζόμενοι σε εταιρία της οποίας η εργασία λειτουργεί με βάρδιες. Η εταιρία έχει τον προβλεπόμενο αριθμό εργαζομένων, συν ένα 5% για backup για παν ενδεχόμενο. Σημαντικό να αναφέρω, το συγκεκριμένο παράδειγμα αφορά το εξωτερικό (Γερμανία), προς αποφυγή οποιασδήποτε ενδεχόμενης παρερμηνείας.

Φανταστείτε λοιπόν τα εξής προβλεπόμενα: θα τύχει 1-2 να είναι άρρωστοι με πυρετό, θα τύχει 1-2 να έτυχε κάτι στο παιδί τους οπότε έπρεπε να κάτσουν σπίτι ή να φύγουν νωρίτερα, 1-2 για παρόμοιους λόγους που είπατε στο σημερινό Podcast. Όλα καλά μέχρι έδω, έχουμε και αριθμητικά backup προσωπικό (και δεν εννόησα καν ότι θα συμβούν ταυτόχρονα όλα αυτά). Το πρόβλημα είναι ότι για κάθε λόγο και αιτία που ορθώς επιτρέπεται να μην πας στην εργασία σου, υπάρχουν επιπρόσθετα και οι αντίστοιχοι "αντίστοιχοι" (δε θα πω χαρακτηρισμό γιατί θα μπορούσα πολλά επίθετα να χρησιμοποιήσω), που για κάθε κατηγορία αιτιολογίας είτε θα υπερβάλλουν είτε θα πουν και ένα ξερό ψέμα κάθε φορά και δεν θα έρθουν για εργασία όπως οφείλουν. Όταν έχουν μάλιστα και το νομικό πλαίσιο με το μέρος τους, δε διστάζουν να κάνουν κατάχρηση, μέχρι εκεί που τους παίρνει κιόλας χωρίς ντροπές, επαγγελματισμό ακόμα και στοιχειώδη σεβασμό προς τους συναδέλφους που κάθε μέρα εργάζονται πλάι πλάι (για τις μέρες που πάνε στη δουλειά τουλάχιστον). Εάν ήταν μεμονωμένο περιστατικό, άντε καλά θα λέγαμε, δε θα καθόμουν σα βλάκας να σπαταλήσω χρόνο να γράψω κατεβατό. Γίνεται τακτικά από πάντοτε.

Αποτέλεσμα; Κάθε αμέλεια, ανεξαρτήτως προέλευσης, δημιουργεί μια τρύπα στην παραγωγή, υπηρεσία, πώληση, (ανάλογα το επάγγελμα πείτε το όπως θέλετε). Αυτήν την τρύπα αγαπητοί φίλοι καλούνται να την καλύψουν οι σωστοί, εργατικοί, ποιοτικοί εργαζόμενοι. Δεν θέλω καν να σταθώ για το αχρείαστο επιπλέον κόστος του εργοδότη, που θα ήταν δίκαιο και σωστό δηλαδή να σταθούμε και εκεί, αλλά δεν θέλω να το περιπλέξω. Έτσι λοιπόν, για ένα μικρό ποσοστό ψευτών και απατεώνων (ναι αρκεί ένα μικρό ποσοστό να δημιουργήσει μεγάλη τρύπα, το ανθρώπινο δυναμικό δεν είναι όπως η βενζίνη, α οκ έχασα 3λίτρα, τα αντικαθστώ με άλλα 3) χαλάει ένα εργασιακό περιβάλλον που θα μπορούσε να είναι εξαιρετικό από κάθε άποψη. Μακροπρόθεσμα ο τίμιος και εργατικός, όταν κουραστεί από αυτήν την κατάταση θα παραιτηθεί με το κεφάλι ψηλά, χωρίς αποζημίωση γιατί θα βρει δουλειά εύκολα (κρίμα που για κάποιους μήνες θα ξεβολευτεί βέβαια). Ο απατεώνας θα μείνει, γιατί η απόλυση στο εξωτερικό είναι πάρα πολύ δύσκολη υπόθεση για τον εργοδότη όταν του δένει τα χέρια το νομοπλαίσιο με ένα κάρο μειονεκτήματα. Θα πρέπει δηλαδή ο εργοδότης να προσκομίσει αποδείξεις ακραίων παραπτωμάτων του εργαζομένου. Έλα απέδειξέ μου τώρα ότι ο Χ εργαζόμενος δεν ήταν όντως θλιμμένος που τον χώρισε η γκόμενα ή που κουράστηκε το μυαλουδάκι του, αχου το... Σκεφτείτε το διπλά πριν προτείνετε προστασία δικαιωμάτων, για να μην χάσετε αυτά που ήδη έχετε, έμμεσα....

Συμπέρασμα/ρητορική ερώτηση: Μήπώς καλύτερη λύση αποτελεί μερικές φορές η εμπιστοσύνη χωρίς νομοπλαίσιο απαραίτητα; Μιλάω μόνο για τις περιπτώσεις που η απόδειξη των δηλώσεων του καθενός είναι κατά 99% αδύνατη. Έτσι ανεξάρτητα την περίπτωση ο νόμος αδικεί τη μία πλευρά ό, τι και να γίνει.

Αντιθέτως, στο εξωτερικό τουλάχιστον, εάν είσαι τίμιος, ό, τι λόγο και να πεις που θα λείψεις μια μέρα, πολύ απλούστατα θα σε πιστέψουν. Και αν σας φαίνεται περίεργο, αναλογιστείτε το εξής: εάν κάποιος της εμπιστοσύνης σας, σας έλεγε ότι δεν είναι καλά, δε θα τον πιστεύατε;

Θα μου άρεσε μια τοποθέτηση για κας Κλημεντίδη πάνω σε αυτήν την οπτική. Ωραίο το νομικό πλαίσιο, φανταστικό να κατοχυρώνουμε δικαιώματα, πώς κατοχυρώνουμε την αποφυγή απατεωνιάς και κατάχρησης με ενδιαφέρει να ακούσω.

Εάν αγαπητέ Κωνσταντίνε και Σπύρο, σας φάνηκε ενδιαφέρουσα η τοποθέτηση και χρειάζεστε παραπάνω λεπτομέριες θα χαρώ να σας τις δώσω με οποιονδήποτε τρόπο επικοινωνίας. Εγώ όντως το βλέπω στην πράξη ένα αδιέξοδο. Δεν είμαι δυστυχισμένος, είμαι πολύ ικανοποιημένος από την εργασία μου στην εταιρία που εργάζομαι, μπήκα στον κόπο να γράψω μόνο και μόνο επειδή σε τέτοια θέματα θίγουμε μόνο τη μια πλευρά. Είμαι της άποψης όμως ότι κάθε λύση χωρίς διασφάλιση να μην γίνει καταχρηστική, δημιουργεί έμμεσα πολλαπλά προβλήματα.

Σας ευχαριστώ πολύ. Συνεχίστε την εξαιρετική δουλειά.

erostseka